روزشمار؛ ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴

شنبه، ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، برابر با ۱۰ مه ۲۰۲۵، مصادف با روز خرم آباد، روز گلاب و گل محمدی، روز جهانی پرنده مهاجر، روز جهانی لوپوس، روز تمیز کردن اتاق، روز بدون کفش، روز قطار، روز میگو و روز اعتماد به شهود خود است. در ادامه با این مناسبت‌ها آشنا خواهیم شد.

رویدادهای ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴: 

• روز خرم آباد
• روز گلاب و گل محمدی
• روز جهانی پرنده مهاجر
• روز جهانی لوپوس
• روز تمیز کردن اتاق
• روز بدون کفش
• روز قطار
• روز میگو
• روز اعتماد به شهود خود

روز خرم آباد

روز خرم آباد، که هرساله در ۲۰ اردیبهشت‌ماه در تقویم محلی استان لرستان گرامی داشته می‌شود، از مهم‌ترین مناسبت‌های فرهنگی این دیار تاریخی است. این روز با هدف پاسداشت فضای تاریخی، فرهنگی و طبیعی شهر خرم‌آباد، به‌عنوان قلب تپنده قوم لر و از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های بشری ایران، در سال ۱۳۹۵ خورشیدی توسط شورای شهر تصویب و در تقویم استان ثبت شد.

خرم‌آباد، مرکز استان لرستان، شهری است با جمعیتی بیش از ۴۵۰ هزار نفر که در ارتفاع ۱٬۱۴۷ متری از سطح دریا و در میان کوه‌های سربه‌فلک‌کشیده زاگرس قرار دارد. این شهر بیست‌وسومین شهر پرجمعیت ایران محسوب می‌شود و در فاصله حدود ۴۹۰ کیلومتری از تهران، پایتخت کشور، قرار گرفته است. موقعیت خاص جغرافیایی، طبیعت کوهستانی، آب‌وهوای مطبوع و تنوع طبیعی و فرهنگی خرم‌آباد، این شهر را به یکی از مقاصد مهم گردشگری در غرب ایران تبدیل کرده است.

اهمیت روز خرم آباد تنها به‌دلیل زیبایی‌های طبیعی و تاریخی این شهر نیست؛ بلکه با هدف فراهم‌سازی مقدمات ثبت جهانی دره تاریخی خرم‌آباد در فهرست میراث جهانی یونسکو، تعریف شده است. منطقه دره خرم‌آباد براساس شواهد به‌دست‌آمده از غار تاریخی کلدر، پیشینه‌ای بیش از ۵۴ هزار سال دارد. این دره، از کهن‌ترین سکونت‌گاه‌های بشر به شمار می‌رود و نقش مهمی در درک سیر تحول انسان از دوران پیشاتاریخ تا تمدن‌های کهن دارد.

منبع عکس: وبسایت Wikipedia. عکاس: Arosha-photo (Reza Sobhai)

نام‌های باستانی این شهر همچون «خایدالو»، در دوران ایلامیان و «شاپورخواست» در دوره ساسانی، گواهی بر جایگاه تاریخی و سیاسی خرم‌آباد در دوره‌های مختلف تاریخی است. آثار باستانی برجسته‌ای چون قلعه فلک‌الافلاک که جزو نمادهای بی‌بدیل خرم‌آباد و شاه‌بیت میراث تاریخی لرستان هستند و همچنین جاذبه‌هایی چون دریاچه کیو، گرداب سنگی، مناره آجری، سنگ‌نوشته، حمام گپ، آسیاب گبری، سراب شهوا، چشمه گلستان، مخمل‌کوه، بازار سنتی و خانه‌های تاریخی، تنها بخش کوچکی از سرمایه‌های گردشگری این شهر محسوب می‌شوند.

تاکنون بیش از ۳٬۳۳۰ اثر از مجموع بیش از ۵٬۰۰۰ اثر تاریخی لرستان در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است که سهم قابل‌توجهی از آن‌ها، در محدوده شهری خرم‌آباد قرار دارد. این آثار، همراه با طبیعت بکر و مهمان‌نوازی مردمان لر، موجب شده است تا خرم‌آباد در سال ۱۳۹۵ به‌عنوان یکی از هفت شهر گردشگری ایران انتخاب شود.

برگزاری مراسم‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی در روز خرم آباد، فرصت بی‌نظیری را برای معرفی این میراث گران‌بها به نسل جوان، گردشگران داخلی و خارجی فراهم می‌کند. شهرداری خرم‌آباد و سایر نهادهای فرهنگی، در سال‌های اخیر برنامه‌هایی را برای این مناسبت تدارک دیده‌اند که علاوه‌بر معرفی هویت تاریخی شهر، گامی جدی در مسیر ثبت جهانی آن نیز برداشته شود.

روز خرم آباد صرفا روزی در تقویم محلی نیست؛ بلکه نمادی از زنده بودن تاریخ، فرهنگ، تمدن و طبیعت این سرزمین است.

روز گلاب و گل محمدی

روز گلاب و گل محمدی، نمادی از سنت، طبیعت و پیوند عمیق مردم ایران با زمین و کشاورزی است. این روز، تجلی یکی از قدیمی‌ترین آیین‌های فرهنگی-کشاورزی ایران، یعنی گلاب‌گیری، است که هرساله در شهر کاشان و روستاهای اطراف آن همچون نیاسر، قمصر و برزک برگزار می‌شود. این مراسم، نه‌تنها آیینی تولیدی و اقتصادی، که جشن باشکوهی از فرهنگ، هنر و طبیعت است که نسل‌ها آن را حفظ کرده‌اند.

گل محمدی، که رز دمشق یا رز داماسک (Damask Rose) نیز نامیده می‌شود، از قرن‌ها پیش در اقلیم خشک و کوهپایه‌ای کاشان کاشته شده است؛ همچنین، با آبیاری دقیق، زمان‌سنجی مناسب و مهارت محلی، به یکی از معطرترین و باکیفیت‌ترین گل‌های جهان تبدیل شده است. فصل شکوفایی این گل‌ها، از اواسط اردیبهشت آغاز می‌شود و عطر آن، همه فضا را در بر می‌گیرد. در همین زمان، گل‌ها پیش‌از طلوع خورشید چیده می‌شوند تا عطر و خاصیت آن‌ها در بیشترین میزان خود باشد.

فرایند گلاب‌گیری با قرار دادن گل‌ها در دیگ‌های بزرگ مسی و حرارت دادن آن‌ها کنار آب آغاز می‌شود. بخار حاصل از گل‌ها تقطیر و به عصاره‌ای خالص و معطر تبدیل می‌شود؛ این عصاره، قرن‌ها است که در پزشکی سنتی، آشپزی ایرانی، آیین‌های مذهبی و حتی صنعت عطرسازی استفاده می‌شود.

منبع عکس: وبسایت Visitouriran. عکاس: نامشخص

در کنار مراسم گلاب‌گیری در شهر کاشان و روستاهای اطراف، سنت زیبا و منحصربه‌فردی به نام «گل‌غلتان» در این ایام اجرا می‌شود. در این آیین، نوزادان یک‌ساله را میان گل‌های محمدی تازه، روی پارچه‌ای سفید غلت می‌دهند. این مراسم که به‌دست مادربزرگ‌ها و زنان مسن خانواده اجرا می‌شود، به‌عنوان نمادی از برکت، سلامتی، شادمانی و زندگی پاک برای نوزاد تلقی می‌شود.

ایران ازنظر فرهنگی و اقتصادی، بزرگ‌ترین تولیدکننده و مصرف‌کننده گلاب در جهان است. این محصول ارزشمند، سالانه به کشورهای متعددی صادر می‌شود و در ایران، در چای، شربت، دسر، بخور، محصولات آرایشی و حتی آیین‌های مذهبی مانند مراسم عزاداری محرم کاربرد دارد.

روز گلاب و گل محمدی، صرفا گرامیداشت محصولی طبیعی نیست؛ بلکه احترام به هزاران سال تلاش، ذوق، همبستگی و هوش مردمانی است که در دل کویر، با سخت‌کوشی و عشق، باغی از عطر و لطافت بنا کرده‌اند.

روز جهانی پرنده مهاجر

روز جهانی پرنده مهاجر (World Migratory Bird Day) مناسبتی بین‌المللی است که هرساله در دو نوبت، هم‌زمان با اوج مهاجرت فصلی پرندگان در بهار و پاییز، جشن گرفته می‌شود. این روز، نخستین‌بار در سال ۲۰۰۶ میلادی توسط دو نهاد مهم زیست‌محیطی، یعنی دبیرخانه توافق‌نامه حفاظت از پرندگان مهاجر آبی آفریقایی-اوراسیایی (AEWA) و دبیرخانه کنوانسیون حفاظت از گونه‌های مهاجر وحشی (CMS)، بنیان‌گذاری شد؛ دلیل این نام‌گذاری، توجه به نقش و اهمیت پرندگان مهاجر در پایداری طبیعت و سلامت زیست‌بوم جهانی بود.

روز جهانی پرندگان مهاجر، تلاشی است برای جلب‌توجه افکار عمومی، دولت‌ها، سازمان‌های محیط‌زیستی، دانشگاه‌ها، کودکان و حتی مسافران، تا نگاهی عمیق‌تر به حیات پرندگان مهاجر داشته باشند و همچنین برای حفاظت از آن‌ها و زیستگاه‌هایشان، مسئولانه‌تر عمل کنند.

روز جهانی پرندگان مهاجر برخلاف بسیاری از مناسبت‌های جهانی، هر سال در دو تاریخ برگزار می‌شود:

• شنبه، ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، مصادف با فصل بهار و آغاز مهاجرت به سمت شمال (۱۰ مه ۲۰۲۵ میلادی)
• شنبه، ۲۰ مهر ۱۴۰۴، زمان بازگشت پرندگان به زیستگاه‌های گرم‌تر در جنوب (۱۲ اکتبر ۲۰۲۵ میلادی)

برگزاری روز جهانی پرندگان در دو نوبت، امکان بیشتری را برای مشارکت فعال کشورهای مختلف در نیم‌کره شمالی و جنوبی فراهم می‌سازد. از آن‌جایی‌که مسیرهای مهاجرت پرندگان، از مناطق مختلف زمین عبور می‌کنند، اهمیت زمان‌بندی این روز در مقاطع مهاجرتی به‌خوبی مشهود است. پرندگان ممکن است در بهار، درحال عبور از ایران و در پاییز، درحال عبور از آفریقا یا آمریکای جنوبی باشند.

تصویر درنای سیبری در فصل مهاجرت. منبع عکس: وبسایت Worldmigratorybirdday. عکاس: نامشخص

اهمیت روز جهانی پرندگان مهاجر؛ سفیران سلامت اکوسیستم‌ها

پرندگان مهاجر منظره‌ای زیبا از آسمان را برای ما به ارمغان می‌آورند و از عناصر کلیدی حفظ تعادل زیست‌محیطی هستند. آن‌ها در پراکندگی دانه‌ها، گرده‌افشانی، کنترل آفات و حشرات و حتی نشان‌دادن وضعیت سلامت اکوسیستم‌ها نقش دارند. کاهش یا تغییر در الگوهای مهاجرتی آن‌ها می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات اقلیمی یا تخریب محیط‌زیست باشد.

بسیاری از این پرندگان درحال‌حاضر با تهدیداتی جدی، ازجمله نابودی زیستگاه‌ها به‌دلیل گسترش شهری‌سازی، آلودگی، شکار بی‌رویه، استفاده بی‌رویه از سموم کشاورزی و گرمایش جهانی، مواجه هستند. طبق گزارش‌های بین‌المللی، جمعیت برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر در دهه‌های اخیر، به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است و این، زنگ خطری جدی برای بوم‌شناسان و دوستداران طبیعت است.

در بسیاری از کشورها، به‌ویژه در مسیرهای مهاجرتی مهم مانند تالاب‌ها، مناطق حفاظت‌شده یا جنگل‌ها، برنامه‌های ویژه‌ای برای گرامیداشت این روز برگزار می‌شود که از میان آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کارگاه‌های آموزشی برای کودکان و نوجوانان
• نمایشگاه‌های عکس و فیلم‌های مستند درباره پرندگان مهاجر
• تورهای پرنده‌نگری در طبیعت
• نشست‌های تخصصی با حضور کارشناسان محیط‌زیست
• برنامه‌های پاک‌سازی زیستگاه‌ها و معرفی مناطق بحرانی

در ایران مناطقی مانند تالاب انزلی، تالاب میانکاله، تالاب گاوخونی و خلیج گواتر، از مهم‌ترین مسیرهای عبور پرندگان مهاجر هستند که هرساله میزبان صدها هزار پرنده از گونه‌های مختلف‌ هستند. برگزاری روز جهانی پرندگان مهاجر، فرصتی است تا هم کودکان و هم بزرگسالان، کنار لذت بردن از زیبایی پرندگان، در مسیر آگاهی و مسئولیت‌پذیری گام بردارند.

روز جهانی لوپوس

روز جهانی لوپوس (World Lupus Day) هر سال در تاریخ ۱۰ مه (۲۰ اردیبهشت) برگزار می‌شود. این روز با هدف افزایش آگاهی جهانی درباره بیماری مزمن و خودایمنی لوپوس و همچنین بهبود کیفیت زندگی میلیون‌ها انسانی نام‌گذاری شده است که با این بیماری زندگی می‌کنند.

روز جهانی لوپوس ازسوی فدراسیون جهانی لوپوس (World Lupus Federation) سازمان‌دهی می‌شود؛ این روز، ائتلافی بین‌المللی از سازمان‌های حامی بیماران مبتلا به لوپوس در سراسر جهان است که در راستای افزایش آگاهی، ارائه خدمات آموزشی و دفاع از حقوق بیماران با هم همکاری می‌کنند.

لوپوس بیماری‌ای مزمن و خودایمنی است که می‌تواند هر بخشی از بدن را تحت‌تاثیر قرار دهد؛ بخش‌هایی ازجمله پوست، مفاصل و اندام‌های داخلی مانند کلیه، قلب، ریه و حتی مغز. واژه مزمن بدین معنا است که علایم بیماری، بیش از ۶ هفته ادامه می‌یابد و در بسیاری از موارد، سال‌ها به طول می‌انجامد.

در افراد مبتلا به لوپوس، سیستم ایمنی که وظیفه دفاع از بدن در برابر ویروس‌ها، باکتری‌ها و عوامل خارجی را دارد، دچار اختلال می‌شود و به‌جای حمله به عوامل بیماری‌زا، به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند و آن‌ها را به‌عنوان عناصر بیگانه شناسایی می‌کند. این حمله، منجر به بروز التهاب، درد و آسیب در بافت‌ها و اندام‌های بدن می‌شود و همین ویژگی، لوپوس را در زمره بیماری‌های خودایمنی قرار می‌دهد.

منبع عکس: وبسایت Static.vecteezy.com. عکاس: نامشخص

بیش از پنج میلیون نفر در سراسر جهان با پیامدهای گاه ناتوان‌کننده بیماری لوپوس درگیر هستند. شدت علایم و میزان آسیب‌پذیری افراد نسبت به بیماری می‌تواند متفاوت باشد؛ اما خطرات آن جدی است و درصورت تشخیص ندادن و درمان به‌موقع، می‌تواند مرگ‌بار باشد. لوپوس می‌تواند در هر فردی ایجاد شود، اما تحقیقات نشان می‌دهند که احتمال ابتلا در زنان (به‌ویژه در سنین باروری) و همچنین در برخی از گروه‌های نژادی و قومی بیشتر است. در نظر داشته باشید که هیچ‌کس از خطر ابتلا مصون نیست و لوپوس می‌تواند در هر سن، نژاد، قومیت و جنسیتی ظاهر شود.

اهداف روز جهانی لوپوس

روز جهانی لوپوس، صرفا مناسبتی نمادین نیست؛ بلکه جنبشی بین‌المللی برای دستیابی به اهدافی مشخص و حیاتی است. این روز، تمرکز خود را بر موارد زیر قرار داده است:

• افزایش آگاهی عمومی درباره بیماری لوپوس و علایم آن
• بهبود خدمات درمانی و مراقبتی برای بیماران
• تسریع در فرایند تشخیص زودهنگام و آغاز درمان موثر
• افزایش سرمایه‌گذاری در تحقیقات برای یافتن علت‌ها و درمان قطعی
• گردآوری داده‌های اپیدمیولوژیک دقیق برای شناخت بهتر بیماری در مقیاس جهانی

در روز جهانی لوپوس، هر سال سازمان‌های مرتبط با سلامت، گروه‌های حامی بیماران و فعالان اجتماعی در سراسر جهان، اقدام به برگزاری کارزارهای آگاهی‌بخشی، سخنرانی‌های تخصصی، همایش‌های پزشکی و انتشار داستان‌های زندگی افراد مبتلا می‌کنند تا چهره انسانی‌تری از این بیماری به نمایش گذاشته شود.

روز تمیز کردن اتاق

۱۰ ماه مه (۲۰ اردیبهشت) به‌عنوان روز تمیز کردن اتاق شناخته می‌شود. این روز صرفا مناسبتی نمادین برای نظافت و ساماندهی فضای شخصی نیست، بلکه فرصتی برای ارتقای نظم ذهنی، آرامش درونی و بازنگری در سبک زندگی به شمار می‌آید. اطلاعات دقیقی درباره تاریخچه شکل‌گیری دقیق این روز وجود ندارد؛ اما به‌مرور زمان، این مناسبت به‌عنوان پاسخی به نیاز افراد به نظم و آرامش روانی، مورد توجه قرار گرفته است. گرچه منشا آن ممکن است به درخواست‌های تکراری والدین برای تمیز نگه داشتن اتاق فرزندان بازگردد؛ اما امروزه، روز جهانی تمیز کردن اتاق، معنایی عمیق‌تر یافته و به تمرینی فرهنگی و روان‌شناختی بدل شده است.

منبع عکس: وبسایت Irishexaminer.com. عکاس: نامشخص

مطالعات روان‌شناسی و علوم رفتاری حاکی از آن است که محیط‌های مرتب و منظم، نقش مستقیمی در کاهش اضطراب، افزایش تمرکز و ارتقای کیفیت خواب ایفا می‌کنند. تمیز کردن فضای زندگی موجب آرامش بصری می‌شود و در بهبود عملکرد ذهنی و ایجاد احساس کنترل بر محیط پیرامون نیز مؤثر است.

ساماندهی فضا، فرصتی است برای مرور وسایل شخصی، بازنگری در نیازها و کاهش وابستگی به اشیا غیرضروری؛ ازاین‌رو، نظافت اتاق، صرفا به پاکیزگی فیزیکی محدود نمی‌شود و نوعی پالایش ذهنی و احساسی نیز به شمار می‌آید. تمیز کردن اتاق می‌تواند در طولانی‌مدت به تغییر سبک زندگی افراد و تغییر در شیوه مصرف منجر شود.

برای بهره بردن از روز تمیز کردن اتاق، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• برنامه‌ریزی زمانی مشخص برای تمیزکاری و تقسیم کار به بخش‌های کوچکتر
• استفاده از موسیقی برای ایجاد انگیزه و انرژی مثبت
• دسته‌بندی وسایل و اهدای اشیای بلااستفاده به دیگران
• تهیه عکس از وضعیت قبل و بعد از نظافت برای مشاهده تغییرات

این فعالیت‌ها علاوه‌بر ایجاد نظم در محیط، به افزایش احساس بهره‌وری، رضایت‌مندی و آرامش نیز کمک خواهند کرد.

روز بدون کفش

در زندگی روزمره، چیزهای زیادی وجود دارند که بدون فکر کردن به اهمیت و تاثیر وجودشان به‌راحتی از آن‌ها استفاده می‌کنیم؛ درحالی‌که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، از داشتن همین امکانات اولیه مانند برق، خدمات درمانی و کفش محروم‌ هستند. روز بدون کفش (One Day Without Shoes)، روزی است برای یادآوری این موضوع که بسیاری از افراد در جهان، از داشتن کفش محروم هستند.

تصور کنید که نداشتن کفش، چقدر می‌تواند زندگی را سخت‌تر و خطرناک‌تر کند؛ چون احتمالا هیچ‌وقت بدون آن زندگی نکرده‌اید. فقط برای لحظه‌ای تصور کنید که باید کارهای روزمره‌تان را بدون کفش انجام دهید؛ چه تعداد سنگ‌ریزه یا حتی تکه‌های شیشه ممکن است هنگام پیاده‌روی کوتاهی، به پای شما آسیب بزند؟ چطور می‌توانید بدون درد و آسیب فوتبال بازی کنید؟ اگر زخمی کوچک روی پایتان باشد، چطور می‌شود از نفوذ میلیون‌ها باکتری به این زخم جلوگیری کرد؟ بنابراین نبود کفش می‌تواند سلامتی شما را به خطر بیندازد.

طبق تخمین سازمان‌های جهانی، حدود ۳۰۰ میلیون نفر در جهان به‌دلیل فقر شدید، توان خرید کفش ندارند. روز بدون کفش به‌ همین دلیل طراحی شده است تا شرایط این افراد، بهتر درک شود و درباره این مشکل، آگاهی بیشتری شکل بگیرد. از دیگر اهداف این روز جمع‌آوری کمک مالی برای حل این مشکل جهانی است.

منبع عکس: وبسایت Daysoftheyear. عکاس: نامشخص

تاریخچه‌ روز بدون کفش

روز بدون کفش توسط شرکت آمریکایی کفش تامز (Toms Shoes) پایه‌گذاری شد؛ همچنین، بلیک مایکوفسکی (Blake Mycoskie)، بنیان‌گذار این شرکت، در سال ۲۰۰۶ میلادی و در سفر به آرژانتین مشاهده کرد که بسیاری از کودکان در خیابان‌ها پابرهنه می‌دوند. او خیلی زود متوجه شد که نبود کفش، مشکلی گسترده‌تر در آرژانتین و کشورهای در حال توسعه است.

نبود کفش صرفا ناراحتی فیزیکی نبود؛ بلکه بسیاری از این کودکان، به‌خاطر نداشتن کفش از رفتن به مدرسه منصرف یا به‌دلیل تماس مکرر پاهایشان با زمین، دچار عفونت‌های خطرناک می‌شدند. این مشاهده‌ها، مایکوفسکی را واداشت تا کسب‌وکار و شرکت خود را با مدل جدیدی ادامه دهد. او تصمیم گرفت به‌ازای هر جفت کفشی که فروخته می‌شود، یک جفت کفش رایگان به کودکان محروم اهدا کند؛ در همین راستا، نخستین‌بار ۱۰٬۰۰۰ جفت کفش در اکتبر سال ۲۰۰۶ میلادی در آرژانتین توزیع و به کودکان منطقه‌های محروم اهدا شد.

اگرچه شرکت تامز اعلام کرده است که دیگر به‌صورت رسمی از این روز حمایت نمی‌کند؛ اما وبسایت‌های بین‌المللی، همچنان این روز را در تقویم نگه داشته‌اند و هزاران نفر در سراسر جهان با نپوشیدن کفش در این روز، توجه مردم جهان را به این موضوع جلب می‌کنند. شما می‌توانید این روز را بدون کفش سپری کنید تا تجربه کنید که داشتن یا نداشتن چند تکه چرم و پلاستیک زیر پا، چقدر می‌تواند در کیفیت زندگی موثر باشد. اگر توانستید، برای گسترش آگاهی درباره این روز، خانواده یا دوستانتان را هم به این تجربه دعوت کنید؛ علاوه‌بر این، در روز بدون کفش می‌توانید درصورت تمایل، تعدادی کفش تهیه کنید و به سازمان‌های حامی حقوق کودکان اهدا کنید یا مبلغی را برای کمک در نظر بگیرید.

روز قطار

روز ملی قطار (National Train Day) هر سال در نزدیک‌ترین شنبه به ۱۰ مه (۲۰ اردیبهشت) برگزار می‌شود. این روز برای اولین‌بار در سال ۲۰۰۸ میلادی و توسط شرکت آمریکایی امترک (Amtrak) جشن گرفته شد. روز قطار با هدف آشنایی مردم با تاریخچه شکل‌گیری شبکه‌های ریلی شکل گرفت؛ همچنین، بسیاری از شرکت‌های ریلی، با یادآوری این تاریخچه، برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهای مختلف، قصد دارند مردم را به استفاده از این شیوه سفر تشویق کنند. ۱۰ مه تاریخی نمادین است که به تکمیل خط آهن سراسری آمریکا بازمی‌گردد؛ زمانی که میخ طلایی (Golden Spike) در پرومونتوری، ایالت یوتا (Promontory, Utah) نصب شد و شرق و غرب این کشور برای اولین بار، به هم پیوستند.

در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری روز قطار، شهرهایی مانند واشنگتن دی‌سی (Washington, D.C.)، شیکاگو (Chicago)، فیلادلفیا (Philadelphia) و لس‌آنجلس (Los Angeles) با شوروشوق فراوانی، میزبان رویدادهای بزرگ، نمایشگاه‌های قطار، بازدیدهای خانوادگی از قطارهای قدیمی (Vintage Trains) و برنامه‌های زنده بودند؛ اما از سال ۲۰۱۵ میلادی به‌دلیل محدودیت بودجه‌، آمترک، برگزاری رسمی این روز را متوقف کرد. هرچند علاقه‌مدان و موزه‌های حمل‌ونقل، همچنان این روز را گرامی می‌دارند. قطارها از زمانی که در قرن نوزدهم وارد عرصه حمل‌ونقل شدند، نقش بی‌بدیلی در شکل‌گیری جامعه صنعتی، توسعه تجارت، جابه‌جایی میلیون‌ها انسان و حتی انسجام ملی ایفا کرده‌اند.

منبع عکس: وبسایت Northlandz. عکاس: نامشخص

با ظهور قطار بخار در قرن ۱۸، مسیرهای طولانی، به سفرهایی امن و سریع تبدیل شدند و انقلاب صنعتی نیز با کمک قطارها، شتاب گرفت. حتی با وجود اختراع هواپیما، قطارها هنوز بخش زیادی از حمل‌ونقل عمومی و تجاری را در سراسر جهان بر عهده دارند. امروزه قطارها در قالب‌های متنوعی مانند تراموا ، مترو، قطارهای بین‌شهری، قطارهای سریع‌السیر و قطارهای باری، نقش مهمی در حمل‌ونقل ایفا می‌کنند. برخی از قطارهای مدرن مانند شینکانسن (Shinkansen) در ژاپن، با سرعتی بیش از ۴۴۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند.

قطارها از بهترین روش‌های حمل‌و‌نقل سازگار با محیط‌زیست برای سفر محسوب می‌شوند؛ علاوه‌بر این، فضا و امکانات مناسبی را در اختیار مسافران قرار می‌دهند تا سفری راحت را تجربه کنند. راه‌آهن‌ها صرفا وسیله‌ای برای جابه‌جایی مسافران نیستند؛ بلکه نقشی کلیدی در اتصال شهرها، توسعه اقتصادی، تسهیل تجارت و حتی شکل‌گیری فرهنگ‌ها ایفا می‌کنند.

در روز قطار می‌توانید سفری با قطار برنامه‌ریزی کنید یا با کودکان، به بازدید از موزه‌های قطار بروید و از واگن‌های قدیمی و قطارهای مینیاتوری دیدن کنید.

روز میگو

روز ملی میگو (National Shrimp Scampi Day)، روزی مخصوص برای علاقه‌مندان به میگو، کوچک‌ترین عضو دنیای خوراکی‌های دریایی است. اگر شخصیت خیالی بوبا (Bubba) در فیلم فارست گامپ (Forrest Gump)، تصمیم‌گیرنده بود، روز میگو، هر روز از سال جشن گرفته می‌شد. این شخصیت، عاشق میگو در همه شکل‌ها و طعم‌هایش بود؛ اگرچه این روز فقط یک بار در سال جشن گرفته می‌شود، اما میراث میگوی او با وجود رستوران زنجیره‌ای بوبا گامپ شریمپ (Bubba Gump Shrimp Company) که در ۴۰ نقطه از جهان فعالیت می‌کند، زنده مانده است.

در آمریکا، میگو پرمصرف‌ترین غذای دریایی محسوب می‌شود و گاهی به آن لقب میوه دریا (Fruit of the Sea) را داده‌اند. باتوجه‌به اینکه میگو، طعمی لذیذ دارد و در انواع غذاها قابل‌استفاده است، روزی کامل را به افتخار آن جشن می‌گیرند. میگو سرشار از پروتئین، کم‌کالری، و غنی از مواد مغذی مانند زینک (zinc)، ویتامین B6 و B12، سلنیوم (Selenium) و امگا-۳ (Omega-3 Fatty Acids) است. این مواد، به سلامت چشم، تقویت سیستم ایمنی و عملکرد مغز کمک می‌کنند.

منبع عکس: وبسایت Static.checkiday. عکاس: نامشخص

در روز میگو می‌توانید میگو را کبابی (Grilled)، سرخ‌کرده (Fried)، بخارپز (Steamed) یا حتی سرد (Cold) میل کنید؛ همچنین، در سالاد، پاستا یا کنار سس کوکتل (Cocktail Sauce) نوش‌جان کنید. میگو در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف موجود است. از میگوی سنگی (Rock Shrimp) با پوست سفت گرفته تا میگوی ببری (Tiger Shrimp) که اندازه‌ای نزدیک به یک پا دارد. حتی می‌توانید از میگوی صورتی (Pink Shrimp) برای طعمی ملایم و شیرین استفاده کنید.

اگر در تلاش برای کاهش مصرف گوشت قرمز هستید، میگو انتخابی هوشمندانه و خوش‌مزه است. میگو در سالاد، پاستا، پائیا (Paella) یا به‌صورت سیخ کبابی (Shrimp Skewers) بسیار لذیذ است.

چگونه روز ملی میگو را جشن بگیریم؟

• جشن خانگی با خوراکی‌های متنوعی از میگو ترتیب دهید.

دوستان و خانواده خود را دعوت کنید و از آن‌ها بخواهید هرکدام، غذایی با میگو درست کنند. برای جذاب‌تر شدن مهمانی، جوایزی برای خلاقانه‌ترین و خوش‌مزه‌ترین غذا در نظر بگیرید.

• در تور صید میگو شرکت کنید.

در سواحل آمریکا، تورهای قایق‌سواری برای صید میگو برگزار می‌شود. این تورها صبح زود حرکت می‌کنند، تورهای ماهیگیری خود را به دریا می‌اندازند و در پایان روز، هرکس با میگوهایی که شکار کرده‌، به خانه بازمی‌گردد.

روز اعتماد به شهود خود

هر سال در تاریخ ۱۰ مه (۲۰ فروردین)، روز اعتماد به شهود خود (Trust Your Intuition Day) از سمت گروه‌های اجتماعی مختلف جشن گرفته می‌شود؛ این روز، برای تشویق افراد به گرفتن تصمیم‌های مستقل، جسور بودن و شناخت بیشتر از خود، تعیین شده است. هدف روز اعتماد به شهود خود، آن است که ما را به استفاده آگاهانه از شهودمان ترغیب کند تا زمانی که هنوز منطق مشخصی برای تصمیم‌گیری نداریم، با اتکا به حس درونی و ناخودآگاه خود، حرکت و راه درست‌تری را انتخاب کنیم.

شهود (Intuition) به معنای توانایی کسب آگاهی و دانش، بدون استدلال آگاهانه است. این مفهوم در زمینه‌های مختلفی، مانند درک ناخودآگاه، شناخت الگوهای ذهنی پنهان، تشخیص درونی و شهودی و همچنین فهم مستقیم بدون استفاده از استدلال منطقی، به کار می‌رود.

در گذشته، بسیاری از دانشمندان مانند زیگموند فروید (Sigmund Freud) منبع معتبر شناخت را تحلیل منطقی می‌دانستند و شهود را رد می‌کردند؛ اما پژوهش‌های نوین نشان می‌دهند که شهود، بخش مهمی از عملکرد مغز، به‌ویژه در تصمیم‌گیری‌های سریع و مهم است.

مغز انسان به دو بخش آگاه (Conscious) و ناخودآگاه (Subconscious) تقسیم می‌شود. شهود در بخش ناخودآگاه عمل می‌کند، جایی که تجربیات گذشته به‌صورت الگوهایی ذخیره می‌شوند. این الگوها به ما کمک می‌کنند تا در موقعیت‌های پیچیده یا اضطراری، بدون نیاز به تحلیل آگاهانه، واکنش نشان دهیم.

شهود در کسب‌وکار و رهبری جایگاه مهمی دارد. مدیران موفق هنگام تصمیم‌گیری درباره مسائل انسانی، فرهنگی و استراتژیک، از حس درونی خود بهره می‌برند. این نوع شهود، گاه به‌شکل احساس یا هیجان ظاهر می‌شود و به تصمیم‌گیری سریع و موثر کمک می‌کند.

منبع عکس: وبسایت Medium.com عکاس: نامشخص

لحظاتی از تاریخ که شهود نقش حیاتی داشت:

• ۳۵۰ پیش‌از میلاد

ارسطو، فیلسوف یونانی، حکمت را نوعی «هدف شهودی» در ارتباط با درک علمی تعریف می‌کند.

• ۴۴ پیش‌از میلاد

کالپورنیا (Calpurnia)، همسر ژولیوس سزار (Julius Caesar)، در خواب پیش‌بینی می‌کند که همسرش به قتل خواهد رسید و از او می‌خواهد که به سنا نرود.

• ۱۹۴۰ میلادی

وینستون چرچیل (Winston Churchill) هنگام صرف شام در اقامتگاه نخست‌وزیری انگلستان، پس‌از شنیدن صدای بمبی در نزدیکی، به باقی کارکنان می‌گوید که از آشپزخانه خارج شوند. لحظاتی بعد، آشپزخانه توسط دومین بمب نابود می‌شود.

• ۱۹۵۰ میلادی

هربرت سایمون (Herbert Simon) نظریه‌ای را ارائه می‌دهد که براساس آن، انسان‌ها تصمیم‌گیری‌های شهودی را بر پایه آنچه «به‌اندازه کافی خوب» است انجام می‌دهند.