روزشمار؛ ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۴

پنجشنبه، بیست و یک فروردین ماه ۱۴۰۴، برابر با پنج رویداد روز جهانی دورکاری، روز خواهر و برادر، هفته جهانی موسیقی درمانی، روز جهانی سنجاق قفلی و هفته آگاهی از بیماری پارکینسون است. در ادامه این رویدادها را معرفی خواهیم کرد.

رویدادهای ۲۱ فروردین ۱۴۰۴:

• روز جهانی دورکاری
• روز خواهر و برادر
• هفته جهانی موسیقی درمانی
• روز جهانی سنجاق قفلی
• هفته آگاهی از بیماری پارکینسون

روز جهانی دورکاری

هر سال در روز جهانی دورکاری در تاریخ ۱۰ آوریل برابر با ۲۱ فروردین‌ماه، شاغلان دورکار فرصتی برای بیان چالش‌ها، خواسته‌ها، مزایا و اهمیت جایگاه کاری خود به‌ دست می‌آورند.

دورکاری یا کار از خانه شاید مفهومی جدید به ‌نظر برسد که با گسترش چشمگیر فناوری و ورود به عصر دیجیتال، فراگیر شده است؛ اما در حقیقت دورکاری از زمان انقلاب صنعتی اروپا وجود داشت. نخستین‌بار نیاز به انجام فعالیت‌های حرفه‌ا‌ی از راه دور زمانی احساس شد که با پیدایش انقلاب صنعتی در اروپا، کارگران بسیاری مجبور به طی مسافت‌های طولانی در طول روز برای رسیدن به کارخانه‌ها و محل کار خود بودند؛ اما اصطلاح دورکاری نخستین‌بار در سال ۱۹۷۳، توسط یکی از مهندسان ناسا به نام جک نیلز (Jack Nilles) ابداع شد.

از گذشته تا به امروز در فعالیت‌های حرفه‌ای مختلف، از تجارت تا مشاغل خدماتی، صرف هزینه‌های جانبی در طول مسیر دسترسی به محل کار چالشی جدی بوده است. با پیشرفت فناوری، بسیاری از صاحبان مشاغل عدم نیاز به حضور فیزیکی خود و برخی کارکنان را در محیط کار احساس کردند و با گذشت زمان و آزمون و خطا در زمینه کار از راه دور، این شیوه به روشی کاربردی تبدیل شد. دورکاری بخش قابل‌توجهی از استرس‌های ناشی از حضور در محیط کار و مسیر رفت‌وآمد را از بین می‌برد و موقعیت مناسبی برای کاهش هزینه‌های کارفرمایان ایجاد می‌کرد.

مزایا و معایب دورکاری

دورکاری شیوه‌ای محبوب برای بسیاری از افراد است؛ در مقابل، عده‌ای نیز متمایل به فعالیت‌های حرفه‌ای حضوری هستند. دورکاری معایب و مزایای مختلفی دارد؛ اما بیشتر شاغلان دورکار، مزایای این شیوه را بیشتر از معایب آن می‌دانند.

از مهم‌ترین مزایای دورکاری می‌توان به صرفه‌جویی در زمان و پول اشاره کرد. در این شیوه، افراد شاغل زمان و هزینه مصرفی برای رفت‌وآمد در مسیر محل کار را ذخیره می‌کنند، همچنین آرامش بیشتری دارند. دیگر مزایای دورکاری شامل مواردی مانند کاهش استرس محیط کار، زندگی خانوادگی پربارتر، ایجاد مشاغل جدید و بازدهی بیشتر کار می‌شود.

مهم‌ترین چالش دورکاری، دستیابی به انضباط کاری موجود در محیط کار بیرون از خانه و مسئولیت‌پذیری مناسب در مقابل شیوه‌های نظارتی از راه دور است. توجه نکردن به این نکات، می‌تواند بازدهی افراد، واحدهای صنعتی و در نهایت جامعه را کاهش دهد. دسترسی به تجهیزات و امکانات حرفه‌ای کار در منزل نیز از دیگر چا‌لش‌های دورکاری محسوب می‌شود.

از مهم‌ترین معایب دورکاری می‌توان به مشکل ایجاد تمرکز در محیط خانه برای انجام کار نسبت به محل کار اشاره کرد. به‌طور معمول مشاغل دورکار دستمزدهای کمتری نسبت به مشاغل حضوری دارند و امکان ارتقای شغلی نیز برای کارمندان حضوری بیشتر است؛ با وجود این، افراد بسیاری با پذیرش این موارد، دورکاری را به حضور روزانه در دفتر کار ترجیح می‌دهند.

روز خواهر و برادر

روز خواهر و برادر (Siblings Day) هرسال در ۱۰ آوریل (۲۱ فروردین) گرامی داشته می‌شود. هدف از نام‌گذاری چنین روزی، تجلیل از پیوند منحصربه‌فرد و عاطفی میان خواهران و برادران است. روز خواهر و برادر به‌اندازه روز مادر یا روز پدر شناخته‌شده نیست؛ اما با گذشت زمان، محبوبیت این روز در سراسر جهان رو به افزایش است. روز خواهر و برادر، بهانه‌ای است برای قدردانی از محبت و همراهی همیشگی آن‌ها که به‌عنوان سرمایه‌ای مهم در زندگی هر فرد تلقی می‌شود.

تاریخچه و اهمیت روز خواهر و برادر

ایده‌ روز خواهر و برادر در سال ۱۹۹۵ میلادی توسط کلودیا اوارت (Claudia Evart) مطرح شد. او پس از اینکه خواهرش لیزت (Lisette) و برادرش آلن (Alan) را در حوادثی جداگانه از دست داد، به یاد آن‌ها و برای تجلیل از نقش بی‌بدیل خواهران و برادران در زندگی، بنیاد روز خواهر و برادر (Siblings Day Foundation) را در سال ۱۹۹۷ میلادی تاسیس کرد. تاریخ ۱۰ آوریل به افتخار تولد لیزت، خواهر کلودیا اوارت، به‌عنوان روز خواهر و برادر نام‌گذاری شد. این روز در ایالات متحده هنوز به‌عنوان تعطیلی رسمی شناخته نشده است. روز خواهر و بردارد همچنین در بسیاری از کشورها مانند هند، پرتغال، اسپانیا، بریتانیا، استرالیا، کانادا و ژاپن مورد توجه قرار گرفته است.

گرچه روز خواهر و برادر، نخستین بار در آمریکا پایه‌گذاری شد، به‌تدریج در کشورهای دیگر مانند هند، بریتانیا، استرالیا و برخی کشورهای اروپایی نیز رواج یافت. برای مثال، رسم سنتی رکشابندان (Raksha Bandhan) در هند نمادی از ارتباط میان خواهرها و برادرها است.

در اروپا، نسخه‌ای از این روز به نام روز خواهر و برادرها (Brothers And Sisters Day) در تاریخ ۲ می (۱۲ اردیبهشت) برگزار می‌شود؛ این روز ازسوی فدراسیون خانواده‌های پرجمعیت اروپا حمایت می‌شود.

روز خواهر و برادر فقط به خواهر و برادرهای زیستی محدود نمی‌شود، بلکه این روز شامل خواهر و برادرهای ناتنی، فرزندخوانده‌ها، پسرعمو یا دخترعموهایی که چون خواهر یا برادر با هم بزرگ شده‌اند و حتی دوستان نزدیکی است که حکم خانواده را دارند. پیام اصلی روز خواهر و برادر، قدردانی از کسانی است که در زندگی ما همچون خواهر و برادر، حضوری پررنگ و محبت‌آمیز دارند.

برای گرامیداشت روز خواهر و برادر می‌توانید فعالیت‌هایی هیجان‌انگیز و متنوع انجام دهید. در ادامه، چند پیشنهاد برای این روز به شما ارائه می‌کنیم:

۱. بازآفرینی عکس‌های دوران کودکی

بسیاری از ما عکس‌های قدیمی مشترک با خواهرها یا برادرهایمان داریم. به‌جای اینکه این تصاویر را در آلبوم‌ها و کمدها پنهان کنید، می‌توانید با بازسازی آن‌ها با همان ژست‌ها و لباس‌های مشابه، لحظاتی مفرح و خاطره‌انگیز را خلق کنید. مقایسه تصویر گذشته و حال، خاطرات شیرینی را برای همه زنده خواهد کرد.

۲. تجربه یک روز کودکانه

همچون دوران کودکی، در کنار خواهر و برادر خود فرصتی ایجاد کنید تا فعالیت‌های موردعلاقه‌تان همچون پارک رفتن یا انجام بازی‌های ویدیویی را از سر بگیرید. این تجربه بسیار لذت‌بخش است و به تحکیم پیوندهای عاطفی میان شما کمک می‌کند.

۳. آزمودن میزان شناخت از یکدیگر

برگزاری بازی‌هایی نظیر پرسش‌وپاسخ درباره خاطرات یا ویژگی‌های شخصی می‌تواند میزان شناخت و نزدیکی خواهرها و برادرها را محک بزند. این فعالیت علاوه‌بر جنبه تفریحی، بستری برای بازشناسی و درک متقابل فراهم می‌آورد.

۴. شب‌نشینی خانوادگی

برگزاری شب‌نشینی خانوادگی همراه با پخش فیلم‌های خاطره‌انگیز، خوردن تنقلات و مرور خاطرات گذشته، نقش موثری در تقویت روابط خانوادگی خواهد داشت.

روز خواهر و برادر. منبع: Cheryls.Com. عکاس: نامشخص

هفته جهانی موسیقی درمانی

بسیاری از مردم از مناسبت هفته جهانی موسیقی درمانی (World Music Therapy Week) اطلاعی ندارند. موسیقی اغلب به‌عنوان زبانی جهانی شناخته می‌شود. موسیقی نقش مهمی در جامعه ایفا می‌کند؛ حتی می‌توان تاریخ را از زاویه موسیقی بررسی کرد و نگاهی متفاوت به رویدادهای آن زمان داشت. ۲ فروردین، نخستین روز از هفته جهانی موسیقی درمانی است.

فدراسیون جهانی موسیقی‌درمانی (WFMT - The World Federation Of Music Therapy) سازمانی بین‌المللی و غیرانتفاعی است که هدف آن، توسعه و ترویج موسیقی‌درمانی در سطح جهانی ازطریق تبادل اطلاعات و همکاری حرفه‌ای است. این فدراسیون تصمیم گرفته است که روز جهانی موسیقی‌درمانی را به هفته‌ای کامل گسترش دهد؛ ازاین‌رو، هفته جهانی آگاهی از موسیقی‌درمانی هرساله از ۱۰ تا ۱۵ آوریل برگزار می‌شود.

موسیقی‌درمانی چیست؟

موسیقی وسیله‌ای موثر برای برقراری ارتباط و ابراز احساسات است. کلینیک کلیولند (Cleveland Clinic Main Campus) می‌گوید: «موسیقی‌درمانی، استفاده بالینی از موسیقی برای دستیابی به اهداف فردی همچون کاهش استرس، بهبود خلق‌وخو و تقویت بیان احساسات است. این درمان، مبتنی بر شواهدی است که در جامعه درمانی به رسمیت شناخته شده است. تجربیات موسیقی‌درمانی می‌تواند شامل گوش دادن، آواز خواندن، نواختن ساز یا آهنگ‌سازی باشد. برای شرکت در این نوع درمان، نیازی به داشتن مهارت موسیقی نیست.»

یکی از مزایای مهم موسیقی‌درمانی، در ‌دسترس بودن آن است. بسیاری از برنامه‌های موسیقی‌درمانی، رایگان یا با هزینه بسیار کم در اختیار افراد قرار می‌گیرد؛ این برنامه‌ها برای سلامت روان و بهبود وضعیت ذهنی، بسیار مفید است.

موسیقی‌درمانی می‌تواند براساس نیازهای شخصی هر فرد تنظیم شود. تحقیقات نشان داده‌ است موسیقی‌درمانی می‌تواند به بهبود اختلالات روانی ازجمله افسردگی، اضطراب، تروما، اسکیزوفرنی و اختلالات خلقی کمک کند. علاوه‌بر این، موسیقی‌درمانی می‌تواند عملکردهای شناختی مانند حافظه و هیجانات را بهبود بخشد، ضربان قلب و فشار خون را کاهش دهد و تنش عضلانی را رفع کند.

هفته جهانی موسیقی درمانی، فرصتی برای جهانی کردن این روش درمانی است؛ به ‌همین دلیل، موسیقی‌درمانگران در این هفته، همه علاقه‌مندان این حوزه را تشویق می‌کنند تا در فعالیت‌هایی شرکت کنند که هدف آن‌ ارتقا سلامت و آشنا کردن دیگران با قدرت شفا‌بخش موسیقی است.

روز جهانی موسیقی درمانی، منبع: Incadence.Org. عکاس: Laith Abuabdu

در ادامه، چند نمونه از فعالیت‌هایی را که می‌توان در هفته جهانی موسیقی درمانی انجام داد، بیان می‌کنیم:

۱. ساخت پلی‌لیست و نوشتن در دفترچه احساسات

پلتفرم‌های مختلفی وجود دارد که ابزارهای مناسبی برای ساختن پلی‌لیست‌های شخصی موسیقی محسوب می‌شود. ساخت پلی‌لیست برای هفته موسیقی‌درمانی به‌ویژه با در نظر داشتن سلامت روان، شروع خوبی است. در کنار آن، می‌توانید احساسات خود را هنگام شنیدن این موسیقی‌ها در دفتر یادداشتی بنویسید. اگر این تمرین را در فضایی آرام و امن انجام دهید، روشی ساده و موثر برای خودبیانگری خواهد بود.

۲. حرکات فیزیکی همراه با موسیقی

موسیقی‌درمانی فقط شنیداری نیست؛ حرکت کردن با موسیقی (مثل رقصیدن یا ورزش کردن) نیز نوعی ابراز هیجان و راهی سالم برای تخلیه روانی است. اگر از قبل پلی‌لیستی برای آرامش ذهن ساخته‌اید، اکنون می‌توانید پلی‌لیستی دیگر برای تحرک بدنی بسازید. مهم نیست چه نوع حرکاتی را انتخاب می‌کنید؛ در هر حرکتی همچون دویدن، رقصیدن یا وزنه‌برداری، موسیقی می‌تواند حس آزادی و انرژی به شما بدهد.

۳. برگزاری جشن

می‌توانید هفته جهانی موسیقی‌درمانی را به‌صورت کلاسیک با برگزاری مهمانی‌ با حضور خانواده و دوستان جشن بگیرید. انتخاب آهنگ‌هایی که موردعلاقه جمع باشد، پذیرایی ساده و فضایی برای رقص می‌تواند فضای شادی‌بخشی برای همه مهمانان ایجاد کند. حتی می‌توانید تم خاصی برای مهمانی انتخاب کنید. هدف این است که موسیقی، جمع ‌بودن و شادی را در کنار هم تجربه کنید.

روز جهانی سنجاق قفلی

هر سال در تاریخ ۲۱ فروردین (‍۱۰ آوریل)، روز جهانی سنجاق قفلی گرامی داشته می‌شود؛ روزی که به یاد والتر هانت (Walter Hunt)، مخترع آمریکایی این وسیله نام‌گذاری شده است. او در سال ۱۸۴۹ میلادی با ثبت اختراع سنجاق قفلی، زندگی بسیاری از افراد را ساده‌تر کرد.

ماجرای اختراع سنجاق قفلی

براساس روایت‌های تاریخی، هانت برای پرداخت بدهی ۱۵ دلاری خود، تصمیم گرفت چیزی اختراع کند. او با طراحی سنجاق‌قفلی و فروش حق امتیاز آن به مبلغ ۴۰۰ دلار به شرکت دبلیو. آر. گریس (W.R. Grace & Co.) توانست بدهی خود را بپردازد. برخی منابع نیز این‌گونه روایت می‌کنند که شخصی به نام ریچاردسون (Richardson) مبلغی به هانت پرداخت کرد تا پس از ثبت اختراع سنجاق‌قفلی، امتیاز آن را واگذار کند.

هانت سنجاق‌قفلی را با سیم برنجی به طول تقریبی ۲۰ سانتی‌متر طراحی کرد. ساختار این وسیله شامل یک فنر مرکزی، نوک تیز و یک قفل محافظ بود. فنر باعث می‌شد نوک سوزن همیشه در قفل قرار گیرد و از آسیب رساندن به پوست یا پارچه جلوگیری شود. این طراحی ساده و هوشمند سنجاق‌قفلی تا به امروز بدون تغییر عمده در سراسر جهان استفاده می‌شود.

سنجاق قفلی در فرهنگ‌های مختلف

• در دهه ۱۹۷۰، سنجاق‌قفلی به بخشی از فرهنگ پانک راک (Punk Rock Culture) تبدیل شد و روی لباس‌ها یا به‌عنوان گوشواره استفاده می‌شد.
• امروزه، در بسیاری از مسابقات دومیدانی، دونده‌ها از سنجاق‌قفلی برای نصب شماره‌های مسابقه بر لباس خود استفاده می‌کنند.
• در کشور اوکراین، سنجاق‌قفلی را داخل لباس کودکان قرار می‌دهند تا از آن‌ها در برابر ارواح خبیث محافظت کند.
• در کشور مکزیک، زنان باردار سنجاق‌قفلی را نزدیک شکم خود روی لباس وصل می‌کنند تا جنین را از خطرها محافظت کند.
• پس از انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی آمریکا، سنجاق‌قفلی در ایالات متحده به نمادی از اتحاد و همبستگی با اقلیت‌ها و آسیب‌دیدگان اجتماعی تبدیل شد.
• در هند، زنان برای مقابله با آزار جنسی، سنجاق‌قفلی را به‌عنوان ابزار دفاع شخصی با خود حمل می‌کنند.
• در بریتانیا به نشانه حمایت از مهاجران، افراد سنجاق‌قفلی روی لباس خود می‌زدند.

روز جهانی سنجاق قفلی. منبع: Static.Checkiday.Com. عکاس: نامشخص

هفته آگاهی از بیماری پارکینسون

هفته آگاهی از بیماری پارکینسون از ۲۱ فروردین (۱۰ آوریل) آغاز می‌شود و تا ۱۷ آوریل ادامه دارد. با توجه به اینکه هنوز درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، این هفته فرصتی برای افزایش آگاهی عمومی و جمع‌آوری کمک‌های مالی است تا از افراد مبتلا به این بیماری حمایت شود و کیفیت زندگی آن‌ها بهبود یابد. هدف از هفته آگاهی از بیماری پارکینسون این است که افراد درگیر این بیماری بتوانند عمری طولانی‌تر و با کیفیت بهتر داشته باشند.

حدود ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به پارکینسون در مقطعی از بیماری به اضطراب یا افسردگی دچار می‌شوند. این مشکلات روانی اغلب نادیده گرفته می‌شود یا اصلا تشخیص داده نمی‌شود. اضطراب و افسردگی می‌تواند علائم بیماری پارکینسون مانند لرزش، خشکی عضلات، اختلال خواب، درد و موارد دیگر را تشدید کند و اگر درمان نشود، به‌طور چشمگیری کیفیت زندگی بیمار را کاهش می‌دهد. در هفته جهانی پارکینسون، رویدادهای متنوعی برگزار می‌شود تا افراد بیشتری در مسیر آگاهی و حمایت در زمینه این بیماری مشارکت کنند.

تاریخچه هفته آگاهی از پارکینسون

روز جهانی پارکینسون، نخستین بار در سال ۱۹۹۷ میلادی برای ادای احترام به دکتر جیمز پارکینسون (Dr. James Parkinson)، جراح انگلیسی، نام‌گذاری شد؛ وی ۲۰۰ سال پیش از این تاریخ، بیماری پارکینسون را شناسایی کرده بود. در بریتانیا، یک هفته به این مناسبت اختصاص یافته است.

دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۷۵۵ میلادی در لندن متولد شد. او که علاوه‌بر پزشکی، در سیاست فعال بود، به عضویت انجمن مکاتبات لندن (London Corresponding Society - L.C.S.) درآمد؛ اما پس از متهم شدن به توطئه‌ای ساختگی برای ترور پادشاه جورج (King George) در سال ۱۷۹۴ میلادی، سیاست را کنار گذاشت و تمام توجه خود را معطوف پزشکی کرد.

دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی، مقاله‌ای درباره فلج لرزشی منتشر کرد. در این مقاله، او برای اولین بار علائم وجود این سندروم را در شش نفر بررسی کرده بود؛ سه بیمار، دو رهگذر و یکی که از دور مشاهده کرده بود. در مقاله‌ای درباره فلج لرزشی، او علائمی چون ضعف حرکتی، لرزش و اختلال در وضعیت راه ‌رفتن را شرح داد. در آن دوران، پژوهش درباره لرزش بسیار محدود بود و پارکینسون، این بیماری را فلج لرزشی (Paralysis Agitans) نامید.

پیشرفت‌ها در درمان و حمایت از بیماران پارکینسون

• ۱۹۶۹ میلادی: داروی لوودوپا (Levodopa) نخستین پیشرفت مهم در درمان پارکینسون بود.
• ۱۹۶۹ میلادی: مالی جنکینز (Mali Jenkins) انجمن بیماری پارکینسون را در دفتری کوچک در پاتنی (Putney) لندن تاسیس کرد. این انجمن بعدها به انجمن پارکینسون انگلستان (Parkinson’s UK) تغییر نام داد.
• ۱۹۷۰ میلادی: نخستین گروه محلی حمایتی از انجمن پارکینسون انگلستان تاسیس شد. اکنون، بیش از ۳۶۵ گروه محلی در سراسر بریتانیا فعال است.
• ۱۹۸۴ میلادی: در این سال، بانک مغزی برای بیماری پارکینسون شکل گرفت تا جمع‌آوری بافت مغزی برای انجام تحقیقات درمانی تسهیل شود.
• ۲۰۰۴ میلادی: بیش از دو ژن مرتبط با پارکینسون ارثی شناسایی شد: PARK2، LRRK2، PARK7، PINK1، SNCA.

هفته جهانی پارکیسنون. منبع: Awarenessdays. عکاس: نامشخص