دهم آبان ۱۴۰۴ مصادف با یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های ایرانی، یعنی آبانگان است. این جشن ازجمله جشن‌های دوازده‌گانه ایران باستان بود که به‌مرور زمان از اهمیت آن کاسته شد. در این مقاله به معرفی جشن آبانگان می‌پردازیم.
هرآنچه باید درباره جشن آبانگان بدانید:
جشن آبانگان چیست؟
آبانگان یکی از جشن‌های ایران باستان است که در گرامی‌داشت و ستایش ایزدبانو آناهید، الهه آب‌های روان، برگزار می‌شد؛ الهه‌ای که او را منشا حیات می‌دانستند. در گذشته ایرانیان در روز آبانگان در کنار نهرها و رودها دور هم جمع می‌شدند و به ستایش این الهه باشکوه می‌پرداختند. فلسفه جشن آبانگان بر محور آب، اولین ماده حیات، است که در تمام ادیان باارزش و مقدس شمرده می‌شود.
در اوستا درباره اهمیت آب این چنین ذکر شده است: «به سرچشمه آب درود می‌فرستیم، به گذرهای آب درود می‌فرستیم، به کوه‌هایی که از بالای آن‌ها آب جاری است درود می‌فرستیم، به دریاچه‌ها و استخرها درود می‌فرستیم».
در ایران باستان آب نماد رحمت و فراوانی بود؛ ازاین‌رو گذشتن از آن برای موفقیت در زندگی یا تطهیر مردگان در آب ازجمله آیین‌های گذشته بود که اهمیت آب را نشان می‌داد. باران نیز نماد برکت بود و به همین دلیل برای بارش آن دعا می‌کردند. امروزه جشن آبانگان در میان برخی اقوام ازجمله زرتشتیان حفظ شده است و گاهی تورهایی در قالب بازدید از این جشن برگزار می‌شود.
آیین جشن آبانگان
در روز جشن آبانگان ایرانیان باستان به آتشکده‌ها و عبادتگاه‌ها می‌رفتند و مراسم شکرگزاری انجام می‌دادند. بانوان نیز در این روز در کنار رودها و دریا از اهورامزدا تقاضای برکت و رحمت می‌کردند. امروزه جشن آبانگان به فراموشی سپرده شده است؛ اما همچنان می‌توان این رویداد را میان اقوام زرتشتی در یزد، کرمان و تهران دید. آن‌ها نیز در این روز به معابد می‌روند و به اجرای این مراسم می‌پردازند. زرتشتیان این جشن باشکوه را در فرهنگ خود حفظ کرده‌اند.
دیدگاه شما چیست؟