در تقویم رسمی ایران، دهم شهریورماه با چندین مناسبت ملی، فرهنگی، اجتماعی و مذهبی مصادف است. این روز، هم یادآور تحولات اقتصادی در تاریخ کشور است و هم فرصتی برای پاسداشت تلاشگران عرصه کار، اندیشه و قلم.
در ادامه، به بررسی هریک از این مناسبت‌ها و اهمیت آن‌ها در جامعه امروز می‌پردازیم.
مناسبت‌های ۱۰ شهریورماه ۱۴۰۴:
- سالروز تصویب قانون عملیات بانکی بدون ربا
- روز کارگر
- روز نامه‌نویسی
- روز گربه‌های نارنجی
- روز آگاهی و پذیرش مشکلات پوستی
- شهادت امام حسن عسکری (ع)
- آغاز امامت حضرت ولیعصر (عج)
سالروز تصویب قانون عملیات بانکی بدون ربا
منبع عکس: وبسایت Donya-E-Eqtesad.Com. عکاس: نامشخص
دهم شهریور ۱۳۶۲، نقطه عطفی در تاریخ اقتصادی کشور بود؛ روزی که مجلس شورای اسلامی قانون عملیات بانکی بدون ربا را تصویب کرد. این قانون، نتیجه سال‌ها بحث، پژوهش و اصلاحاتی بود که با هدف تطبیق نظام بانکی با احکام اسلامی صورت گرفت. پیش‌تر، در اردیبهشت و دی‌ماه سال ۱۳۵۸، شورای پول و اعتبار قدم‌هایی اساسی در حذف بهره و تعیین سود تضمین‌شده در قالب کارمزد و تقسیم سود برداشته بود که زمینه‌ساز تصویب نهایی این قانون شد.
پس از بررسی‌های فقهی و اقتصادی گسترده، قانون عملیات بانکی بدون ربا، با هدف حذف ربا از مناسبات پولی و مالی کشور، تدوین شد. این قانون که اجرای آن از ابتدای سال ۱۳۶۳ آغاز شد، بر اصولی چون پرداخت سود تضمین‌شده به سپرده‌های مدت‌دار و اخذ کارمزد از تسهیلات اعطایی استوار بود؛ همچنین درصورت وجود سود بیشتر، مازاد آن میان سپرده‌گذاران توزیع می‌شد. تصویب این قانون، تلاشی مهم برای انطباق فعالیت‌های بانکی با شریعت اسلامی و ایجاد نظام مالی عادلانه در جمهوری اسلامی ایران بود.
روز کارگر
منبع عکس: وبسایت Asriran.Com. عکاس: نامشخص
۱۰ شهریور ۱۴۰۴، ۱ سپتامبر ۲۰۲۵، با روز کارگر در آمریکا مصادف است. این روز ریشه در جنبش‌های کارگری دارد که با هدف بهبود شرایط کار و کاهش ساعات کاری شکل گرفتند. آغاز رسمی این مناسبت به رژه کارگری نیویورک در ۵ سپتامبر ۱۸۸۲ بازمی‌گردد. این روز در ابتدا به ابتکار اتحادیه مرکزی کارگران نیویورک برگزار شد و به‌تدریج، به تعطیلی‌ای رسمی در ایالت‌های مختلف آمریکا و نهایتا به تعطیلی‌ای سراسری تبدیل شد.
تلاش برای تعیین روزی به نام روز کارگر، از خواسته‌های فعالان اتحادیه‌های کارگری در قرن نوزدهم میلادی بود. پس از اعتراضات گسترده، ازجمله واقعه معروف هی‌مارکت در شیکاگو در سال ۱۸۸۶، دولت آمریکا در سال ۱۸۹۴ با امضای رئیس‌جمهور گروور کلیولند، روز کارگر را به‌عنوان تعطیلی ملی به رسمیت شناخت. انتخاب اولین دوشنبه سپتامبر به‌جای اول می، که روز جهانی کارگر است، به‌منظور پرهیز از رنگ‌وبوی سیاسی این روز بوده است.
روز نامه‌نویسی
منبع عکس: وبسایت Rafieienglishclinic.Com. عکاس: نامشخص
روز جهانی نامه‌نویسی به همت ریچارد سیمپکین (Richard Simpkin) پایه‌گذاری شد؛ او این روز را بنا نهاد تا به لذت و هیجان دریافت نامه دست‌نویس ادای احترام کند. سیمپکین در پروژه‌ای با عنوان «افسانه‌های استرالیا» با ارسال نامه به افراد برجسته، سعی در ترتیب دادن مصاحبه و عکاسی با آن‌ها داشت. او دریافت که هیچ‌چیز جای حس دریافت نامه شخصی، با دستخط واقعی فرد مقابل را نمی‌گیرد؛ حسی که در ارتباطات دیجیتال تقریبا از بین رفته است.
روز نامه‌نویسی یادآور ارزش‌های عمیق و انسانی در ارتباطات سنتی است. در دورانی که پیام‌های فوری جایگزین گفت‌وگوهای تامل‌برانگیز شده‌اند، نوشتن نامه فرصتی فراهم می‌کند تا با دقت فکر کنیم، احساساتمان را بیان کنیم و با کسانی که شاید مدت‌ها است از آن‌ها بی‌خبریم، دوباره ارتباط بگیریم. روز نامه‌نویسی، بازگشت به شیوه‌ای از ارتباط را ممکن می‌کند که درعین‌سادگی، ماندگاری و تاثیر عاطفی بالایی دارد.
روز گربه‌های نارنجی
منبع عکس: وبسایت Livescience.Com. عکاس: نامشخص
روز گربه‌های نارنجی، جشنی برای یکی از دوست‌داشتنی‌ترین و خاص‌ترین نژادهای گربه‌ها است؛ گربه‌هایی با رنگ گرم، شخصیتی شیطون و چشمانی نافذ که افراد زیادی را شیفته خود می‌کنند. گربه‌ها از هزاران سال پیش در کنار انسان‌ها زندگی کرده‌اند؛ ابتدا به‌عنوان شکارچیان موش‌ها در محیط‌های کشاورزی و سپس به‌عنوان حیوانات خانگی صمیمی که حضورشان به زندگی رنگ و لطافت می‌دهد. گربه‌های نارنجی، با رفتارهای مرموز و شیرینشان، جایگاه ویژه‌ای در دل دوستداران حیوانات دارند.
روز آگاهی و پذیرش مشکلات پوستی
منبع عکس: وبسایت Daysoftheyear.Com. عکاس: نامشخص
روز آگاهی و پذیرش مشکلات پوستی نخستین‌بار در سال ۲۰۲۰ توسط برند مراقبت از پوست روش پوسه (La Roche-Posay) پایه‌گذاری شد. هدف از این روز، ترویج دیدگاهی مثبت‌تر نسبت به پوست و پذیرش واقعیت‌های آن است. در جهانی که ظاهر، نقش پررنگی در اعتمادبه‌نفس افراد دارد، این روز تلاش می‌کند تا فشارهای اجتماعی مرتبط با آکنه، لک، التهاب و دیگر مشکلات پوستی را کاهش دهد و جای آن‌ها را با پذیرش، همدلی و آموزش صحیح پر کند.
روز آگاهی و پذیرش مشکلات پوستی فرصتی فراهم می‌کند تا همه ما یاد بگیریم که پوست بی‌نقص، استانداردی غیرواقعی است و سلامت پوست تنها به ظاهر آن خلاصه نمی‌شود. گرامیداشت این روز کمک می‌کند افراد، به‌ویژه نوجوانان و جوانان، با بدن خود مهربان‌تر باشند و بدانند که مشکلات پوستی بخشی طبیعی از جریان زندگی است؛ همچنین، این روز به برندها، پزشکان و جامعه یادآوری می‌کند که سلامت روان و جسم باید در کنار هم موردتوجه قرار گیرند.
شهادت امام حسن عسکری (ع)
منبع عکس: وبسایت Delgarm.Com
دهم شهریور ۱۴۰۴، با سالروز شهادت یازدهمین پیشوای شیعیان، امام حسن عسکری (ع) مصادف است و فرصتی مناسب برای بازخوانی زندگی پرفرازونشیب این امام بزرگوار فراهم می‌کند. سال‌های امامت این حضرت در شرایطی بسیار سخت و تحت‌فشار شدید خلفای عباسی در شهر سامرا سپری شد؛ دورانی که با محدودیت شدید ارتباط با شیعیان، کنترل مداوم ازسوی حکومت و حتی زندان همراه بود. امام عسکری (ع) در سال ۲۶۰ هجری و در دوران خلافت معتمد عباسی به شهادت رسید.
امام حسن عسکری (ع) نه‌تنها با فشار سیاسی، بلکه با نوعی «بازداشت خانگی دائمی» در سامرا مواجه بود؛ جایی که به اجبار در آن اقامت داشت و هر دوشنبه و پنجشنبه باید در دارالخلافه حاضر می‌شد. در چنین شرایطی، امام برای حفظ ارتباط با پیروان، نظام وکالت را فعال کرد و ازطریق وکلای مورداعتماد، همچون عثمان بن سعید و احمد بن اسحاق، با شیعیان در نقاط مختلف تماس داشت.
آغاز امامت حضرت ولیعصر (عج)
منبع عکس: خبرگزاری صداوسیما.
دهم شهریور، هم‌زمان با هشتم ربیع‌الاول سال ۲۶۰ هجری قمری، روزی سرنوشت‌ساز در تاریخ تشیع است؛ چراکه در این روز، با شهادت امام حسن عسکری (ع)، امامت حضرت ولیعصر (عج) رسما آغاز شد. امام یازدهم که مدت‌ها زیرنظر شدید حکومت عباسی قرار داشت، در واپسین شب زندگی خود، بی‌صدا و دور از چشم ماموران، نامه‌هایی به شیعیان در شهرهای مختلف فرستاد. صبح روز بعد، با شهادت ایشان، پسر خردسالشان حضرت مهدی (عج) که تاکنون پنهان نگاه داشته شده بود، با اقامه نماز بر پیکر پدر، آغاز امامت خود را اعلام کرد.
امامت حضرت مهدی (عج) با دوره‌ای ویژه به نام «غیبت صغرا» همراه شد؛ دوره‌ای که در آن، چهار نائب خاص، ازجمله عثمان بن سعید، واسطه ارتباط میان امام و شیعیان بودند. خلفای عباسی که از پیش در پی جلوگیری از تولد فرزند امام عسکری (ع) بودند، پس از شهادت ایشان به جست‌وجوی حضرت مهدی (عج) پرداختند، اما ناکام ماندند.
دیدگاه شما چیست؟