جمعه، ۱۳ تیرماه ۱۴۰۴، برابر با ۴ ژوئیه ۲۰۲۵، مصادف با چندین رویداد جشن تیرگان، روز آلیس در سرزمین عجایب، روز بدون گوشت، روز نامرئی بودن و روز سالاد سزار است. با بوکینگ همراه باشید تا این پنج رویداد را معرفی کنیم.
رویدادهای ۱۳ تیرماه ۱۴۰۴:
جشن تیرگان
جشن تیرگان از کهن‌ترین آیین‌های ایرانی است که در ۱۳ تیرماه برگزار می‌شود. آیین تیرگان ریشه در فرهنگ ایران باستان دارد و به بزرگداشت تیشتر، ایزد باران و آب، می‌پردازد. مردم با آیین‌هایی مانند آب‌پاشی، فال‌گیری با چکامه، و بستن دست‌بندهای هفت‌رنگ، شادی خود را ابراز می‌کنند. تیرگان نمادی از پیوند انسان با طبیعت و شکرگزاری برای نعمت‌های الهی است.
از مهم‌ترین افسانه‌های مربوط به تیرگان، داستان آرش کمان‌گیر است. بنا بر روایت، آرش جان خود را در تیر رها کرد تا مرز ایران را با پرتاب تیر تعیین کند و صلحی پایدار میان ایران و توران برقرار سازد. ایثار آرش، نماد ازخودگذشتگی، میهن‌دوستی و آرمان‌خواهی در فرهنگ ایرانی است. جشن تیرگان با یادآوری افسانه آرش کمان‌گیر، ارزش‌های ملی و اخلاقی را زنده نگه می‌دارد.
در بسیاری از نقاط ایران، به‌ویژه میان زرتشتیان، جشن تیرگان با شکوه خاصی برگزار می‌شود. مردم با پوشیدن لباس‌های رنگارنگ، اجرای موسیقی، رقص‌های سنتی،گردهمایی‌های خانوادگی و محلی، تیرگان را گرامی می‌دارند. آیین باستانی تیرگان، نه‌تنها میراثی فرهنگی است، بلکه فرصتی برای تقویت پیوندهای اجتماعی و احیای هویت ایرانی به شمار می‌رود.
منبع عکس: شیدرخ. عکاس: نامشخص
روز آلیس در سرزمین عجایب
روز آلیس در سرزمین عجایب (Alice in Wonderlands Day) به افتخار تولد لوئیس کارول (Lewis Carroll)، نویسنده مشهور انگلیسی و خالق داستان آلیس در سرزمین عجایب، جشن گرفته می‌شود. روز آلیس در سرزمین عجایب، چهار ژوئیه (مصادف با ۱۳ تیرماه) است و فرصتی برای بزرگداشت یکی از آثار برجسته ادبیات کودکان، به شمار می‌آید. داستان آلیس، با تخیل بی‌پایان و شخصیت‌های جذابش، نسل‌ها را مجذوب خود کرده است.
روز آلیس در سرزمین عجایب در سراسر جهان با برنامه‌های فرهنگی و هنری، نمایشنامه‌ها، و جشنواره‌های کتاب همراه است. مدارس، کتابخانه‌ها و مراکز فرهنگی، فعالیت‌هایی مانند خواندن داستان، اجرای نمایش و کارگاه‌های هنری برگزار می‌کنند تا تخیل و خلاقیت کودکان و بزرگسالان را تقویت کنند. روز آلیس در سرزمین عجایب، نمادی از قدرت تخیل و اهمیت ادبیات در شکل‌دهی به ذهن و فرهنگ است.
روز آلیس در سرزمین عجایب علاوه‌بر جشن‌های فرهنگی، پیامی عمیق درباره کشف هویت، پرسشگری و شجاعت دارد. داستان آلیس که مرزهای واقعیت و خیال در آن به چالش کشیده می‌شوند، الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان و نویسندگان شده است. روز آلیس، یادآور اهمیت آزادی فکر و نگاهی نو به جهان پیرامون است که در ادبیات و هنر، به‌طور مداوم به آن پرداخته می‌شود.
منبع عکس: وبسایت فروشگاه اینترنتی کالکتور. عکاس: Oliver Ayala
روز بدون گوشت
روز بدون گوشت (Independence From Meat Day) هرساله در چهار ژوئیه (برابر با ۱۳ تیرماه)، در ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شود. روز بدون گوشت توسط سازمان آگاهی‌بخشی به گیاه‌خواری (Vegetarian Awareness Network) در شهر ناکسویل (Knoxville) و در ایالت تنسی (Tennessee) پایه‌گذاری شد.
هدف سازمان آگاهی‌بخشی به گیاه‌خواری و روز بدون گوشت، تشویق مردم به حذف گوشت از رژیم غذایی برای یک روز بود تا فواید سلامتی، زیست‌محیطی و اخلاقی آن را تجربه کنند. جالب است که روز بدون گوشت با روز استقلال آمریکا هم‌زمان است. برگزارکنندگان روز بدون گوشت، از مردم می‌خواهند که به‌جای گوشت، غذاهای گیاهی مانند سبزیجات کبابی، قارچ یا برگرهای گیاهی را امتحان کنند.
تاریخچه روز بدون گوشت به جنگ‌های جهانی اول و دوم بازمی‌گردد. دولت آمریکا برای حمایت از نیروهای نظامی و متحدان خود، مردم را به کاهش مصرف گوشت و گندم تشویق می‌کرد. در سال ۱۹۱۷ کمپین‌هایی مانند سه‌شنبه‌های بدون گوشت و چهارشنبه‌های بدون گندم راه‌اندازی شد تا مردم به‌صورت داوطلبانه، مصرف این مواد را کاهش دهند. این اقدامات به‌عنوان وظیفه‌ای میهن‌پرستانه تلقی می‌شد و تاثیر قابل‌توجهی در تامین منابع غذایی برای جبهه‌ها داشت.
منبع عکس: ویکی‌مدیا. عکاس:Wilfredor
روز نامرئی بودن
در دنیای پرشتاب و دیجیتالی امروز، پدیده‌هایی چون فرسودگی روانی، اضطراب اجتماعی و نیاز به تنهایی، بیش از گذشته احساس می‌شود. در چنین شرایطی، روز نامرئی بودن (Invisible Day) که هر سال در تاریخ چهار ژوئیه (مصادف با ۱۳ تیرماه) در ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شود، فرصتی ارزشمند برای درنگ، خلوت و بازنگری در خود، به شمار می‌آید.
روز نامرئی بودن، به‌طور ضمنی به اهمیت سلامت روانی اشاره دارد. زندگی در معرض مداوم شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌ها و تعاملات پرتنش روزمره، می‌تواند موجب خستگی ذهنی و اضطراب مزمن شود. دور شدن از این هیاهو حتی برای یک روز، گامی موثر در جهت بازسازی روانی است. در روز نامرئی بودن، فرد فرصتی می‌یابد تا بدون دخالت عوامل بیرونی، به بررسی احساسات، ارزش‌ها و خواسته‌های شخصی بپردازد. چنین فرصتی می‌تواند پایه‌گذار تصمیم‌های آگاهانه‌تر و سبک زندگی متعادل‌تر باشد.
گرچه روز نامرئی شدن جنبه رسمی یا دولتی ندارد، اما بسیاری آن را به‌صورت شخصی گرامی می‌دارند. برخی از روش‌های رایج برای بزرگداشت این روز شامل خاموش کردن تلفن همراه، قطع دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و دوری از اینترنت، بهره‌گیری از سکوت و آرامش محیط طبیعی برای تمدد اعصاب، نوشتن یادداشت یا نامه با جوهر نامرئی به‌عنوان اقدامی نمادین و خلاقانه، مطالعه کتاب‌هایی مانند مرد نامرئی اثر اچ. جی. ولز (H.G.Wells) یا تماشای فیلم‌هایی با مضمون مشابه می‌شود.
منبع عکس: ویکی‌مدیا. عکاس: Shando
روز سالاد سزار
روز سالاد سزار که هرساله در چهار ژوئیه (مصادف با ۳۰ تیرماه) در آمریکا گرامی داشته می‌شود، از مناسبت‌های غیررسمی اما جالب‌توجه در تقویم خوراکی‌ها است. سالاد سزار ترکیبی از کاهوی رومی، نان تست‌شده (کروتون)، پنیر پارمزان و سس مخصوصی است که پایه آن تخم‌مرغ، آبلیمو، سیر، روغن‌زیتون، سس ووسترشر و فلفل سیاه است. روز سالاد سزار اگرچه با روز استقلال آمریکا هم‌زمان است، اما توجه به آن بیشتر جنبه سرگرمی و علاقه‌مندی غذایی دارد.
ریشه سالاد سزار به سزار کاردینی(Caesar Cardini)، سرآشپز ایتالیایی، بازمی‌گردد که گفته می‌شود این سالاد را در دهه ۱۹۲۰ در رستوران خود در مکزیک، ابداع کرد. کاردینی سالاد سزار را در شرایط کمبود مواد اولیه و با آنچه در دسترس داشت، برای مشتریان تهیه کرد. سادگی و درعین‌حال طعم خاص سالاد سزار، باعث شد به‌سرعت محبوب شود و به‌مرور زمان، به یکی از پایه‌های ثابت منو رستوران‌ها در آمریکا و جهان بدل گردد. سالاد سزار نمایانگر قدرت خلاقیت آشپزی در شرایط غیرمنتظره است.
روز سالاد سزار فرصتی است برای آشپزها، رستوران‌ها و علاقه‌مندان به غذا، تا با تهیه و بازآفرینی نسخه‌های مختلف این سالاد، خلاقیت خود را نشان دهند. در روز سالاد سزار، کاربران در شبکه‌های اجتماعی، عکس‌ها و دستورهای خانگی خود را به اشتراک می‌گذارند و برخی رستوران‌ها نیز با تخفیف یا ویژه‌برنامه‌هایی به استقبال این روز می‌روند. باتوجه‌به اهمیت فرهنگ غذایی در ایالات متحده، چنین مناسبت‌هایی نه‌تنها سرگرم‌کننده‌اند، بلکه پیوندی میان تاریخ، نوآوری و سلیقه‌های گوناگون برقرار می‌کنند.
منبع عکس: ویکی‌مدیا. عکاس: Prayitno
دیدگاه شما چیست؟