دره کول خرسان، از شاهکارهای طبیعی جنوب ایران، در دل کوه‌های سرسبز دزفول پنهان شده است؛ تنگه‌ای زیبا و خنک که هرساله گردشگران بسیاری را به‌سوی خود می‌کشاند.
دره کول خرسان از شگفت انگیزترین پدیده‌های طبیعی دزفول است که میان صخره‌های بلند و گذرگاه‌های باریک قرار گرفته است؛ جایی مرموز، خنک و سرشار از ماجراجویی که تنها طبیعت‌گردان حرفه‌ای جرات ورود به آن را دارند.
در ادامه مقاله دره کول خرسان، سفری به اعماق آن خواهیم داشت. از مسیرهای دسترسی تا اقامتگاه بوم‌گردی کول خرسان و دیگر دیدنی‌های اطراف را بررسی می‌کنیم تا با آمادگی کامل راهی این طبیعت بی‌نظیر شوید.
هرآنچه باید درباره کول خرسان بدانید:
- دره کول خرسان کجاست؟
- دیدنی های کول خرسان
- تفریحات کول خرسان
- اقامت در کول خرسان
- اطلاعات بازدید از کول خرسان
- نکات بازدید از کول خرسان
- دیدنی های اطراف کول خرسان
دره کول خرسان کجاست؟
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، بخش شهیون، جاده شهیون، منطقه دره ارواح (بیشه‌بزان) (مشاهده روی نقشه)
دره کول خرسان در مسیر جاده شهیون و در مجاور روستای بیشه‌بزان قرار دارد؛ جاذبه‌ای بکر و شگفت‌انگیز که میان دیواره‌های بلند سنگی و پوشش گیاهی انبوه شکل گرفته است و از خاص‌ترین دیدنی‌های شهر دزفول به حساب می‌آید.
فاصله دره کول خرسان تا فرودگاه دزفول تقریبا ۳۹ کیلومتر (۴۵ دقیقه)، تا پایانه مسافربری دزفول حدود ۳۸ کیلومتر (۴۵ دقیقه) و تا ایستگاه راه‌آهن اندیمشک نزدیک به ۴۳ کیلومتر (۵۰ دقیقه) است؛ همچنین، فاصله این دره تا روستای بیشه‌بزان ۱٫۶ کیلومتر (۳ دقیقه)، تا شهر دزفول ۳۵ کیلومتر (۴۶ دقیقه) و تا شهر تهران ۶۸۰ کیلومتر (۸ ساعت) است.
منبع عکس: نشان، عکاس: Ghfm
مسیر دسترسی به دره کول خرسان
برای دسترسی به دره کول خرسان، فقط می‌توان از خودرو شخصی استفاده کرد. این منطقه در دل طبیعت شهیون قرار گرفته است و فاقد وسایل حمل‌ونقل عمومی است؛ بنابراین، برنامه‌ریزی دقیق و داشتن تجهیزات کامل برای رسیدن به دره کول خرسان، ضروری است.
برای رسیدن به دره کول خرسان با خودرو شخصی، ابتدا باید وارد جاده شهیون دزفول شوید؛ بهترین مسیر، عبور از روستای بیشه‌بزان است. پس‌از عبور از این روستا، مسیر خاکی و کوهستانی آغاز می‌شود و خودرو باید در نقطه‌ای امن متوقف شود. فاصله روستای بیشه‌بزان تا دره کول خرسان حدود ۱ ساعت تا ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه پیاده‌روی در دل تنگه و میان صخره‌های بلند است.
دسترسی به دره کول خرسان علاوه‌بر مسیر اصلی از روستای بیشه‌بزان، از دو مسیر دیگر نیز امکان‌پذیر است. مسیر دوم ازطریق روستای پاقلعه در منطقه شهیون و از جاده شهیون دزفول آغاز می‌شود که پس‌از عبور از روستا و توقف خودرو، مسیر پیاده‌روی تا دره شروع می‌شود.
مسیر سوم دسترسی به دره کول خرسان، از روستای اسلام‌آباد در منطقه چغامیش و ازطریق بلوار شهدای پلیس دزفول انجام می‌شود. این مسیر به‌دلیل وضعیت جاده‌ای سخت‌گذر، به راهنما و آمادگی بیشتری نیاز دارد. در تمامی مسیرها، ورود به دره با خودرو شخصی و ادامه مسیر به‌صورت پیاده، امکان‌پذیر است.
دیدنی های کول خرسان
سد دز و دریاچه شهیون
در مسیر رسیدن به دره تماشایی کول خرسان، دریاچه‌ای آرام با چشم‌اندازی خیره‌کننده نظرتان را جلب می‌کند؛ دریاچه سد دز با آب شفاف خود، مکان مناسبی برای آب‌تنی، استراحت و تجدیدقوا در دل طبیعت به شمار می‌رود.
سد دز که در فاصله ۲۳ کیلومتری از شمال شهر اندیمشک روی رودخانه دز ساخته شده است، سدی بتنی است که عملیات احداث آن توسط شرکت‌های ایتالیایی در سال ۱۳۳۸ آغاز شد و در سال ۱۳۴۱ به بهره‌برداری رسید. این سد با ظرفیت تولید ۵۲۰ مگاوات برق، نقشی حیاتی در کنترل سیلاب‌های بالادست و آبیاری بیش از ۱۲۵٬۰۰۰ هکتار از اراضی منطقه را دارد.
پشت سد عظیم دز دریاچه‌ای به نام شهیون شکل گرفته است که با داشتن ۶۵ کیلومتر طول، ۶۰ کیلومتر مربع مساحت و گنجایش ۳٫۳ میلیارد متر مکعب آب، از وسیع‌ترین و زیباترین دریاچه‌های مصنوعی ایران محسوب می‌شود. این پهنه آبی با وجود پوشش گیاهی اطراف، جزایر کوچک و امکان انجام تفریحاتی چون قایق‌سواری و طبیعت‌گردی، مقصدی جذاب در مسیر کول خرسان به شمار می‌آید.
منبع عکس: نشان. عکاس: الهه
قلعه شاداب
قلعه شاداب در منطقه شهیون دزفول، از منحصر‌به‌فردترین قلعه‌های طبیعی ایران به شمار می‌آید. ساختار طبیعی این قلعه در دل کوه و میان صخره‌های بلند شکل گرفته است و قدمت آن به دوران ساسانیان بازمی‌گردد. چشم‌انداز بی‌نظیر قلعه به دریاچه شهیون و دره‌های اطراف، فضایی تماشایی را برای طبیعت‌گردان فراهم می‌کند. مسیر دسترسی به قلعه، از روستای اسلام‌آباد آغاز می‌شود و در ابتدا، گورستانی تاریخی با سنگ‌نوشته‌های منحصربه‌فرد دیده می‌شود.
برای رسیدن به قلعه شاداب، باید مسیر باریکی را طی کرد که به‌عنوان مالرو، توسط دامداران منطقه برای دسترسی به چراگاه‌ها استفاده می‌شود. وجود قبرستانی تاریخی با سنگ قبرهای کهن در نزدیکی این قلعه، فضایی رازآلود و خاص را به محیط آن بخشیده است. قلعه شاداب ازنظر موقعیت جغرافیایی ویژه است؛ به‌دلیل ساختار طبیعی، این قلعه از استحکامی بهره‌مند است که بسیاری از سازه‌های ساخته‌شده توسط انسان، در برابر آن کم می‌آورند.
منبع عکس: نشان. عکاس: الهه
روستای بیشه بزان
روستای بیشه بزان در فاصله ۳۴ کیلومتری از دزفول و در نزدیکی دریاچه شهیون واقع شده است؛ همچنین این روستا از نزدیک‌ترین مسیرهای دسترسی به دره کول خرسان است. این روستا با داشتن طبیعت کوهستانی، گویش دزفولی و غذاهای محلی مانند آش بومی و زیر برنجی، مقصدی دلنشین برای طبیعت‌گردی به شمار می‌آید.
دره کول خرسون حدود ۲ کیلومتر با روستای بیشه‌بزان فاصله دارد. دیگر دیدنی‌های اطراف بیشه‌بزان شامل دریاچه شهیون، قلعه شاداب، دره توبیرون و خانه تاریخی تیزنو می‌شوند. بهترین زمان سفر به بیشه‌بزان، فصل بهار است که آب‌وهوای معتدل و طبیعت سرسبز منطقه، جذابیت سفر را دوچندان می‌کند.
منبع عکس: ایرنا. عکاس: نامشخص
اشکفت زرده
اشکفت زرده دره‌ای در ابتدای مسیر کول خرسان است که گاه به اشتباه، با آن یکی دانسته می‌شود. آثار آسیابی قدیمی در این مکان دیده می‌شود که گمان می‌رود در گذشته، توسط طایفه بختیاری مورداستفاده قرار می‌گرفته است.
حوضچه گهر
حوضچه گهر، از بکرترین و دیدنی‌ترین بخش‌های مسیر کول خرسان به حساب می‌آید. دسترسی به این حوضچه، پس‌از پیمایش کامل دره ممکن است؛ چراکه در انتهای مسیر، ورودی غاری طبیعی با دهانه‌ای قوسی‌شکل دیده می‌شود که شباهت زیادی به تونلی سنگی دارد. با عبور از این گذرگاه، به حوضچه‌ای می‌رسید که حدود ۵۰ متر طول و سه متر عرض دارد.
حوضچه گهر با آب زلالش میان صخره‌ها پنهان شده است و درنهایت به رودخانه دز می‌ریزد. مسیر سخت رسیدن به این حوضچه باعث شده است تا فقط طبیعت‌گردان حرفه‌ای بتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
رودخانه دز
دره کول خرسان درنهایت به رودخانه دز منتهی می‌شود؛ رودخانه‌ای خروشان که از زاگرس سرچشمه می‌گیرد و در برخی نقاط، گرداب‌هایی خطرناک و نفس‌گیر دارد. جریان آب دائمی در کول خرسان، از ترکیب چشمه‌های داخل دره با رودخانه دز شکل می‌گیرد.
گرداب مرگ
در بخش‌هایی از رودخانه دز، به‌ویژه در منطقه‌ای به نام چال‌کندی، وجود شدت جریان آب و عمق زیاد، موجب شکل‌گیری گرداب‌هایی خطرناک شده است. یکی از آن‌ها به‌دلیل خطر زیاد، به گرداب مرگ معروف است که هشداری جدی برای گردشگران ناآگاه است.
تفریحات کول خرسان
دره‌نوردی
دره‌نوردی در کول خرسون، سفری هیجان‌انگیز در دل طبیعتی خاموش اما پرماجرا است. وجود دیواره‌های مرتفع، مسیر باریک و جریان آب، نیاز به آمادگی بدنی و تجهیزات کامل دارد. استفاده از کفش مناسب، دستکش، کلاه ایمنی و همراهی راهنمای حرفه‌ای برای امنیت این مسیر، الزامی است.
ورود به کول خرسون، ورود به دالانی از سنگ و سکوت است که تنها نور از شکاف‌های باریک به درون آن راه می‌یابد. ترکیب صدای چکیدن آب، آواز پرندگان و درختان گیرافتاده در دیواره‌ها، فضایی وهم‌آلود پدید می‌آورد؛ همچنین، لحظاتی دلهره‌آور و پر از آدرنالین، این تجربه را ماندگار می‌کند.
آب تنی
جریان دائمی آب در دل دره کول خرسون، از شگفتی‌های این دره است. چشمه‌هایی که از دل دیواره‌های سنگی می‌جوشند، با آب‌های زیرزمینی و رود دز آمیخته می‌شوند و مسیری مرطوب و زنده را شکل می‌دهند. در بخش‌هایی از این دره، آب از سطح عبور می‌کند و خنکی آن زیر پا احساس می‌شود. در نقاطی دیگر، آب به زیر زمین می‌رود و ناپدید می‌شود. صدای آرام شرشر آب در فضای دره، حال‌وهوایی خلسه‌آور را پدید می‌آورد.
حوضچه گهر در انتهای مسیر، از جذاب‌ترین نقاط برای آب‌تنی در روزهای گرم تابستان است. آب زلال و شفاف، فرصتی برای رفع خستگی و تجربه‌ای متفاوت در دل طبیعت بکر را به ارمغان می‌آورد؛ بااین‌حال، شنا تنها برای افراد ماهر و با تجهیزات ایمنی مناسب توصیه می‌شود. همراهی با افراد باتجربه، شرط اصلی برای لذت بردن ایمن از این بخش پرهیجان سفر است.
طبیعت گردی و پیک نیک
در محدوده ورودی دره و روستاهای اطراف مانند بیشه‌بزان، فضاهایی مناسب برای استراحت، پیک‌نیک و طبیعت‌گردی خانوادگی وجود دارد. چشم‌اندازهایی از درختان کنار، بادام کوهی، تپه‌های سبز و دورنمای دریاچه سد دز، محیطی آرام و دلپذیر را برای گردشگران فراهم می‌کند. سکوت طبیعت، نسیم خنک کوهستان و صدای پرندگان، این منطقه را به مکانی مناسب برای لذت بردن از روزی به‌یادماندنی در دل طبیعت تبدیل کرده است.
رفتینگ
در پایان مسیر دره کول خرسان، رودخانه دز با جریان‌های خروشان و گرداب‌های پرقدرت، فرصتی هیجان‌انگیز را برای قایق‌رانی در طبیعت فراهم می‌کند. این بخش از رودخانه تنها برای افراد ماهر و مجهز مناسب است و به‌دلیل وجود خطرات احتمالی، توصیه می‌شود تنها با همراهی تورهای مجاز و راهنمایان حرفه‌ای وارد این مسیر شوید. تجربه رفتینگ در این رودخانه، با رعایت اصول ایمنی، از به‌یادماندنی‌ترین لحظات سفر به کول خرسان است.
منبع عکس: ایرنا. عکاس: نامشخص
اقامت در کول خرسان
در محدوده دره کول خرسان اقامتگاه رسمی یا هتل وجود ندارد و این منطقه، فاقد زیرساخت‌های گردشگری شهری است. طبیعت‌گردانی که قصد شب ماندن دارند، می‌توانند از اقامتگاه‌های بوم‌گردی در روستاهای اطراف مانند بیشه‌بزان، پامنار یا اسلام‌آباد استفاده کنند. این اقامتگاه‌ها با فضای روستایی و خدمات ساده‌شان، فضایی بومی و صمیمی را فراهم می‌کنند.
برای علاقه‌مندان به کمپینگ، امکان برپایی چادر در بخش‌های ایمن دره یا حاشیه روستاها وجود دارد؛ البته به‌دلیل وجود شرایط سخت و خطرهای احتمالی، کمپ زدن در دل دره، تنها با آمادگی کامل، تجهیزات مناسب و همراهی راهنمای محلی توصیه می‌شود.
اطلاعات بازدید از کول خرسان
- هزینه بازدید (سال ۱۴۰۴): رایگان
- ساعات بازدید (سال ۱۴۰۴): ۲۴ ساعته
نکات بازدید از کول خرسان
- بهترین زمان برای بازدید از دره کول خرسون، اواسط خردادماه است؛ زمانی که بارندگی‌های بهاری پایان یافته و هوا هنوز خیلی گرم نشده است. در این بازه زمانی، مسیر دره ایمن‌تر است و خطراتی مانند سیلاب یا لغزندگی، کمتر گردشگران را تهدید می‌کند.
- بازدید از دره کول خرسان، تنها برای طبیعت‌گردان حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای با همراهی فردی باتجربه مناسب است.
- سفر انفرادی به دره کول خرسان توصیه نمی‌شود؛ همراهی با تورهای رسمی و راهنمایان محلی، امنیت شما را در مسیر تضمین می‌کند.
- به‌هیچ‌وجه بدون راهنمای محلی آگاه و مجهز، وارد این منطقه نشوید؛ بی‌تجربگی می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد.
- تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی، کفش مناسب، دستکش، زانوبند، لباس ضدآب، چراغ‌قوه، کمک‌های اولیه، لباس گرم، آب آشامیدنی، نقشه یا جی‌پی‌اس، چادر، کیسه‌خواب و باتوم، از ضروریات این سفر هستند.
- در برخی از بخش‌های دره، فاصله دیواره‌ها بسیار کم است و تنها یک نفر می‌تواند با سختی از آن عبور کند؛ اگر از فضاهای تنگ یا بسته هراس دارید، این سفر برای شما مناسب نیست.
- اگر در شنا مهارت کافی ندارید، از ورود به رودخانه دز خودداری کنید؛ چراکه در برخی نقاط، عمق و شدت جریان آب بسیار زیاد است و خطر غرق‌شدگی وجود دارد.
- از رها کردن زباله، کندن گیاهان یا آسیب به پوشش منطقه خودداری کنید؛ این منطقه زیستگاه طبیعی حساس و ارزشمندی است.
دیدنی های اطراف کول خرسان
منطقه حفاظت‌شده چهل پا
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان اندیمشک، جاده سد دز (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۵۵ کیلومتر (۱ ساعت با خودرو)
منطقه چهل پا در فاصله ۲۵ کیلومتری از اندیمشک و در دل ارتفاعات کوه تنگوان واقع شده است. این منطقه با وسعتی بیش از ۱۷٬۰۰۰ هکتار، زیستگاه طبیعی گونه‌هایی مانند بز و کل کوهی، گرگ، کفتار، روباه و کبک به شمار می‌رود. صخره‌های بلند، مسیرهای سخت و عبور رودخانه دز از میان این منطقه، چهل پا را به مقصدی بکر برای علاقه‌مندان به حیات‌وحش و طبیعت کوهستانی تبدیل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل درختچه‌های پراکنده، نخل‌های خودرو درون دره‌ها و گونه‌هایی چون بادام‌کوهی، گز، رملیک و بنگله است. نزدیکی به سد دز، ساختار سیم‌کشی‌شده حفاظتی و دسترسی محدود، باعث شده تا این منطقه، از آسیب شکارچیان مصون بماند و همچنان پناهگاه امنی برای گونه‌های ارزشمند باشد.
منبع عکس: بلد. عکاس: Hamidreza Azimido
صوفی احمد
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، جاده شهیون، جاده حسن‌آقا به دارک (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۲۵ کیلومتر (۱ ساعت و ۱۰ دقیقه با خودرو)
در دل منطقه شیهون دزفول، روستای صوفی احمد واقع شده است؛ جایی که طبیعت بکر و زندگی ساده روستایی، تجربه‌ای متفاوت و به‌یادماندنی را برای هر بازدیدکننده رقم می‌زند. این روستا نه‌تنها به‌دلیل طبیعت بکر، رودخانه زلال و هوای دلپذیرش شناخته می‌شود، بلکه بقعه‌ای کوچک و سفیدرنگ میان سبزی درختان، آن را به مکانی معنوی و متفاوت تبدیل کرده است.
صوفی احمد نام خود را از یکی از چهره‌های مذهبی و مورداحترام منطقه گرفته است؛ مردی که روزگاری از سفیران امام رضا (ع) بود و حالا آرامگاه آن به زیارتگاهی آرام در دل طبیعت بدل شده است. اطراف این روستا مناظر چشم‌نوازی از دشت‌های پرگل، گیاهان دارویی، کوه‌های آرام و صدای پرندگان وجود دارد که احساس رهایی از زندگی شهری را برای گردشگران به ارمغان می‌آورد. صوفی احمد، جایی برای توقف و تماشا است؛ جایی برای‌اینکه در سکوت کوهستان، چیزی شبیه آرامش را پیدا کنید.
منبع عکس: نشان. عکاس: ایرانگرد (معتمدی)
دره توبیرون
- آدرس: استان خوزستان، دزفول، بخش سردشت، خیابان امام خمینی (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۴۰ کیلومتر (۴۵ دقیقه با خودرو)
دره توبیرون از تماشایی‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان خوزستان است که با دیواره‌های تنگ، هوای خنک و فضای مرطوب، پناهگاهی دلپذیر برای فرار از گرمای تابستان به شمار می‌آید. وجود جریان دائم آب، دیواره‌هایی سرسبز با گیاهانی که از دل صخره‌ها سر برآورده‌اند و هوایی ۲۰ تا ۲۵ درجه خنک‌تر از محیط بیرون، این دره را به مقصدی محبوب برای طبیعت‌گردان تبدیل کرده است.
پیاده‌روی در مسیرهای باریک، عبور از دالان‌های سنگی، عکاسی از چشم‌اندازهای شگفت‌انگیز و بازی با آب اطراف آبشارهای کوچک، بخشی از تفریحاتی هستند که در توبیرون منتظرتان هستند.
منبع عکس: خبرگذاری صداوسیما. عکاس: نامشخص
دستکندها یا کت‌های دزفول
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، بخش سردشت، جاده شهیون (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۲۰ کیلومتر (۲۵ دقیقه با خودرو)
کت‌های دزفول حفره‌هایی طبیعی یا دست‌ساز هستند که در دل صخره‌های سنگیِ حاشیه رودخانه دز به وجود آمده‌اند. این فضاها که در گویش محلی به آن‌ها کت گفته می‌شود، در گذشته برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای خوزستان، پناهگاهی خنک برای ساکنان بومی بوده‌اند. ارتفاع کت‌ها بین دو تا چهار متر است و معماری آن‌ها به‌گونه‌ای است که سقفشان با سنگ‌های طبیعی و صیقلی تزیین شده است.
بسیاری از این کت‌ها در مناطق گلال، کوپیته، تالخانی و دووه واقع شده‌اند و امروزه به‌عنوان بخشی از میراث فرهنگی ناملموس دزفول شناخته می‌شوند. قرارگیری در کنار رودخانه، ساختار ساده اما کاربردی و پیوند عمیق با سبک زندگی محلی، این سازه‌ها را به یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های اطراف کول خرسان تبدیل کرده است.
خبرگذاری تسنیم. عکاس: نامشخص
مسجد جامع دزفول
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، بخش آقامیر، امام خمینی شمالی، مسجدجامع (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۳۰ کیلومتر (۴۰ دقیقه با خودرو)
مسجد جامع دزفول از قدیمی‌ترین بناهای مذهبی جنوب ایران است که در قرن سوم هجری قمری ساخته شده است و با معماری برگرفته از ایوان کرخه، نمادی از تلفیق هنر ساسانی و اسلامی به شمار می‌آید. این بنای تاریخی با شبستان‌های وسیع، ستون‌های سنگی و گنبدهای آجری‌اش، طی قرن‌های هفتم تا دوازدهم هجری توسعه یافته و همچنان کاربری مذهبی خود را حفظ کرده است.
برای اقامت در شهر دزفول می‌توانید هتل مورد نظر خود را از صفحه هتل های دزفول در سایت بوکینگ پیدا کنید.
سبک چهارایوانی مسجد جامع دزفول، دیوارهای ضخیم، طاق‌نماهای آجری و تزیینات ساده و درعین‌حال چشم‌نوازش، مسجد جامع دزفول را به یکی از مهم‌ترین آثار معماری مذهبی کشور تبدیل کرده است. این مسجد در مرکز تاریخی دزفول در خیابان امام خمینی شمالی قرار دارد و بازدید از آن، سفری به اعماق تاریخ معماری ایرانی است.
منبع عکس: مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی. عکاس: نامشخص
آبشار شوی
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، جاده لیوس (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۷۰ کیلومتر (۴ ساعت با خودرو و پیاده‌روی)
آبشار شوی، با ارتفاعی نزدیک به ۱۰۰ متر و عرضی حدود ۷۰ متر، از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین آبشارهای طبیعی خاورمیانه است که در مرز استان‌های خوزستان و لرستان و همچنین در دل رشته‌کوه‌های زاگرس قرار دارد. این آبشار در منطقه‌ای بکر و سرسبز واقع شده است و به‌دلیل مسیر دسترسی دشوار، همچنان دست‌نخورده باقی مانده است. آبشار شوی در سال ۱۳۹۳ به‌عنوان نخستین اثر طبیعی استان خوزستان در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.
برای رسیدن به آبشار شوی، می‌توان از مسیر ریلی تهران به اهواز استفاده کرد و در ایستگاه تله‌زنگ پیاده شد؛ سپس با پیاده‌روی در مسیری کوهستانی، به آبشار رسید؛ همچنین، مسیر جاده‌ای ازطریق منطقه سردشت دزفول و پیرچل نیز وجود دارد که پس‌از طی مسافتی با خودرو و سپس پیاده‌روی، می‌توان آبشار را دید. اطراف آبشار شوی، پوشش گیاهی متنوعی ازجمله درختان بید، انجیر، مو و بلوط وجود دارد که زیبایی خاصی به منطقه بخشیده است.
منبع عکس: نشان. عکاس: Sajadkohzadi
روستای پامنار
- آدرس: استان خوزستان، شهرستان دزفول، بخش شهیون، روستای گردشگری پامنار (مشاهده روی نقشه)
- فاصله از دره کول خرسان: ۱۵ کیلومتر (۳۵ دقیقه با خودرو)
روستای پامنار در بخش شهیون دزفول، از بکرترین و زیباترین مقاصد طبیعت‌گردی خوزستان است. چشم‌انداز دریاچه شهیون، کوه‌های سرسبز، و پوشش گیاهی متنوع، این روستا را به بهشتی در دل زاگرس تبدیل کرده است. قلعه تاریخی شاداب، قبرستان باستانی و جزایر کوچک دریاچه، تنها بخشی از جاذبه‌های پامنار به شمار می‌آیند.
امکان قایق‌سواری، ماهیگیری، کمپینگ و تماشای مناظر طبیعی، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای علاقه‌مندان به طبیعت به ارمغان می‌آورد. سکوت طبیعت، هوای مطبوع و دسترسی آسان، پامنار را به مقصدی ایدئال برای سفرهای کوتاه و آرامش‌بخش تبدیل کرده است.
منبع عکس: ویزیت ایران. عکاس: نامشخص
سوالات متداول
دره کول خرسان کجاست؟
دره کول خرسون در فاصله ۲۵ کیلومتری از شهرستان دزفول و در نزدیکی روستای بیشه بزان واقع شده است.
بهترین زمان بازدید از کول خرسان کی است؟
بهترین زمان برای سفر به دره کول خرسون، اواسط خردادماه است؛. زمانی که باران‌های بهاری تمام شده است و طبیعت گردان با تجربه می‌توانند با آمادگی لازم مسیر را طی کنند.
برای سفر به کول خرسان چه وسایلی ببریم؟
برای سفر به کول خرسون، همراه داشتن تجهیزات کامل مانند آب آشامیدنی، نقشه و جی‌پی‌اس، کفش مناسب، لباس گرم و ضد آب، کیسه خواب، وسایل کمک‌های اولیه و خوراکی ضروری است.
دیدگاه شما چیست؟