فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) ۱۰۰ ساله شد. در ادامه به معرفی بیشتر آن می‌پردازیم.
ایده ساخت یک فرودگاه بین‌المللی جدید برای تهران نخستین‌بار در سال ۱۳۴۶ به پیشنهاد ایکائو و با هدف بهره‌گیری از موقعیت ترانزیتی ایران مطرح شد. عملیات ساخت در سال ۱۳۵۶ با همکاری شرکت‌های ایرانی و آمریکایی آغاز شد اما به‌سرعت متوقف گردید. در سال ۱۳۷۴ ادامه پروژه با مشارکت شرکت‌های ایرانی و یک شرکت فرانسوی از سر گرفته شد و سرانجام فاز نخست فرودگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) در سال ۱۳۸۴ با ظرفیت ۶.۵ میلیون مسافر افتتاح شد. طراحی این پروژه توسط ایرج کلانتری و پل آندرو انجام شده است.
پس از افتتاح، تمامی پروازهای بین‌المللی تهران به این فرودگاه منتقل شد. طبق برنامه پنجم توسعه، این مجموعه برای تقویت جایگاه ایران در حمل‌ونقل هوایی و افزایش درآمدهای ترانزیتی به «شهر فرودگاهی امام خمینی(ره)» تبدیل شد و اساسنامه آن در سال ۱۳۹۲ تصویب گردید. فعالیت رسمی شرکت شهر فرودگاهی از آذر ۱۳۹۴ آغاز شد و طرح جامع ۳۰ ساله آن در خرداد ۱۳۹۷ به تصویب رسید.
شهر فرودگاهی امام خمینی با وسعت ۱۴ هزار هکتار، در قالب ۱۱ پهنه شامل بخش‌های هوانوردی، لجستیکی، بندر خشک، مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، گردشگری و مرکز تعمیر هواپیما در حال توسعه است. در سال ۱۳۹۸ ترمینال «سلام» با ظرفیت ۵ میلیون مسافر برای تسهیل سفرهای عتبات و افزایش توان جابه‌جایی مسافر افتتاح شد.
در فاز دوم توسعه، ساخت ابرترمینال جدید شامل ترمینال مسافری، برج مراقبت، دو باند پروازی و پل ارتباطی میان اتوبان‌های ساوه و قم از آذر ۱۴۰۲ آغاز شد. ترمینال ۲ نیز به‌عنوان مرکز اصلی پذیرش مسافران در افق ۲۰۴۶ در بخش جنوبی منطقه هوانوردی جانمایی شده است.
ماموریت: ایجاد فرودگاهی ایمن و کارآمد، ارائه خدمات ممتاز و تقویت منافع اقتصادی منطقه.
چشم‌انداز: تبدیل شدن به قطب بزرگ حمل‌ونقل هوایی و موتور اقتصادی تهران، ایران و منطقه با زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک پیشرفته.
دیدگاه شما چیست؟