کشورهایی مانند بنگلادش، هندوستان، فیلیپین، استرالیا، اندونزی، ویتنام، تایلند و مصر، بیشترین آسیب را از گرمای جهانی دیدهاند.
افزایش میانگین دمای زمین، باعث ایجاد اثرات منفی زیادی از رویدادهای شدید آب و هوایی گرفته تا افزایش سطح دریاها میشود. این پدیده که از واردکردن گازهای دیاکسیدکربن، متان و سایر گازهای گلخانهای به جو و همچنین سوزاندن سوختهای فسیلی ناشی میشود، اثرات گستردهای بر جوامع انسانی و محیط زیست دارد.
اثرات افزایش میانگین دمای زمین، شامل ذوب شدن یخها، افزایش رویدادهای آب و هوایی شدید، آسیب به اکوسیستمها، افزایش سطح دریاها میشود. از دیگر پیامدهای گرمایش جهانی میتوان به تغییر الگوهای بارش، وقوع سیلابها، خشکسالیها، طوفانها و امواج گرمایی شدیدتر اشاره کرد. اگرچه هر کشور تا حدودی اثرات گرمایش جهانی را احساس میکند، سرزمینهای خاصی وجود دارند که به طور ویژه، تحت تاثیر این پدیده قرار میگیرند. در ادامه به معرفی کشورهایی میپردازیم که بیشترین آسیب را از گرمای جهانی دیدهاند:
بنگلادش
بنگلادش یکی از آسیبپذیرترین کشورها در برابر تغییرات اقلیمی است. جغرافیای کمارتفاع این سرزمین، آن را مستعد سیل و طوفان میکند. همچنین افزایش سطح دریا، نگرانی عمدهای برای این کشور پرجمعیت است و تهدیدی برای زندگی میلیونها نفر محسوب میشود که در مناطق ساحلی زندگی میکنند.
هند
هندوستان، اثرات گرمایش جهانی را از طریق موجهای گرمایی مکرر و شدید، الگوهای نامنظم موسمی و ذوبشدن یخچالهای طبیعی در هیمالیا تجربه میکند. این تغییرات بر کشاورزی، منابع آب و سلامت عمومی مردم این کشور تاثیر میگذارد.
فیلیپین
فیلیپین به طور مرتب مورد اصابت طوفانهای قدرتمندی قرار میگیرد که به دلیل گرمایش جهانی، قویتر و مخربتر میشوند. این کشور همچنین با چالشهایی مانند افزایش سطح دریا، سفیدشدن مرجانها و اسیدی شدن اقیانوسها روبرو است.
اندونزی
اندونزی با جنگلزدایی، افزایش سطح دریا و آتشسوزیهای جنگلی، دستوپنجه نرم میکند که همگی این عوامل با گرمایش جهانی تشدید میشوند. همچنین این کشور، زادگاه بعضی از متنوعترین اکوسیستمهای زیستی جهان است و این موضوع، رسیدگی به تاثیرات تغییرات اقلیمی را حیاتی میکند.
ویتنام
ویتنام یکی از کشورهایی است با تهدیدات ناشی از افزایش سطح دریا، نفوذ آبشور و رویدادهای شدید آبوهوایی مواجه است. دلتای مکونگ، یک منطقه کشاورزی بزرگ و از جاذبههای دیدنی این سرزمین به شمار میرود که در برابر تاثیرات گرمایش جهانی، بسیار آسیبپذیر است.
منبع عکس: وبسایت worldweatherattribution.org. عکاس: نامشخص
تایلند
تایلند در نتیجه گرمایش جهانی، خشکسالیها، سیلها و موجهای گرمایی بیشتری را تجربه میکند. اقتصاد این کشور که بهشدت به کشاورزی و گردشگری آن وابسته است، در معرض خطر این الگوهای اقلیمی متغیر، قرار دارد.
مصر
این سرزمین به دلیل گرمایش جهانی، با چالشهایی مانند کمبود آب، بیابانزایی و افزایش سطح دریا مواجه است. بخشهای کشاورزی و گردشگری مصر نیز در برابر این تاثیرات، بسیار آسیبپذیر هستند.
نیجریه
نیجریه در حال تجربه تغییراتی در الگوهای بارندگی است که منجر به خشکسالی و سیلهای مکرر میشود. این بلایای مرتبط با آبوهوا، تاثیر قابلتوجهی بر امنیت غذایی و توسعه اقتصادی مردم نیجریه دارند.
مکزیک
مکزیک در نتیجه گرمایش جهانی با تهدیدهایی نظیر طوفان، خشکسالی و افزایش سطح دریا مواجه است. جوامع ساحلی و نقاط مهم تنوع زیستی این کشور در معرض خطر این الگوهای اقلیمی متغیر قرار دارند.
برزیل
برزیل با جنگلزدایی، خشکسالی و آتشسوزیهای جنگلی، دستوپنجه نرم میکند که همگی با گرمایش جهانی تشدید میشوند. جنگلهای بارانی آمازون، یک اکوسیستم حیاتی برای کره زمین است که در معرض تهدید این تغییرات زیستمحیطی قرار دارد.
اتیوپی
اتیوپی، خشکسالیهای مکرر و شدیدی را تجربه میکند که منجر به ناامنی غذایی و کمبود آب، شده است. همچنین تغییرات اقلیمی باعث تشدید این چالشها میشود و سازگاری جوامع را دشوار میکند.
پاکستان
پاکستان به دلیل گرمایش جهانی، موجهای گرما، سیل و خشکسالیهای مکرری را تجربه میکند. کشاورزی، منابع آب و سلامت عمومی این کشور، همگی تحتتاثیر این الگوهای آبوهوایی در حال تغییر قرار گرفتهاند.
سودان
سودان در نتیجه گرمایش جهانی با چالشهایی مانند بیابانزایی، کمبود آب و درگیری بر سر منابع طبیعی، مواجه است. جمعیت آسیبپذیر این کشور بیشتر در معرض خطر این تغییرات زیستمحیطی قرار دارند.
استرالیا
استرالیا به طور مرتبا، دچار آتشسوزی بوتهزارها، موج گرما و خشکسالی میشود که همگی این موارد با گرمایش جهانی تشدید میشوند. اکوسیستمهای منحصربهفرد این کشور مانند دیواره بزرگ مرجانی، در معرض تهدید این الگوهای آبوهوایی در حال تغییر است.
آفریقای جنوبی
آفریقای جنوبی، خشکسالیهای مکرر و شدیدی را تجربه میکند که منجر به کمبود آب و ناامنی غذایی در این کشور میشود. تغییرات اقلیمی این چالشها را تشدید میکند و سازگاری جوامع را دشوار میسازد.
دیدگاه شما چیست؟