ییلاقهای خوش‌آب‌وهوای اطراف اصفهان با طبیعت بکر، رودخانه‌ها و آبشارهای خروشان، فرصتی بینظیر برای فرار از گرمای تابستان این شهر فراهم می‌کنند.
استان اصفهان با تاریخ کهن، معماری باشکوه و فرهنگ غنی‌اش شناخته میشود؛ اما شاید بسیاری ندانند که این استان ییلاقهای شگفت‌انگیزی را در دل طبیعت خود جای داده است.
ییلاق‌هایی که در روزهای داغ تابستان، به بهشتی خنک و دلنشین برای گردشگران و اهالی منطقه تبدیل می‌شوند. هرچند چهره غالب اصفهان را میدان نقش جهان، پل‌های تاریخی و خانههای خشتی میسازد، با کمی فاصله گرفتن از مرکز شهر، با دنیایی روبه‌رو می‌شویم که رودخانه‌ها و آبشارها در دل دره‌ها جریان دارد؛ همچنین، روستاهای پلکانی با باغ‌های سرسبز، فضایی صمیمی و آرام برای استراحت و لذت‌بردن از طبیعت ایجاد می‌کنند.
در این مقاله، سفری خواهیم داشت به دل ییلاقهای اطراف اصفهان؛ این ییلاق‌ها فرصتی فراهم می‌کنند تا برای چند روز از شلوغی شهر فاصله بگیرید و در خنکای کوهستان، لحظاتی ناب را تجربه کنید. با سفر به این ییلاق‌ها، می‌توانید با انرژی و آرامشی تازه به زندگی شهری بازگردید. این مقاصد نه‌تنها پناهگاهی برای فرار از گرمای تابستان، بلکه فرصتی برای لمس زندگی اصیل روستایی و فرهنگ محلی محسوب می‌شوند. با بوکینگ همراه شوید تا با ییلاقهای اطراف اصفهان بیشتر آشنا شوید.
ییلاقهای اطراف اصفهان:
- پارک کوهستانی صفه
- باغ بهادران
- پارک ملی کلاه قاضی
- منطقه گردشگری لادر
- مجموعه تفریحی سد خمیران
- آبشار شاه لولاک
- پارک ساحلی زرین شهر
- روستای طامه
- دهکده چادگان
- روستای هونجان
- چشمه مرغاب عسگران
- دریاچه طرق رود
- گلستانکوه
- تنگه غرقاب
- روستای ابیانه
- روستای اوره
- روستای سیور
- تنگه نازی و آبشار بی بی سیدان
- آبشار پونه زار
- روستای خفر
- آبشار آب ملخ
پارک کوهستانی صفه
پارک کوهستانی صفه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mohammed Abbas Rezaei
- آدرس: استان اصفهان، جنوب غربی شهر اصفهان، بزرگراه شهدای صفه (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۰ کیلومتر (۲۰ دقیقه با خودرو)
پارک کوهستانی صفه از محبوب‌ترین و قدیمی‌ترین تفرجگاه‌های اصفهان است. این پارک برای گردشگران داخلی و خارجی، به‌ویژه در روزهای گرم تابستان، همچون بهشتی در دل شهر می‌درخشد. پارک کوهستانی صفه در دامنه شمالی کوه صفه قرار دارد؛ کوهی که نام خود را از واژه‌ای فارسی به معنای «سکو» یا «تراس» وام گرفته است و دیواره‌های صخره‌ای و سکوهای طبیعی‌اش، فرمی متمایز به آن بخشیده‌اند.
ارتفاع کوه صفه به حدود ۲٬۲۵۷ متر از سطح دریا می‌رسد؛ ازاین‌رو، بسیاری صفه را به‌عنوان بام اصفهان میشناسند؛ چراکه در بلندترین نقاط پارک کوهستانی صفه، نمایی باشکوه از شهر اصفهان و حاشیه زاینده‌رود پیش چشم گردشگران قرار می‌گیرد.
پارک کوهستانی صفه برای هر گردشگری جاذبه‌ای ویژه دارد. علاقه‌مندان به پیادهروی و طبیعت‌گردی می‌توانند از مسیرهای مشخص‌شده به‌سمت قله حرکت کنند و در طول راه، از سایه‌سار درختان، صدای آب و چشماندازهای تماشایی لذت ببرند. این مسیرها مخصوص خانواده‌ها، ورزشکاران حرفه‌ای و حتی گردشگران کم‌تجربه طراحی شدهاند؛ علاوه‌بر این، صخره‌های بلند و دیواره‌های طبیعی کوه صفه برای صخره‌نوردان، محلی جذاب است. این منطقه بهدلیل ساختار خاص زمین‌شناسی، ده‌ها مسیر متفاوت برای سنگ‌نوردی با سطوح دشواری گوناگون دارد.
از جذابترین بخش‌های پارک صفه، تلهکابین آن است که میان گردشگران محبوبیت بسیاری دارد. مسیر این تلهکابین از دامنه کوه آغاز میشود و تا ارتفاعات ۱٬۹۰۰ متری ادامه می‌یابد. گردشگران می‌توانند با استفاده از این تلهکابین، بدون خستگی به نقاط مرتفع بروند و منظره‌ای پانورامیک از شهر اصفهان و مناطق اطراف را تماشا کنند.
بازدیدکنندگان در طول مسیر تلهکابین پارک صفه می‌توانند قلعه تاریخی شاهدز (معروف به قلعه دیو) را ببینند که بر فراز کوه قرار دارد و یادگاری از دوران گذشته است. این قلعه که با سنگ‌های طبیعی ساخته شده است، در گذشته محلی برای دیده‌بانی و پناه گرفتن بوده است و امروزه به‌عنوان بخشی از هویت تاریخی منطقه شناخته میشود.
مسیر پیماییش قله صفه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mohammed Abbas Rezaei
چشمه‌هایی همچون چشمه درویش (یا چشمه گچی) و چشمه چاه درویش (یا خاچیک) در دل کوه صفه، یادگاری از گذشته‌های دور و از جاذبه‌های طبیعی منطقه محسوب می‌شوند. اگرچه آب این چشمهها امروزه نسبت به گذشته کمتر شده است، همچنان طراوت خاصی به فضای کوهستانی می‌بخشد.
ازجمله جاذبه‌های طبیعی منطقه صفه می‌توان به گردنه باد اشاره کرد. موقعیت این گردنه و نزدیکی آن به دره‌های عمیق، باعث وزش بادهای شدید و دائمی در این منطقه میشود. گردشگرانی که در امتداد هزاردره به گردنه باد می‌رسند، می‌توانند وزش باد خنک را در گرمای تابستان احساس کنند.
پارک کوهستانی صفه باتوجه به امکانات متنوعی که دارد، تنها مخصوص کوهنوردان یا ماجراجویان نیست؛ بلکه مکانی مناسب برای خانواده‌ها و گردشگران، از هر سن و سلیقه‌ای، محسوب میشود. سالن بولینگ مجهز، باشگاه تیراندازی، پارک بادی ویژه کودکان، باغوحش کوچک و فضای بازی، باعث شده است که خانواده‌ها بتوانند روزی کامل را در این مجموعه بگذرانند.
آب‌نماها، برکههای مصنوعی و فضای سبز اطرافشان در پارک کوهستانی صفه، مکان‌هایی دلنشین برای نشستن و استراحت هستند. بسیاری از گردشگران در این نقاط توقف می‌کنند و از آرامش طبیعت بهره می‌برند. وجود کافه‌ها و رستوران‌های متعدد در این پارک باعث شده است تا گردشگران برای خوردن غذا یا نوشیدنی، نگرانی‌ای نداشته باشند.
هوای خنک ارتفاعات صفه، نزدیکی به مرکز شهر، مسیرهای امن و استاندارد کوه‌پیمایی، امکانات متنوع رفاهی و تفریحی و همچنین ترکیب منحصربه‌فرد طبیعت و تاریخ، پارک کوهستانی صفه را به یکی از بهترین مقاصد گردشگردی و طبیعت‌گردی در اصفهان تبدیل کرده است.
باغ بهادران
باغ بهادران. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mehran Salehi
- آدرس: استان اصفهان، جنوب غربی شهر اصفهان، شهرستان لنجان (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۶۵ کیلومتر (حدود ۱ ساعت با خودرو)
باغ بهادران، منطقه‌ای سرسبز با آبوهوای خنک و رودخانه‌های زیبا است که در دل اقلیم گرم و خشک استان اصفهان قرار دارد. این باغ برای فرار از گرمای تابستان مقصد مناسبی است. باغ بهادران در روزهای گرم تابستان، بهدلیل ارتفاع متوسط و نزدیکی‌اش به کوهستان، آب‌وهوایی معتدل و خنک دارد؛ ازاین‌رو، این باغ از دیرباز به‌عنوان مقصدی ییلاقی میان مردم شناخته می‌شد. صدای جریان آرام زاینده‌رود، وزش نسیم میان شاخه‌های درختان و عطر گل‌ها و گیاهان بومی در باغ بهادران، فضایی آرامش‌بخش برای بازدیدکنندگان به وجود می‌آورد.
باغ بهادران در شهرستان لنجان و در جنوب غربی اصفهان واقع شده است. این باغ در مسیر جاده اصفهان به شهرکرد قرار دارد؛ بنابراین، دسترسی به آن برای گردشگران آسان است. در طول تاریخ، این منطقه با نام‌هایی مانند «باغ آذران»، «باغ باباداران» و «باغ وردان» نیز شناخته می‌شد؛ اما باغ بهادران شناخته‌شده‌ترین عنوان آن است.
قرارگیری در حاشیه رودخانه زاینده‌رود، باغ بهادران را به یکی از سرسبزترین و خوش‌آب‌و‌هواترین نقاط اطراف اصفهان بدل کرده است. بسیاری از اهالی اصفهان و زرینشهر در گذشته، برای گذراندن تابستان‌های گرم به این منطقه می‌آمدند؛ ازاین‌رو، کم‌کم باغ‌ها و ویلاهای تابستانی متعددی در این منطقه ساخته شد. باغ بهادران امروزه نه‌تنها برای مردم بومی، بلکه برای گردشگران داخلی و خارجی نیز به مقصدی محبوب تبدیل شده است.
ویژگی اصلی باغ بهادران، طبیعت فوق‌العاده زیبا و متفاوت آن نسبت به سایر نقاط استان اصفهان است. رودخانه زاینده‌رود از دل این منطقه عبور می‌کند. باغ‌ها و مزارع، ۲ سوی رود را سیراب می‌کند و مناظری شبیه به مناطق شمال ایران به وجود آورده است. درختان بلند سپیدار، صنوبر، گردو و بادام، همراه با زمین‌های کشاورزی و چمنزارهای سرسبز، تصویری خیال‌انگیز خلق کرده‌اند.
باغ بهادران صرفا مقصدی برای استراحت در دل طبیعت نیست؛ بلکه امکانات و فعالیت‌های متنوعی برای علاقه‌مندان به ورزش و هیجان فراهم کرده است. در ادامه، به مهم‌ترین تفریحات منطقه باغ بهادران اشاره کرده‌ایم:
- رفتینگ و قایق‌سواری: در فصل‌های پرآبی رودخانه زاینده‌رود، یعنی بهار و اوایل تابستان، رفتینگ و قایق‌سواری در مسیرهای ایمن و مشخص از محبوب‌ترین تفریحات گردشگران در منطقه باغ بهادران است.
- طبیعت‌گردی و پیادهروی: در باغ بهادران، مسیرهای پیادهروی در دل باغ‌ها، کنار رودخانه و در حاشیه مزارع، فرصت خوبی برای لذت بردن از هوای پاک، سکوت طبیعت و عکاسی است.
- اسب‌سواری و دوچرخه‌سواری: در برخی از مراکز تفریحی منطقه باغ بهادران، امکان اجاره اسب و دوچرخه برای گشتوگذار وجود دارد. این فعالیت‌ها، به‌ویژه در صبح و عصر که هوا مطبوع‌تر است، بسیار محبوب هستند.
- ویلاهای مجهز و اقامتگاه‌های بوم‌گردی: گردشگران می‌توانند در ویلاها و خانههای روستایی اقامت کنند. بسیاری از این ویلاها مشرف به رودخانه هستند و چشم‌اندازی فوق‌العاده به طبیعت دارند؛ همچنین، برخی اقامتگاه‌های بوم‌گردی با طراحی سنتی و امکانات مدرنشان، تجربه‌ای متفاوت را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می‌آورند.
باغ بهادران علاوه‌بر طبیعت چشمنواز، بهدلیل نزدیکی به چند جاذبه تاریخی و طبیعی دیگر برای گردشگران جذاب است:
- پل زمان‌خان: پلی تاریخی که در نزدیکی روستای زمان‌خان ساخته شده است و به دوره صفویه تعلق دارد.
- روستاهای اطراف: برخی از روستاهای اطراف باغ بهادران، روستاهای چم علیشاه و چم کهریز هستند که با بافت تاریخی و کوچههای سنگ‌فرش شده، فضایی اصیل و زیبا دارند.
- امامزادههای محلی: امامزادههای کوچک و محلی متعددی اطراف باغ بهادران قرار دارند که برای زیارت و آشنایی با فرهنگ بومی منطقه، موردتوجه قرار می‌گیرند.
ازجمله ویژگی‌هایی که باغ بهادران را به یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری بدل کرده است، عبارت‌اند از: نزدیکی به اصفهان، دسترسی راحت، آبوهوای معتدل، طبیعتی بکر در دل استانی نیمه‌کویری، جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی اطراف، امکانات تفریحی متنوع و مناسب برای خانواده‌ها، امکان اقامت در ویلاها، هتل‌ها و اقامتگاه‌های بوم‌گردی.
پارک ملی کلاه قاضی
قله کلاه قاضی. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Heidar Mohammadi
- آدرس: استان اصفهان، جنوب شهر اصفهان، جاده شهرضا، بعد از بهارستان (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۷۰ کیلومتر (۱ ساعت و ۱۵ دقیقه با خودرو)
پارک ملی کلاه قاضی، پهنه طبیعی با ارزشی است که در جنوب شرقی اصفهان و در میانه فلات مرکزی ایران قرار دارد. این دشت وسیع صدها گونه جانوری و گیاهی کمیاب و منظرههایی چشمنواز دارد و به همین دلیل، از دیرباز موردتوجه علاقه‌مندان به طبیعت و تاریخ بوده است.
پارک ملی کلاه قاضی در مسیر جاده اصفهان به شهرضا و در جنوب شرقی کلان‌شهر اصفهان واقع شده است. موقعیت جغرافیایی این منطقه در فلات مرکزی ایران باعث شده است که تلفیقی از دشت‌های وسیع، کوهستان‌های کم‌ارتفاع و دره‌های سرسبز را در خود جای دهد.
پارک ملی کلاه قاضی در متن‌های تاریخی، محل اتراق و شکار پادشاهان و حاکمان معرفی شده است؛ ازاین‌رو، طبیعت بکر و گونه‌های جانوری آن اهمیت زیادی داشتند. در سال ۱۳۴۶ شمسی، منطقه‌ای به وسعت بیش از ۴۰۰ هزار متر مربع به‌عنوان شکارگاه سلطنتی تعیین شد. بعدها با تغییر سیاست‌های زیست‌محیطی و تلاش برای حفظ گونه‌های جانوری، بخش‌هایی از این منطقه تحت‌عنوان «شکار ممنوع» و سپس «پارک حیات‌وحش» نام‌گذاری شدند. درنهایت در سال ۱۳۷۵ شمسی، قسمت‌هایی از این محدوده، که شامل ارتفاعات کلاه قاضی و دشت‌های اطراف می‌شد، به‌عنوان پارک ملی کلاه قاضی به رسمیت شناخته شد.
پارک ملی کلاه قاضی نام خود را از بلندترین قله این منطقه گرفته است که به کلاه قاضیان شباهت دارد. این پارک صرفا فضایی سبز یا منطقه‌ای حفاظت‌شده نیست؛ بلکه بخشی از حافظه طبیعی، تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود. بلندترین نقطه این پارک، قله کلاه قاضی با ارتفاع تقریبی ۲٬۵۳۴ متر است که چشم‌اندازی دیدنی به اطراف دارد. در کنار این قله، ارتفاعات دیگری مانند کوه‌های شاه‌کوه و دشت‌های پهناوری قرار دارند که بخش مهمی از پارک ملی را تشکیل می‌دهند.
از ارزشمندترین ویژگی‌های پارک ملی کلاه قاضی، تنوع زیستی کم‌نظیر آن است. این پارک بهدلیل موقعیت کوهستانی، چشمه‌های فراوان و شرایط اقلیمی متنوعش، زیستگاه گونه‌های متعدد جانوری و گیاهی شده است.
گونه‌های جانوری نادر منطقه کلاه قاضی. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Hossein Hajihashemi
کل و بز وحشی مهم‌ترین و معروف‌ترین گونه‌های شاخص جانوری پارک کلاه قاضی هستند و تصویر آن‌ها را می‌توان در بسیاری از مستندهای حیات‌وحش مشاهده کرد. قوچ و میش وحشی، آهو، پلنگ ایرانی، روباه، شغال و کفتار از دیگر پستانداران این منطقه به شمار می‌روند. در میان پرندگان پارک کلاه قاضی، کبک، تیهو، عقاب طلایی، دلیجه و سارگپه به‌وفور دیده می‌شوند؛ همچنین، گونه‌های مختلف خزندگان مانند مار جعفری، مار شاخ‌دار و لاک‌پشت‌های بومی نیز در این منطقه زندگی می‌کنند.
گونه‌های گیاهی بومی مانند گون، درمنه، آویشن، انواع درختچه‌های کوهی و گیاهان دارویی در پارک ملی کلاه قاضی به‌وفور رشد می‌کنند؛ همچنین در بهار و اوایل تابستان، دشت‌ها و دامنه‌ها با شکوفه‌های رنگارنگ فرش می‌شوند و مناظر بدیعی خلق می‌کنند.
پارک ملی کلاه قاضی صرفا جاذبه‌ای گردشگری نیست؛ بلکه از مهم‌ترین ذخایر تنوع زیستی کشور و جهان محسوب میشود. این منطقه بخشی از زنجیره پارک‌های ملی ایران محسوب میشود که در نظام حفاظت جهانی IUCN به ثبت رسیده است و تحت‌نظارت سازمان محیط‌زیست ایران مدیریت میشود. پارک کلاه قاضی در حفظ گونه‌های درحال‌انقراض مانند پلنگ ایرانی، تقویت تنوع ژنتیکی گیاهان و مقابله با بیابان‌زایی، نقش پررنگی دارد.
بازدید از پارک ملی کلاه قاضی نیازمند هماهنگی با اداره کل محیط‌زیست استان اصفهان است؛ زیرا ورود آزاد گردشگران برای جلوگیری از آسیب به طبیعت کنترل میشود؛ بااین‌حال، مسیرهایی برای گردشگری طبیعی، کوهنوردی و عکاسی حیات‌وحش وجود دارد.
منطقه گردشگری لادر
چشمه لادر. منبع عکس: گوگل مپ. ممنبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Hsan Abbasieh
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان خمینی‌شهر، جاده چشمه لادر (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۳۰ کیلومتر (۴۰ دقیقه با خودرو)
چشمه لادر از مناطق بکر و دیدنی استان اصفهان است. این چشمه در فاصله ۵ کیلومتری از شمال شهر خمینی‌شهر و در مسیر بلوار دانشجو و جاده کمربندی نجف‌آباد قرار دارد. منطقه لادر با دسترسی آسان، طبیعت کوهستانی، آبوهوای نسبتا خنک و مناظر متنوع، به مقصدی محبوب برای گردشگران، کوهنوردان، صخره‌نوردان و خانواده‌ها تبدیل شده است.
از سال ۱۳۸۰ شمسی به‌تدریج امکانات و خدمات رفاهی به منطقه لادر افزوده شد. در طی این تغییرات، مسیر دسترسی به این منطقه گردشگری آسفالت و محوطه‌های نشیمنی برای خانواده‌ها احداث شد. منطقه چشمه لادر در حال حاضر مجهز به پارکینگ، سکوهای استراحت، پله‌سازی در مسیر چشمهها، نورپردازی شبانه و فضای سبز مطلوبی است. مسیر آسفالت این منطقه تا ابتدای دره کشیده میشود. پس از عبور از پل غدیر و جهاد دانشگاهی، خود چشمه و ناب‌ترین چشم‌اندازها در مسیر ۵ کیلومتری تا پارکینگ پیش روی شما قرار می‌گیرد.
چشمه لادر مجموعه‌ای از چند چشمه و نهر طبیعی است که از دل صخره‌ها بیرون می‌زند. آب زلال و گوارای این چشمه، پایه و اساس زیبایی طبیعی منطقه را تشکیل می‌دهد. مسیر دره چندین حوضچه کوچک، آبشارهای فصلی و غارهای کم‌عمق دارد که لحظاتی متفاوت و دل‌انگیزی برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.
رود کوچکی از مجموع چشمه‌های لادر شکل گرفته است که در طول مسیر، به دره هدایت میشود. این رود به‌صورت دائمی در جریان است و چشمه‌های آن حتی در تابستان پرآب باقی می‌مانند؛ ازاین‌رو، منطقه لادر محلی مناسب برای استراحت، تفریح و گرفتن عکس‌های خاطره‌ساز است. منطقه لادر در مجاورت ارتفاعات خمینی‌شهر واقع شده است و این چشم‌انداز برای طبیعت‌گردان و عکاسان جذابیت خاصی دارد.
چشمه لادر علاوه‌بر جاذبه‌های طبیعی، امکانات تفریحی همچون پل معلق و زیپ‌لاین هزارمتری دارد؛ همچنین، این منطقه به‌واسطه صخره‌های بلند و دره‌های طبیعی، مقصدی مناسب برای علاقه‌مندان به صخره‌نوردی، غارنوردی و ارتفاع محسوب میشود.
مجموعه تفریحی سد خمیران
سد خاکی خمیران. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Hadi Dadkhah
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان تیران و کرون، جاده نجف‌آباد به داران، روستای خمیران (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۹۰ کیلومتر (۱ ساعت و ۱۵ دقیقه با خودرو)
سد خمیران، سدی خاکی در نزدیکی روستای خمیران است و بر روی رودخانه‌ای به همین نام قرار دارد. این منطقه در گذشته بهدلیل وجود چشمه‌های پرآب، مقصدی ییلاقی برای ساکنان بود؛ اما از سال ۱۳۸۳ شمسی که ساخت سد آغاز شد، شکل تازه‌ای پیدا کرد. با ساخت سد خمیران، این محوطه به‌سرعت به یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین مناطق تفریحی در غرب اصفهان تبدیل شد.
سد خاکی خمیران با هدف مهار آب چشمه مرغاب و هدایت آن به سمت زمین‌های کشاورزی و باغ‌های منطقه تیران احداث شد؛ اما ساخت این سد به توسعه اقتصادی دهستان ورپشت نیز کمک کرد. در طبیعت اطراف سد خمیران، گونه‌های آبزی متنوعی مانند کپور، شیرماهی، ساردین و قزل‌آلا زندگی می‌کنند و صید بی‌رویه، غیرقانونی است.
سد خمیران مجموعه گردشگری مجهزی است که امکانات متنوعی برای رفاه و سرگرمی بازدیدکنندگان دارد. کلوپ تفریحات آبی که در این منطقه فعالیت می‌کند، خدمات و امکانات ورزشی و تفریحی متنوعی همچون شاتل‌سواری، بنانا، جت‌اسکی، قایق‌سواری، دراگون‌بوت، واتربال، غواصی، چهارچرخ و والیبال ساحلی دارد.
ازجمله امکانات رفاهی سد خمیران می‌توان به بوفه، سرویس‌های بهداشتی مجهز، دوش آب گرم، آلاچیق و سایبان اشاره کرد. این امکانات رفاهی فضای مطلوبی برای سفرها و پیک‌نیک‌های خانوادگی ایجاد می‌کند. پارکینگ بزرگ مجموعه و مسیر آسفالت تا نزدیکی دریاچه، دسترسی به این مکان را آسان کرده است؛ علاوه‌بر این، اطراف دریاچه خمیران فضاهایی برای کمپینگ و مجتمع‌های اقامتی در نظر گرفته شده است که امکان اقامت شبانه در طبیعت را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کند.
جذابیت سد خمیران تنها به تفریحات آبی خلاصه نمی‌شود. محیط اطراف دریاچه شامل چشماندازهای زیبای کوهستانی، مسیرهای پیادهروی در حاشیه آب و باغ‌های سرسبز میشود. این محیط، فضایی دلنشین دارد که برای طبیعت‌گردی، عکاسی و لذت بردن از مناظر طبیعی مناسب است. بهترین زمان برای بازدید از سد خمیران، فصل تابستان است؛ یعنی از خرداد تا شهریور که هوای گرم، فرصت استفاده از تفریحات آبی را فراهم می‌کند.
برای بازدید از چشمه لادر در روزهای گرم تابستان، ساعات ابتدایی صبح یا غروب را انتخاب کنید تا از تابش مستقیم آفتاب در امان باشید؛ همچنین؛ بازدید در شب‌هنگام بهدلیل وجود نورپردازی در محیط اطراف دریاچه و فضای طبیعی، تجربه‌ای دلپذیر برای گردشگران به ارمغان می‌آورد.
آبشار شاه لولاک
منطقه کوهستانی آبشار لولاک. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mehran Karami
- آدرس: استان اصفهان، جاده شهر اصفهان به شهرکرد، شهرستان لنجان، روستای اسفنداران، چرمهین (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۷۵ کیلومتر (۱ ساعت و ۱۵ دقیقه با خودرو)
آبشار شاه لولاک در میان چشماندازهای متنوع و دیدنی استان اصفهان، مقصدی است که شاید کمتر از زاینده‌رود و پل‌های تاریخی شناخته شده باشد؛ اما برای عاشقان طبیعت‌گردی و سفرهای متفاوت، مقصدی منحصربه‌فرد به شمار می‌آید. این آبشار زیبا در قلب رشته‌کوه کرکس قرار دارد و فرصتی عالی برای کوهنوردی و ماجراجویی در دل کوهستان و طبیعت برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.
آبشار شاه لولاک در فاصله حدود ۴۸ کیلومتری از شرق شهر اصفهان و در نزدیکی روستای اسفنداران واقع شده است. این آبشار در دامنه‌های رشته‌کوه کرکس قرار دارد که یکی از معروف‌ترین کوهستان‌های مرکزی ایران است. برای بازدید از آبشار شاه لولاک باید از روستاهایی چون قلعه شور، دهستان براآن جنوبی و روستای اسفنداران عبور کنید. از روستای اسفنداران تا آبشار شاه لولاک حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه مسیر پیادهروی یا کوه‌پیمایی وجود دارد. این مسیر نسبتا ملایم است و برای اغلب علاقه‌مندان طبیعت‌گردی قابل‌قبول است.
آبشار شاه لولاک در ارتفاع حدود ۲٬۱۵۰ متری از سطح دریا قرارد دارد و ارتفاع تقریبی آن به ۵۰ متر می‌رسد. این آبشار در بیشتر روزهای سال بهدلیل وجود چشمهها و رودخانه‌های دائمی کوهستان، جاری است. آب آبشار از دل کوه بیرون می‌آید و پس از عبور از مسیر سنگی، به حوضچه‌ای کوچک و زیبا می‌ریزد.
درباره نام «شاه لولاک» روایت‌های مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند که «لولاک» در گویش محلی به معنای «پیچ‌وتاب» است و به مسیر پرپیچ‌وخم آبشار و آبراهه‌های اطراف آن اشاره دارد. روایت دیگری می‌گوید که در گذشته، این منطقه محل استراحت و توقف کاروان‌ها و حتی شاهان محلی بوده است؛ ازاین‌رو، نام «شاه لولاک» برای آن برگزیده شده است. شواهدی از سکونتگاه‌های تاریخی و بقایای راه‌های قدیمی در اطراف روستاهای نزدیک به آبشار شاه لولاک دیده شده است که نشان می‌دهد این منطقه در طول تاریخ، گذرگاه مهمی برای کوچ عشایر و کاروان‌ها بوده است.
سفر به شاه لولاک فقط به دیدن آبشار محدود نمی‌شود؛ بلکه طبیعت‌گردان می‌توانند در اطراف آن گشتوگذار کنند. پوشش گیاهی منطقه شامل گون، زرشک کوهی، بادام کوهی و انواع گل‌های وحشی بهاری میشود که در فصل بهار، رنگارنگ و دیدنی هستند. اگر در فصل شکوفه‌ها به شاه لولاک سفر کنید، منظره‌ای از گل‌های بنفشه، لاله واژگون و شقایق‌های وحشی خواهید دید.
حیواناتی ازجمله بز کوهی، کبک، تیهو و گاهی روباه و خرگوش در دامنه کوهستان‌های اطراف آبشار شاه لولاک زندگی می‌کنند. این زیست‌بوم برای علاقه‌مندان عکاسی از طبیعت و حیات‌وحش، بسیار جذاب است.
دمای هوای نزدیک آبشار شاه لولاک به‌طور محسوسی خنک‌تر از شهر اصفهان است؛ بنابراین، این منطقه مقصدی محبوب برای فرار از گرمای تابستان به شمار می‌آید. یکی از نکات مهم درباره شاه لولاک این است که امکانات رفاهی گسترده‌ای مانند رستوران یا سرویس بهداشتی در نزدیکی خود آبشار وجود ندارد؛ ازاین‌رو، بهتر است گردشگران پیش از آغاز مسیر کوه‌پیمایی، آب آشامیدنی، تنقلات و لوازم موردنیاز را به‌همراه داشته باشند. مسیر دسترسی به آبشار، خاکی و در برخی نقاط سنگلاخی است؛ بنابراین، داشتن کفش مناسب کوه‌پیمایی بسیار ضروری است.
پارک ساحلی زرین شهر
پارک ساحلی زرینشهر. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Farhad Talebian
- آدرس: شهر اصفهان، بزرگراه اصفهان - زرینشهر، فلکه مرکزی، بعد از چهارراه سعدی، بلوار شاه‌مرادی (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۵۰ کیلومتر (۴۵ دقیقه با خودرو)
پارک ساحلی زرین شهر در حاشیه شمالی رودخانه زاینده‌رود و در بخش جنوبی زرینشهر قرار دارد. این پارک ساحلی با مساحتی حدود ۲۰۰ هزار متر مربع، از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین مناطق تفریحی اصفهان و لنجان محسوب میشود.
پارک ساحلی زرین شهر با طول تقریبی ۱٬۶۰۰ متر و عرض متغیر از حدود ۹۰ تا ۱۷۰ متر، در منطقه‌ای سبز در کنار رودخانه زاینده‌رود گسترش یافته است. در مرکز پارک ساحلی زرینشهر، دریاچه مصنوعی وسیعی به مساحت حدود ۳۰۰ هزار متر مربع ایجاد شده است که برای تفریحات آبی و پرورش ماهی مورداستفاده قرار می‌گیرد. اطراف دریاچه، مسیر پیادهروی سنگ‌فرش‌شده و فضای سبز پوشیده از درختان بلند وجود دارد.
از مهم‌ترین جذابیت‌های پارک ساحلی زرین شهر، قایق‌رانی روی دریاچه با قایق‌های پدالی و موتوری است؛ علاوه‌بر این، دریاچه این پارک ساهلی محلی برای پرورش ماهی قزل‌آلا است. گاهی غرفه‌های فروش ماهی در کنار آب برپا میشود که در آن‌ها می‌توانید طعم تازه این ماهیان را بچشید؛ همچنین در فواصل مشخص، نمایشگاه صنایع‌دستی و خوراکی‌های محلی در اطراف دریاچه زرینشهر برپا میشود که فرصت مناسبی برای خرید سوغاتی‌هایی مانند برنج اصیل لنجان فراهم می‌کند.
پارک ساحلی زرین شهر امکانات رفاهی متنوعی دارد که از میان آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بوفه‌های خوراکی، رستوران و کافه برای پذیرایی
- سرویس‌های بهداشتی تمیز، آب‌سردکن، نیمکت‌ها و آلاچیق‌های متعدد
- امکانات تفریحی برای کودکان مانند خودرو و قطار برقی، زمین بازی و اسکوتر برقی
- سینمای چندبعدی
- مسیرهای پیادهروی طولانی کنار رودخانه با چشم‌انداز زیبا
- ویلاهای تفریحی و اقامتگاه‌هایی برای اقامت روزانه یا شبانه
روستای طامه
روستای طامه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Alireza barzegarzadeh
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان نطنز، ۷ کیلومتری جنوب غربی نطنز، دامنه کوه کرکس (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۳۰ کیلومتر (۱ ساعت و ۳۰ دقیقه با خودرو)
روستای طامه با قرارگیری بر دامنه‌های جنوبی کوهستان کرکس و ارتفاعی بیش از ۲٬۴۰۰ متر از سطح دریا، در دل تاریخ و طبیعت جای گرفته است. این روستای خوش آب‌وهوا از زیباترین و سرسبزترین روستاهای کوهپایه‌ای استان اصفهان است.
روستای طامه در فاصله حدود ۷ کیلومتری از غرب شهر نطنز واقع شده است. این روستا، باتوجه‌به موقعیت خاص خود در دامنه‌های جنوبی کوه کرکس، از زمستانهای سرد و تابستان‌های معتدل برخوردار است. رودخانه‌ها و جویبارهای دائمی که از کوهستان سرچشمه می‌گیرند، سرسبزی و طراوتی همیشگی به روستای طامه بخشیده‌اند. این روستا به شهر تاریخی نطنز نزدیک است. مسیر آسفالت منتهی به روستای طامه باعث شده است دسترسی به این روستا نسبتا آسان باشد.
روستای طامه پیشینه‌ای کهن دارد و در متون تاریخی از آن نام برده شده است. قدمت این روستا به قرن‌های اولیه اسلامی و قبل از آن بازمی‌گردد؛ آثاری مانند آسیاب‌های قدیمی، خانههای گلی چندصدساله و بقایای بناهای سنگی در حاشیه روستای طامه، نشان‌دهنده زندگی در این منطقه طی سده‌های گذشته هستند. مردمان طامه، همواره به کشاورزی، دامداری و باغداری مشغول بوده‌اند و در طول تاریخ توانسته‌اند به‌خوبی با طبیعت خشن کوهستان کرکس سازگار شوند.
خانههای روستای طامه با استفاده از سنگ، خشت، چوب و گل ساخته شدهاند و سقف بیشتر آن‌ها به‌صورت تخت یا شیروانی با تیرهای چوبی است. کوچههای باریک و سنگ‌فرش‌شده، بافت روستا را شکل می‌دهند و در کنار یکدیگر نمایی زیبا و سنتی ساخته‌اند. بخشی از خانههای قدیمی همچنان به‌صورت دست‌نخورده باقی مانده‌اند و نشان‌دهنده معماری کوهستانی مناطق مرکزی ایران هستند.
اصلی‌ترین جاذبه طامه، بدون تردید، طبیعت بکر و مسحورکننده آن است. کوهستان کرکس که به‌عنوان یکی از مرتفع‌ترین نقاط مرکزی ایران شناخته میشود، سایه‌بان همیشه‌حاضر این روستا است. قله کرکس با ارتفاع بیش از ۳٬۸۰۰ متر، از محبوب‌ترین مقاصد کوهنوردی در مرکز ایران محسوب میشود. مسیر اصلی صعود به این قله از روستای طامه آغاز میشود. این مسیر نه‌تنها برای حرفه‌ای‌ها، بلکه برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی نیز جذاب است.
از میان جاذبه‌های طبیعی روستای طامه می‌توان به آبشار طامه اشاره کرد. این آبشار با ارتفاعی حدود ۲۰ متر، در دامنه کوه کرکس و در ابتدای مسیر صعود به قله قرار دارد؛ علاوه‌بر این، دره‌های سرسبز با درختان میوه و گل‌های وحشی و چشمه‌های متعدد، از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستای طامه هستند.
یکی از نمادهای اصلی روستای طامه باغ‌های میوه آن است. این باغ‌ها که عمدتا شامل درختان گردو، بادام، زردآلو و سیب می‌شوند، در سراسر حاشیه و دامنه‌های اطراف روستا گسترده شدهاند. محصولات باغی طامه، به‌ویژه گردوی آن، به‌عنوان محصولاتی مرغوب در بازارهای محلی و حتی در خارج از منطقه به فروش می‌رسند. در تابستان و پاییز، چیدن میوه از این باغ‌ها برای بسیاری از گردشگران و کوهنوردان، تجربه‌ای به‌یادماندنی به ارمغان می‌آورد.
دهکده چادگان
دهکده چادگان. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: غلامی
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان چادگان، ۶ کیلومتری جنوب شهر چادگان (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۱۳۰ کیلومتر (حدود ۱ ساعت و ۵۰ دقیقه با خودرو)
دهکده چادگان در دل طبیعت زیبای غرب استان اصفهان و در کنار پهنه زاینده‌رود قرار دارد. این دهکده از محبوب‌ترین مقاصد تفریحی و گردشگری ایران محسوب میشود. ایده تاسیس دهکده توریستی چادگان در دهه ۱۳۵۰ و پس از ساخت سد زاینده‌رود مطرح شد. هدف اصلی از ساخت این دهکده، ایجاد فضایی تفریحی و گردشگری در اطراف سد زاینده‌رود بود که علاوه‌بر ساکنان استان اصفهان، گردشگران داخلی و خارجی را جذب کند. این دهکده توریستی، دریاچه، فضای سبز، امکانات رفاهی و تفریحات متنوعی را در خود جای داده است.
دهکده چادگان در شهرستانی به همین نام قرار گرفته است که حدود ۱۰۰ کیلومتر با شهر اصفهان فاصله دارد. بهترین مسیر دسترسی به این دهکده از جاده اصفهان - نجف‌آباد - چادگان است که از روستاها و منظره‌های زیبای دامنه زاگرس می‌گذرد.
دهکده توریستی چادگان در ساحل جنوبی دریاچه سد زاینده‌رود ساخته شده است و چشم‌اندازی فوق‌العاده از کوهستان، جنگل مصنوعی و پهنه آب به بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد. مهم‌ترین ویژگی این دهکده، قرار گرفتن آن در کنار دریاچه سد زاینده‌رود است. این دریاچه بزرگ، حاصل ذخیره آب‌های کوهستان زاگرس در پشت سد است؛ همچنین، فضای ساحلی دریاچه سد زاینده‌رود، به‌ویژه در فصل بهار و تابستان، هوایی خنک و مرطوب دارد.
فضای سبز گسترده‌ای از درختان کاج، سرو و صنوبر در محدوده دهکده چادگان وجود دارد؛ همچنین، پرندگان مهاجر، جلوه‌ای دیگر به طبیعت این منطقه بخشیده‌اند.
دهکده چادگان با هدف اقامت و رفاه خانواده‌ها و گروه‌های بزرگ طراحی شده است و ازاین‌نظر، زیرساخت‌های متنوعی دارد:
- ویلاها و سوئیت‌ها: بیش از ۱۰۰ ویلا و سوئیت در اندازه‌ها و امکانات مختلف در دهکده چادگان وجود دارد که هم برای خانواده‌ها و هم برای گروه‌های بزرگ، مناسب‌اند
- هتل‌ها و مجتمع‌های اقامتی: چندین هتل ۳ و ۴ ستاره اطراف دهکده چادگان برای مسافران فراهم شده است
- رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها: مجموعه‌ای از رستوران‌ها با غذاهای ایرانی و محلی، در اختیار گردشگران قرار دارد
- فضای سبز و کمپینگ: علاقه‌مندان به طبیعت می‌توانند از محل‌های مخصوص کمپینگ و آلاچیق‌های مجهز، برای استراحت استفاده کنند
- قایق‌سواری: امکان اجاره قایق پدالی، موتوری و کایاک برای گردش در دریاچه وجود دارد
- جت‌اسکی و شاتل: جت‌اسکی، شاتل و بناناسواری برای عاشقان هیجان، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی به ارمغان می‌آورد
- ماهیگیری: در برخی نقاط مجاز، امکان ماهیگیری برای علاقه‌مندان فراهم است
- دوچرخه‌سواری و اسب‌سواری: مسیرهای مخصوص برای دوچرخه‌سواری و اسب‌سواری در محدوده دهکده چادگان ساخته شدهاند
- زمین‌های ورزشی: والیبال ساحلی، فوتبال و بسکتبال ازجمله امکانات ورزشی مجموعه چادگان هستند
- سایر امکانات رفاهی: سرویس‌های بهداشتی، نمازخانه، فروشگاه و نانوایی
دهکده چادگان تنها مرکزی تفریحی نیست؛ بلکه در نزدیکی آن، جاذبه‌های دیگری وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به پل تاریخی چادگان و روستاهای اطراف اشاره کرد. پل تاریخی چادگان، پلی سنگی است که روی رودخانه زاینده‌رود قرار گرفته است و به دوره صفویه تعلق دارد. روستای علی‌آباد با باغ‌های سیب و بادام و روستای اورگان با بافت تاریخی زیبا، از دیگر جاذبه‌های گردشگری اطراف منطقه چادگان هستند.
فصل تابستان (تیر و مرداد) شلوغ‌ترین و بهترین فصل برای سفر به دهکده چادگان است. در این فصل، هوای مطبوع، دریاچه پرآب و فضای سرسبز گردشگران زیادی را جذب می‌کند.
روستای هونجان
مراتع و کوهستان‌های اطراف روستای هونجان. منبع عکس: ویرا سفر. عکاس: نامشخص
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان شهررضا، بخش مرکزی، دهستان اسفرجان (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۵۰ کیلومتر (حدود ۲ ساعت با خودرو)
روستایی آرام و چشمنواز در دل ارتفاعات زاگرس مرکزی و شهرستان شهررضا قرار دارد که برای بسیاری هنوز ناشناخته مانده است و آن را با نام روستای هونجان میشناسند. این روستا با طبیعت کوهستانی، چشمه‌های زلال، بافت سنتی و مردم خون‌گرم، از مقاصد جذاب گردشگری استان اصفهان به شمار می‌رود. هونجان نه‌تنها برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی مقصدی جذاب است، بلکه میراثی از فرهنگ، تاریخ و سبک زندگی سنتی مردم منطقه را در دل خود حفظ کرده است. در فصل بهار و تابستان، روستای ییلاقی هونجان میزبان بیش از ۳۵۰ خانواده عشایری است.
قدمت روستای هونجان، با استناد به برخی اسناد صفوی و آثار باستانی، به قرن ۴ یا ۵ هجری می‌رسد. وجود قلعه غازیان، سنگ قبرهای زرتشتی، مسجدجامع ۲۸۰ ساله و قلعه اسماعیل‌کنی، از شواهد این سابقه تاریخی محسوب میشود. قلعه غازیان از آثار به‌جا‌مانده از دوره مغول است که در ارتفاعات اطراف این روستا قرار دارد. اکنون تنها بخش‌هایی از دیواره‌های سنگی قلعه غازیان باقی مانده است و بر اثر فرسایش و بلایای طبیعی تا حدودی تخریب شدهاند.
قلعه اسماعیل‌کنی، طبق کتیبه‌ها و ساختار معماری موجود، حدود ۳۵۰ سال قدمت و بافتی روستایی دارد. این بنا به سبک معماری دوران صفویه و قاجار ساخته شده است و حکاکی‌های تزیینی آن، ارزش تاریخی و هنری قابل‌توجهی دارند.
روستای هونجان در مرز میان استان اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری و در فاصله ۶۵ کیلومتری از شهررضا قرار دارد. این روستا از شمال به ارتفاعات دنا و از جنوب به کوه‌های پادنای بزرگ می‌رسد. از جاذبه‌های اطرف روستای هونجان می‌توان به منطقه زرچشمه اشاره کرد که از محبوب‌ترین تفرجگاه‌های تابستانی محسوب میشود. این چشمه از میان سنگ‌های سفید کوه‌های اطراف می‌جوشد و باعث شکل‌گیری پارک جنگلی طبیعی در این منطقه شده است. در دامنه کوه‌های اطراف زرچشمه، گیاهان دارویی بسیار ارزشمندی رشد می‌کنند.
هونجان پیشینه تاریخی صدساله دارد. در گویش محلی، «هونجان» به معنای «جایگاه چشمهها» است و به فراوانی آب‌های جاری و چشمه‌های جوشان این روستا اشاره دارد. ساکنان این روستا بیشتر از ایل قشقایی و طوایف بومی پادنای بزرگ هستند که از گذشته در این ناحیه سکونت داشته‌اند و آداب، رسوم و گویش‌های خاص خود را حفظ کرده‌اند.
معماری خانههای روستای هونجان شامل ردپای ساختارهای سنتی با دیوارهای سنگی و سقف‌های چوبی میشود؛ خانههای این روستا برای هماهنگی با اقلیم سرد کوهستان طراحی شدهاند. کوچههای سنگ‌فرش‌شده، خانههای قدیمی با سقف‌های شیروانی و دیوارهای کاه‌گلی، حس‌وحال زندگی روستایی اصیل را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند.
روستای هونجان با ارتفاعی نزدیک به ۲٬۴۰۰ متر از سطح دریا، آب‌وهوایی خنک و مطبوع دارد. زمستانهای این روستا سرد و پر از برف است؛ به‌طوری که در برخی سال‌ها، ارتفاع برف به بیش از ۱ متر می‌رسد. تابستان‌های هونجان کوتاه، معتدل و خنک است و به همین دلیل، این مقصد یکی از بهترین ییلاقهای تابستانی اصفهان محسوب میشود.
رودخانه‌ای کوچک از دل روستای هونجان می‌گذرد و چشمه‌های متعددی اطراف آن جاری هستند. این چشمهها ازجمله دلایل سرسبزی باغ‌های گردو، بادام، سیب و زردآلو در این منطقه محسوب می‌شوند. آب این چشمهها بسیار گوارا و خنک است و در تابستان‌ها، گردشگران و اهالی برای استراحت و رفع خستگی به کنار آن‌ها می‌روند.
مراتع سرسبز و کوهستان‌های اطراف روستای هونجان بستر مناسبی برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی محسوب میشود. ارتفاعات اطراف این روستا از بهترین مناطق برای صعود سبک و متوسط است.
ساکنان هونجان علاوه‌بر کشاورزی، در زمینه دامداری و تولید صنایع‌دستی فعالیت دارند. قالی‌بافی، گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی از هنرهای دستی زنان روستا هستند. این هنرهای دستی با نقش‌ونگارهای سنتی و الهام‌گرفته از طبیعت طراحی می‌شوند و بهترین یادگاری و سوغات از سفر به این مقصد محسوب می‌شوند.
لبنیات محلی مانند کشک، ماست و دوغ از محصولات معروف روستای هونجان هستند. عسل طبیعی کوهستان‌های اطراف آن کیفیت بسیار زیادی دارد و از سوغاتی‌های محبوب این منطقه به شمار می‌رود.
هونجان با وجود بافت سنتی و موقعیت کوهستانی، میزبان گردشگران داخلی و گاهی خارجی است. در سال‌های اخیر، چند اقامتگاه بوم‌گردی در این روستا و روستاهای هم‌جوار راه‌اندازی شدهاند که امکان تجربه زندگی روستایی را به‌صورت واقعی برای مسافران فراهم می‌کنند؛ همچنین، تعدادی سوئیت و خانه محلی برای اجاره به گردشگران وجود دارد. رستوران‌ها و چایخانه‌های سنتی در روستا و جاده‌های اطراف، فضایی دلپذیر برای استراحت و صرف غذا در دل طبیعت فراهم می‌کنند.
بهار و تابستان بهترین فصل‌های سفر به هونجان هستند؛ در این فصل‌ها، هوای معتدل و سرسبزی باغ‌ها و دشت‌ها زیبایی طبیعت روستا را دوچندان می‌کند.
چشمه مرغاب عسگران
چشمه مرغاب عسگران. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: فهیمه قنبری
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان تیران و کرون، شهر عسگران، جاده تیران به عسگران (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۲۰ کیلومتر (حدود ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه)
چشمه مرغاب که نام آن با خنکی تابستان گره خورده است، در دل طبیعت کوهستانی و سرسبز روستای عسگران قرار دارد. این چشمه از دل زمین می‌جوشد. چشمه مرغاب عسگران با مناظری بکر، آب گوارا و محیطی دلنشین، به یکی از محبوب‌ترین ییلاقهای تابستانی مردم منطقه و گردشگران سایر نقاط کشور تبدیل شده است. فاصله این چشمه از شهر اصفهان حدود ۷۰ کیلومتر است. با طی کردن مسیر جاده تیران به عسگران، می‌توان به این بهشت خنک تابستانی رسید.
مسیر رسیدن به چشمه مرغاب عسگران بخشی از جذابیت سفر است؛ چراکه در این مسیر، گردشگران از دل دشت‌های سرسبز، باغ‌های میوه، کوه‌های سنگی و جاده‌های پیچ‌درپیچ عبور می‌کنند.
محیط اطراف چشمه مرغاب عسگران با سایه‌سار درختان کهن‌سال، فضای سبز و نهرهای جاری احاطه شده است؛ ازاین‌رو، مکان مناسبی برای استراحت و فرار از گرمای تابستان محسوب میشود. آب چشمه مرغاب از دل کوه‌ها می‌جوشد و پس از طی کردن مسیر کوتاهی در دل طبیعت، زمین‌ها و باغ‌های اطراف را سیراب می‌کند؛ به همین دلیل، محدوده اطراف چشمه همواره سرسبز و خنک است و جلوه‌ای دلنشین به چشم‌انداز آن می‌دهد؛ علاوه‌بر این، چشمه مرغاب ییلاقی محبوب در تابستان و در روزهای گرم تیر و مرداد است.
افراد زیادی چشمه مرغاب را برای پیک‌نیک، استراحت زیر درختان، پیادهروی در مسیرهای کوهستانی اطراف و برپایی کمپ انتخاب می‌کنند. هوای مطبوع در طول روز و خنکای شب، تجربه‌ای خاطره‌انگیز برای مسافران به ارمغان می‌آورد.
ترکیب صخره‌ها، درختان تنومند، باغ‌ها و جریان آب اطراف چشمه مرغاب، سوژه‌های زیبایی برای علاقه‌مندان به عکاسی به وجود می‌آورد. روستای عسگران با معماری سنتی و باغ‌های سرسبز، مقصدی دیدنی برای گردشگران است.
بهترین زمان بازدید از چشمه مرغاب، از اوایل بهار تا اواخر تابستان است. در این مدت، هوای منطقه خنک و مطبوع است و چشمه پرآب‌تر از زمان‌های دیگر است.
دریاچه طرق رود
دریاچه طرق رود. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Habib Yajam
- آدرس: استان اصفهان، بخش مرکزی شهرستان نطنز، جاده قدیم اصفهان به نطنز، شهر طرق رود (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۰۵ کیلومتر (۱ ساعت و ۱۵ دقیقه با خودرو)
دریاچه‌ای کوچک در دل طبیعت کوهستانی و زیبای بخش مرکزی شهرستان نظنز قرار دارد که اهالی منطقه و طبیعت‌گردان آن را با نام دریاچه طرق رود میشناسند. این دریاچه در نزدیکی شهری به همین نام قرار گرفته است. دریاچه طرق رود با چشماندازهای بدیع و هوای مطبوعش، به‌ویژه در ماه‌های گرم سال، مقصد محبوب مسافران و طبیعت‌دوستان شده است.
شهر طرق رود در فاصله حدود ۳۵ کیلومتری (۳۰ دقیقه با خودرو) از شهرستان نطنز قرار دارد. برای دسترسی به دریاچه طرق رود، باید به‌سمت جاده اصفهان - نطنز بروید. گردشگران در طول راه، با مناظر بکر، زمین‌های کشاورزی و باغ‌های میوه روبه‌رو می‌شوند و همین چشم‌اندازها لذت سفر را دوچندان می‌کند. بازدید از شهر طرق رود به‌واسطه جاذبه‌هایی مانند بافت سنتی، باغ‌های میوه، کوچه‌باغ‌ها و مساجد تاریخی، جذابیت‌های ویژه‌ای دارد.
دریاچه طرق رود بهدلیل آب شیرین و زلال خود شناختهشده است. این دریاچه که بر اثر تجمع آب‌های جاری از کوه‌ها و چشمه‌های اطراف شکل گرفته است، جلوه‌ای زیبا به منطقه می‌بخشد و محیط اطراف خود را سرسبز و زنده نگه می‌دارد. حاشیه دریاچه طرق رود با گیاهان خودرو و درختچه‌های بومی پوشیده شده است. اطراف این دریاچه، مراتع سرسبز و تپه‌های کم‌ارتفاع دیده میشود که برای گردش و طبیعت‌گردی مناسب است.
مسیرهای خاکی و کم‌شیب اطراف دریاچه طرق رود امکان پیادهروی و عکاسی از مناظر را فراهم می‌کند؛ علاوه‌بر این، فضای اطراف دریاچه برای کمپینگ شبانه یا پیک‌نیک خانوادگی ایدئال است.
آب دریاچه طرق رود در برخی از ماه‌های سال بهدلیل کاهش بارش و گرمای تابستان، ممکن است کمی کاهش یابد؛ اما در فصل بهار و پس از بارندگی‌های زمستانی، آب این دریاچه به بیشترین میزان خود می‌رسد و چشم‌اندازی بسیار زیبا و آرامش‌بخش ایجاد می‌کند.
دریاچه طرق رود نه‌تنها به‌عنوان جاذبه‌ای گردشگری شناخته میشود، بلکه بخشی از زندگی روزمره اهالی روستای طرقرود را تشکیل می‌دهد. آب دریاچه طرق رود در کنار چشمهها و قنات‌های منطقه برای آبیاری زمین‌های کشاورزی و باغ‌های میوه مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ همچنین، وجود این منبع آب باعث شده است تا کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق داشته باشد. فضای سبز اطراف دریاچه طرق رود به چرای دام‌ها و پرورش محصولات محلی کمک می‌کند.
شهر طرق رود در تابستان‌ها بهدلیل ارتفاع منطقه، هوای خنک‌تری نسبت به سایر شهرهای مرکزی ایران دارد و همچنان مقصد خوبی برای سفر است؛ البته سطح آب این دریاچه ممکن است کمتر شود.
گلستانکوه
دشت‌های اطراف گلستانکوه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: مظفر کشاورزمحمدیان
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان خوانسار، ابتدای جاده خوانسار به اصفهان، منطقه گلستانکوه (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۱۶۵ کیلومتر (حدود ۲ ساعت و ۱۰ دقیقه با خودرو)
گلستانکوه منطقه‌ای کم‌نظیر در دل استان اصفهان است. این منطقه در فاصله ۵ کیلومتری (۱۰ دقیقه) از شهر زیبای خوانسار قرار دارد و یکی از محبوب‌ترین و معروف‌ترین ییلاقهای تابستانی ایران محسوب میشود. گلستانکوه در دامنه کوه‌های زاگرس مرکزی و در ارتفاعی نزدیک به ۳٬۰۰۰ متر از سطح دریا قرار گرفته است. این ییلاق با چشم‌اندازهایی خیره‌کننده، دشت‌های سرسبز، گل‌های رنگارنگ و آب‌وهوایی دلپذیر، مقصدی ایدئال برای گردشگران و طبیعت‌دوستان در فصل‌های گرم سال به شمار می‌آید.
نام گلستانکوه با دشت وسیع شقایق‌های سرخ گره خورده است؛ دشت‌هایی همچون فرشی از گل‌های لطیف و رنگارنگ که هرساله در اردیبهشت و خردادماه، منظره‌ای مسحورکننده خلق می‌کند و هر بیننده‌ای را مجذوب خود میسازد. این جلوه طبیعی باعث شده است تا گلستانکوه نه‌تنها بین مردم محلی و ساکنان استان اصفهان، بلکه میان گردشگران داخلی و حتی طبیعت‌گردان حرفه‌ای، به‌عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین مقاصد گردشگری ایران مطرح شود.
دشت‌های زیبای اطراف منطقه گلستانکوه، علاوه‌بر شقایق‌ها که معروف‌ترین نماد گلستانکوه به شمار می‌روند، رویشگاه گیاهان متنوع دیگری نیز هستند. ازجمله این گیاهان می‌توان به لاله‌های واژگون اشاره کرد که با قامت خمیده و رنگ‌های درخشان خود، جلوه‌ای متفاوت به دامنه کوه‌ها می‌بخشند؛ همچنین آویشن، که عطر آن فضای کوهستان را پر می‌کند، گون، باریجه و دیگر گیاهان دارویی و معطر، بخش مهمی از پوشش گیاهی گلستانکوه را تشکیل می‌دهند. این گیاهان از دیرباز در طب سنتی ایرانی موردتوجه بوده‌اند. این تنوع گیاهی نه‌تنها طبیعتی دیدنی به گلستانکوه بخشیده است، بلکه ارزش زیست‌محیطی فراوانی هم برای آن ایجاد کرده است.
یکی از دلایل محبوبیت گلستانکوه در فصل تابستان، آبوهوای مطبوع و خنک آن است. زمانی که در بسیاری از نقاط ایران گرمای طاقت‌فرسا بر شهرها حاکم میشود، دامنه‌های گلستانکوه با نسیم خنک کوهستانی، سایه درختان و چشمه‌های زلال، فرصتی برای آسودن و فرار از گرما فراهم می‌کنند. در تابستان، بسیاری از خانواده‌ها و گروه‌های گردشگری به گلستانکوه سفر می‌کنند تا علاوه‌بر بهره بردن از منظره‌های زیبا، ساعاتی را در دل طبیعت بگذرانند.
جاذبه‌های گردشگری گلستانکوه تنها به دشت گل‌ها و چشماندازهای طبیعی محدود نمی‌شود. نزدیکی این منطقه به شهر خوانسار با کوچه‌باغ‌های باصفا، خانههای تاریخی، مساجد قدیمی و پارک ملی سرچشمه، امکان بازدید از جاذبه‌های گوناگون فرهنگی و طبیعی را برای گردشگران فراهم کرده است.
پارک ملی سرچشمه با چشمه‌های خروشان و درختان کهن‌سال، تنها چند کیلومتر از گلستانکوه فاصله دارد. این پارک، مکانی ایدئال برای استراحت، پیادهروی و عکاسی به شمار می‌آید؛ همچنین، مسیرهای کوه‌پیمایی اطراف گلستانکوه برای علاقه‌مندان به کوهنوردی و طبیعت‌گردی سبک، فرصتی لذت‌بخش فراهم می‌کند.
گردشگران می‌توانند در مسیر سفر به گلستانکوه، از زیبایی باغ‌ها و روستاهای اطراف لذت ببرند؛ باغ‌هایی که پر از درختان گردو، بادام و دیگر میوه‌ها هستند و در تابستان، طراوت خاصی به منطقه می‌بخشند. رودخانه‌ها و چشمه‌هایی که اطراف کوه جاری هستند، علاوه‌بر ایجاد منظره‌ای دیدنی، آب موردنیاز باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی را تامین می‌کنند و حیات را در این منطقه زنده نگه می‌دارند.
گلستانکوه هنوز به‌طور گسترده به زیرساخت‌های گردشگری مدرن مجهز نشده است؛ اما نزدیکی آن به شهر خوانسار، وجود اقامتگاه‌های بوم‌گردی، خانههای محلی، هتل‌های سنتی و همچنین رستوران‌ها و فروشگاه‌های محلی، نیازهای اساسی گردشگران را تا حد زیادی پوشش می‌دهد. گردشگرانی که قصد دارند در طبیعت اقامت کنند، می‌توانند در حاشیه دشت‌ها و در نزدیکی چشمهها کمپ برپا کنند؛ البته رعایت اصول ایمنی و محیط‌زیستی در این شرایط بسیار ضروری است.
عسل طبیعی از معروف‌ترین سوغات خوانسار و گلستانکوه است که بهدلیل تنوع گیاهان دارویی و گل‌های وحشی در منطقه، طعم و کیفیتی کم‌نظیر دارد. گردشگران علاوه‌بر عسل، می‌توانند انواع لبنیات محلی، نان‌های سنتی و گیاهان خشک‌شده معطر را به‌عنوان یادگاری از این سفر با خود به خانه ببرند.
گلستانکوه با دشت‌های وسیع، هوای خنک کوهستانی، طبیعت بکر و فرصت‌های متنوع برای گردشگری و آرامش، از خاص‌ترین و زیباترین ییلاقهای تابستانی ایران به شمار می‌آید؛ این ییلاق، هر طبیعت‌دوستی را به‌سوی خود می‌کشاند و خاطراتی ماندگار در ذهن گردشگران ثبت می‌کند.
تنگه غرقاب
تنگه غرقاب. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: رسول مجیدی
- آدرس: استان اصفهان، بخش مرکزی شهرستان گلپایگان، دهستان کنار رودخانه، روستای تنگه غرقاب (تیمره) (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۱۹۰ کیلومتر (۲ ساعت و ۴۰ دقیقه با خودرو)
تنگه غرقاب از زیباترین و ناشناخته‌ترین مقاصد گردشگری طبیعی در استان اصفهان است. این ییلاق جذاب، به‌ویژه در فصل تابستان، موردتوجه طبیعت‌دوستان و گردشگران قرار می‌گیرد. تنگه غرقاب چشماندازهای صخره‌ای، دره‌های عمیق، جریان زلال رودخانه و فضای خنک و مرطوب دارد. این تنگه، فضایی کم‌نظیر برای استراحت و فرار از گرمای شدید تابستان در مرکز ایران فراهم کرده است.
تنگه غرقاب در نزدیکی شهرستان فریدون‌شهر و در دامنه‌های سرسبز زاگرس قرار دارد؛ این تنگه بهدلیل آبوهوای معتدل و کوهستانی‌اش، در ماه‌های گرم سال، محلی ایدئال برای برگزاری پیک‌نیک‌های خانوادگی، طبیعت‌گردی، کوه‌پیمایی و عکاسی به شمار می‌آید. روستاهایی مانند «فرنق»، «آشناخور» و «نورآباد» در فاصله کمی از این تنگه قرار دارند.
آثار تاریخی برجسته و سنگ‌نوشته‌های متعددی در تنگه غرقاب کشف شده است. باستان‌شناسان قدمت قدیمی‌ترین این سنگ‌نوشته‌ها را به حدود ۷ هزار سال پیش و جدیدترین آن را به قرن هشتم هجری قمری نسبت داده‌اند. در روستای تنگه غرقاب علاوه‌بر این دست‌کندها، می‌توان از چندین قلعه تاریخی، کبوترخانه و حمامی متعلق به دوران صفویه بازدید کرد.
تنگه غرقاب از دل رشته‌کوه‌های زاگرس شرقی عبور می‌کن. ساختار زمین‌شناسی و طبیعت بکر این تنگه باعث شده است تا منظرههایی منحصربه‌فرد و چشمنواز در منطقه پدید آید. دیواره‌های سنگی بلند که در برخی نقاط به یکدیگر نزدیک می‌شوند و گذرگاه‌های باریکی را می‌سازند، فضای رمزآلود و هیجان‌انگیزی به این تنگه می‌بخشد.
از زیبایی‌های خاص تنگه غرقاب، می‌توان به تغییر منظره تنگه در طول مسیر اشاره کرد. در بخش‌هایی از تنگه غرقاب، دیواره‌ها به‌قدری به یکدیگر نزدیک می‌شوند که نور خورشید تنها به‌صورت لکه‌هایی کوچک به کف دره می‌رسد و فضایی خنک و مرموز ایجاد می‌کند. در سایر بخش‌های این تنگه، مسیر بازتر میشود، نور بیشتری به فضای اطراف می‌تابد و رودخانه با صدای بلندتری جریان می‌یابد. این تنوع چشم‌انداز باعث میشود هر قدم در مسیر تنگه غرقاب، شگفتی و جذابیتی تازه داشته باشد. تنگه غرقاب فرصت‌های فراوانی برای عکاسی از مناظر طبیعی، بازی نور و سایه میان دیواره‌های صخره‌ای فراهم می‌کند.
رودخانه گلپایگان که در میانه تنگه غرقاب جریان دارد، از چشمه‌های کوهستانی سرچشمه می‌گیرد و با آب خنک خود، هوا را معتدل میسازد. این رودخانه، حوضچه‌های طبیعی کوچکی در حاشیه مسیر ایجاد کرده است که در گرمای تابستان، گردشگران می‌توانند در کنار آن اتراق کنند و از خنکای دلچسب آن لذت ببرند.
تنگه غرقاب علاوه‌بر چشماندازهای طبیعی، برای علاقه‌مندان به پیادهروی و کوه‌پیمایی، مسیری بسیار جذاب فراهم می‌کند. راه‌پیمایی میان دیواره‌های صخره‌ای، گذر از روی سنگ‌ها و عبور از مسیر رودخانه، تجربه‌ای متفاوت و هیجان‌انگیز است.
گیاهان خودرو و سرسبزی که در دل صخره‌ها و در حاشیه رودخانه تنگه غرقاب می‌رویند، جلوه‌ای چشمگیر به این منطقه می‌بخشند. در فصل بهار و اوایل تابستان، گونه‌های مختلف گل‌های وحشی در ۲ سوی تنگه شکوفه می‌دهند و فضایی رنگارنگ و زنده خلق می‌کنند. درختان کهن‌سالی که ریشه در دل صخره‌ها دوانده‌اند و شاخه‌هایشان سایه‌ای خنک بر مسیر تنگه ایجاد کرده است، سبب شدهاند تنگه غرقاب حتی در روزهای داغ تابستان، هوایی معتدل و گاه خنک داشته باشد.
فصل‌های بهار و تابستان بهترین زمان بازدید از تنگه غرقاب هستند؛ چراکه در این فصل‌ها، رودخانه پرآب‌تر و طبیعت سرسبزتر است. در تابستان، به‌ویژه در ماه‌های تیر و مرداد که گرمای هوا در دشت‌ها و شهرها طاقت‌فرسا میشود، ارتفاعات این منطقه هوایی خنک و مطبوع دارد و پناهگاهی بینظیر برای فرار از گرما محسوب میشود.
تنگه غرقاب با فضای خنک و دلنشین، چشماندازهای طبیعی زیبا، مسیرهای پیادهروی هیجان‌انگیز و مجاورتش با روستاهای سنتی، از بهترین مقاصد ییلاقی تابستانی استان اصفهان به شمار می‌آید؛ این تنگه می‌تواند در روزهای گرم، خاطراتی فراموش‌نشدنی از آرامش، زیبایی و طبیعت خالص را برای هر گردشگری ایجاد کند.
روستای ابیانه
نمایی از روستای ابیانه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mani Fineart
- آدرس: استان اصفهان، بخش مرکزی شهرستان نطنز، شهر نظنز (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۱۷۵ کیلومتر (حدود ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه با خودرو)
روستای ابیانه، که در دامنه‌های کوهستان کرکس و در دل شهرستان نطنز استان اصفهان جای دارد، از محبوب‌ترین ییلاقات تابستانی ایران به شمار می‌آید؛ جایی که تاریخ زنده را می‌توان در کوچه‌پس‌کوچه‌های خشتی آن لمس کرد. نسیم خنک کوهستان در روزهای گرم تابستان ابیانه، روح و جان گردشگران را تازه می‌کند. روستای ابیانه در ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
روستای باستانی ابیانه که قدمت آن به بیش از هزار سال می‌رسد، با بافت پلکانی، خانههای سرخ‌رنگ، فرهنگ غنی و طبیعت چشم‌نوازش، در هر فصلی زیبایی‌های منحصربه‌فردی دارد؛ اما تابستان در ابیانه جلوه‌ای دیگر پیدا می‌کند.
دشت‌های اطراف اصفهان در روزهای تابستان در گرما می‌سوزند؛ اما ابیانه بهدلیل قرارگیری در ارتفاع حدود ۲٬۲۰۰ متری از سطح دریا، آب‌وهوایی معتدل و خنک دارد. این ویژگی، روستای ابیانه را به مقصدی ایدئال برای کسانی تبدیل کرده است که قصد دارند از گرمای شهرها به آرامش و خنکای کوهستان پناه ببرند. نسیم ملایم صبحگاهی، کوچههای سایه‌دار و شب‌های خنک و دلنشین، ابیانه را به یکی از ییلاق تابستانی تمام‌عیار بدل کرده است.
روستای ابیانه را بیشتر با خانههای خشتی و رنگ آجری مایل به قرمزش میشناسند. خانههای این روستا به‌صورت پلکانی بر دامنه کوه ساخته شدهاند و پشت‌بام هر خانه، حیاط خانه بالایی است. این معماری خاص علاوه‌بر زیبایی، کمک می‌کند ساکنان از جریان هوای خنک کوهستان بهره‌مند شوند. تابستان که می‌رسد، باغ‌های میوه اطراف روستای ابیانه جان می‌گیرند. درختان زردآلو، سیب و گردو در کنار تاکستان‌های این روستا، چشم‌اندازی رنگارنگ و معطر می‌سازند که روح هر رهگذری را تازه می‌کند.
قدم زدن در کوچههای باریک و پیچ‌درپیچ روستای ابیانه، فرصتی کم‌نظیر برای لمس تاریخ و فرهنگ مردم ابیانه فراهم می‌کند. دیوارهای گلی، درهای چوبی منقش با کوبه‌های مخصوص زنانه و مردانه، پنجره‌های مشبک و ایوان‌هایی که عصرها میزبان گپ‌وگفت ساکنان می‌شوند، همگی بخشی از اصالت این روستا را نشان می‌دهند. اهالی ابیانه بسیاری از سنت‌های کهن خود را حفظ کرده‌اند؛ سنت‌هایی ازجمله پوشش محلی، آیین‌ها و گویش مخصوص که یکی از شاخه‌های فارسی میانه است.
زندگی در تابستان‌های ابیانه جریان پررنگ‌تری دارد. گردشگران بسیاری از نقاط مختلف ایران و حتی جهان به این روستا می‌آیند تا از زیبایی‌های طبیعی و تاریخی‌اش لذت ببرند. مغازه‌های کوچک صنایع‌دستی که شال و روسری‌های ابیانه‌ای با طرح‌های سنتی، وسایل چوبی و سفال‌های محلی را می‌فروشند، جلوه‌ای رنگارنگ به بافت تاریخی روستا می‌دهند. علاوه‌بر مغازه‌ها، چایخانه‌ها و خانههای بوم‌گردی با پذیرایی صمیمانه و غذاهای سنتی محلی، پذیرای گردشگران هستند. در سفر به ابیانه، می‌توانید از طعم غذاهای محلی مانند آش جو، کشک‌بادمجان، کوفته، نان‌های محلی تازه و دوغ محلی لذت ببرید.
ابیانه فقط به بافت تاریخی‌اش محدود نمی‌شود. اطراف این روستا مملو از چشماندازهای طبیعی و مسیرهای پیادهروی و کوه‌پیمایی است. کوه کرکس و دامنه‌های اطراف روستای ابیانه مکانی مناسب برای کوهنوردی سبک در صبح‌ها و عصرهای خنک تابستان محسوب میشود. چشمه‌های کوچک، باغ‌ها و مسیرهایی که به نقاط دیدنی مانند امام‌زاده‌ها و قلعه‌های تاریخی می‌رسد، این روستا را برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی و ماجراجویی، جذاب‌تر می‌کند.
نمایی از خانههای تاریخی ابیانه. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Saman Sheibani
روستای ابیانه ترکیبی از تاریخ، فرهنگ و طبیعت است. این ویژگی‌ها، فضایی منحصربه‌فرد برای رسیدن به آرامش و کشف زیبایی‌های ساده زندگی پدید می‌آورند؛ همین موضوع، روستای ابیانه را به یکی از محبوب‌ترین ییلاقات تابستانی استان اصفهان تبدیل کرده است؛ در روستای ابیانه، می‌توان در کوچههای تاریخی قدم زد، زیر سایه درختان کهن‌سال نفسی تازه کرد و در نگاه مردمان روستا ردپای هزاران سال تاریخ را دید.
روستای اوره
روستای اوره. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Shahnoosh Rafibakhsh
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان نظنز، دهستان کرکس، روستای اوره (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۱۳۰ کیلومتر (حدود ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه با خودرو)
روستای اوره در دل شهرستان نطنز در استان اصفهان قرار دارد. این روستا، از آرام‌ترین و دل‌نشین‌ترین ییلاقات تابستانی این منطقه به شمار می‌آید؛ در روستای اوره، آبوهوای خنک کوهستانی و چشماندازهای سرسبزی وجود دارد. در این روستا، سنت‌های بومی هنوز زنده هستند.
روستای اوره فضایی بینظیر برای فرار از گرمای تابستان و تجربه آرامش در دل طبیعت دارد. این روستای تاریخی و کوهپایه‌ای، خانههای خشتی و سنگی دارد که بر دامنه کوه‌ها بنا شدهاند. باغ‌های میوه روستای اوره در فصل تابستان به بار می‌نشینند و به روستا چهره‌ای تماشایی می‌بخشند. این روستا برای گردشگرانی که به‌دنبال سکوت و خنکای کوهستان هستند، مقصدی جذاب به شمار می‌آید.
روستای اوره در ارتفاع قابل‌توجهی از سطح دریا قرار دارد؛ ازاین‌رو، حتی در گرم‌ترین روزهای تابستان، نسیم ملایمی در کوچه‌پس‌کوچه‌های روستا می‌وزد و شب‌ها دمای هوا به‌صورت چشمگیری کاهش می‌یابد. اصلی‌ترین دلیلی که اوره را به ییلاق تابستانی محبوبی تبدیل کرده است، آبوهوای مطبوع آن است. درختان توت، گردو، بادام و سیب در باغ‌های اطراف روستا، در تابستان سرسبز و پرمیوه می‌شوند. فضای روستای اوره با عطر میوه‌های تازه و سایه درختان کهن‌سال، دل‌نشین‌تر میشود.
بناهای بومی روستای اوره که باتوجه‌به طبیعت کوهستانی ساخته شدهاند، جلوه‌ای خاص به این منطقه داده‌اند. خانههای خشتی و گلی که در شیب دامنه کوه‌ها قرار گرفته‌اند، ایوان‌هایی دارند که در عصرهای تابستان، محلی برای دورهمی اهالی و گردشگران هستند. کوچههای باریک سنگ‌فرش‌شده با دیوارهای بلند گلی، تصویری از زندگی آرام و سنتی روستا را پیش چشم می‌گذارند. در بسیاری از این خانه‌ها هنوز اجاق‌های سنتی روشن میشود و بوی نان محلی که با تنورهای گلی پخته میشود، در کوچه‌ها می‌پیچد.
می‌توانید در تابستان، برای پیادهروی و کوهپیمایی‌های سبک در اطراف روستای اوره، برنامه‌ریزی کنید. کوه‌ها و دره‌های اطراف این روستا با منظره‌های بکر، چشمه‌های طبیعی و مسیرهای پردرخت و سایه، محیط مناسبی برای گشتوگذار با خانواده و عاشقان طبیعت است.
از ویژگی‌های مهم روستای اوره، آداب‌ورسوم و فرهنگ محلی است که در تابستان، هنگام حضور گردشگران بیشتر به چشم می‌آید. اهالی این روستا با پوشیدن لباس‌های محلی، تهیه و عرضه غذاهای سنتی و صنایع‌دستی، هویت فرهنگی اوره را زنده نگه می‌دارند. تعامل فرهنگی بین مردم بومی روستا و گردشگران، سفر به اوره را از بازدیدی ساده از منطقه‌ای خوش‌آب‌وهوا، به تجربه‌ای عمیق از فرهنگ، تاریخ و سبک زندگی محلی تبدیل می‌کند.
روستای اوره ترکیبی بینظیر از طبیعت، تاریخ و فرهنگ محلی است که در فصل تابستان، بیش از هر زمان دیگری زیبایی‌هایش را آشکار می‌کند. این روستا برای کسانی که به‌دنبال فرار از هیاهوی شهر و آرامش در دل کوهستان هستند، مقصدی رویایی است. هوای خنک، باغ‌های سرسبز، مهمان‌نوازی اهالی، شب‌های آرام و آسمان پرستاره، ازجمله دلایلی هستند که اوره را در لیست محبوب‌ترین ییلاقات تابستانی استان اصفهان قرار می‌دهد.
روستای سیور
بافت روستای سیو، منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Hadi Karimi
- آدرس: استان اصفهان، شهر سمیرم، (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: ۲۲۵ کیلومتر (حدود ۳ ساعت با خودرو)
روستای سیور، معروف به «ماسوله زاگرس»، با چشماندازهای کوهستانی بکر، خانههای پلکانی و باغ‌های سرسبز، از ییلاقات تابستانی محبوب استان اصفهان محسوب میشود. این روستا در دامنه شمالی کوه دنا و در فاصله ۶۰ کیلومتری از جنوب سمیرم قرار گرفته است؛ همچنین، روستای سیور بهدلیل آبوهوای معتدل تابستانی و طبیعت زیبا، میزبان دوستداران طبیعت از نقاط مختلف کشور است.
خورشید در صبح‌های تابستان از پشت قله‌های دنا طلوع می‌کند و اولین پرتوهای آن، بر سقف و دیوارهای سنگی سیور می‌تابد. گردشگران اغلب با کیف‌های سبک به این ییلاق می‌آیند تا در مسیرهای پیادهروی کنار رودخانه ماربر، از صدای چشمه‌های طبیعی، پرندگان زاگرس و نسیم خنک لذت ببرند.
روستای سیور از تاریخی غنی برخوردار است؛ وجود گورستان‌های سنگی در کنار روایت‌های محلی، نشان‌دهنده قدمت سکونت بیش از ۱٬۵۰۰ ساله در این منطقه است. اگرچه بسیاری از سازه‌های تاریخی قدیمی این روستا تخریب شدهاند، مرکز سیور هنوز بافت سنتی‌اش را حفظ کرده است.
از ویژگی‌های منحصربه‌فرد روستای سیور، خانههای پلکانی آن است که در شیب کوه ساخته شدهاند. این معماری پلکانی باعث شده است که پشت‌بام هر خانه، حیاط خانه بالایی باشد. این ساختار، در نگاه اول، تصویری زیبا و شبیه به شهر تاریخی ماسوله در استان گیلان را به وجود می‌آورد. مصالح مورداستفاده در خانه‌ها عمدتا سنگ، چوب و گل است که هماهنگی کاملی با طبیعت کوهستانی اطراف دارد.
مهم‌ترین ویژگی ییلاق تابستانی سیور، تنوع طبیعی آن است. رودخانه ماربر، چشمه‌های خنک مانند چشمه کهریز، باغ‌های میوه سیب مرغوب سمیرم و مرتع‌های وسیع اطراف، فضایی لذت‌بخش برای گشتوگذار و کمپ‌زدن فراهم می‌آورد.
چند اقامتگاه سنتی و بوم‌گردی در روستای سیور فعالیت می‌کنند که با حفظ سبک و سیاق روستایی، تجربه‌ای متفاوت از اقامت در دل روستا را برای گردشگران به ارمغان می‌آورند. در این اقامتگاه‌ها، اغلب غذاهای محلی مثل آش دوغ، کشک‌بادمجان، کباب بره محلی و عسل طبیعی صبحانه سرو میشود.
صنایع‌دستی بخش مهمی از فرهنگ محلی روستای سیور است. زنان روستا در اوقات‌فراغت، قالیچه، گلیم و جاجیم می‌بافند که برخی از این محصولات، در بازارچه‌های کوچک محلی برای فروش عرضه می‌شوند. این محصولات، هم یادگاری ارزشمند برای گردشگران و هم منبع درآمدی برای اهالی هستند.
این دره‌ها، به‌ویژه در تابستان، با چشم‌انداز زیبا و هوای خنکشان، بسیار محبوب‌اند. برخی از گروه‌های کوهنوردی، از سیور به‌عنوان نقطه آغاز صعود به ارتفاعات دنا استفاده می‌کنند.
مسیر دسترسی به سیور از سمیرم (مرکز شهرستان) نسبتا خوب است و حدود ۶۰ کیلومتر از این مسیر، جاده آسفالت است. در راه رسیدن به سیور، چشم‌انداز کوهستان دنا، باغ‌های پراکنده و رودخانه‌هایی که در مسیر دیده می‌شوند، خود بخشی از جذابیت سفر هستند.
تنگه نازی و آبشار بی بی سیدان
تنگه نازی و آبشار بی بی سیدان. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Milad Bazyar
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان سمیرم، ۳۰ کیلومتری شهر سمیرم، روستای بی بی سیدان (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۲۲۰ کیلومتر (۲ ساعت و ۵۰ دقیقه با خودرو)
تنگه نازی و آبشار بی بی سیدان در دل طبیعت بکر شهرستان سمیرم و در مجاورت روستای تاریخی بی‌بی سیدان قرار دارد. این منطقه که در کنار رودخانه پرآب و خروشان «ماربر» شکل گرفته است، در ماه‌های گرم سال به یکی از محبوب‌ترین ییلاقات اهالی اصفهان، شهرهای اطراف و حتی گردشگران سایر استان‌ها تبدیل میشود. هوای روستای بی‌بی سیدان به‌شکل محسوسی از شهرهای اطراف خنک‌تر است. نسیم دائمی که در دل تنگه نازی می‌وزد، صدای جاری آب و سایه درختان کهن‌سال، فضایی بسیار مطبوع برای استراحت و فرار از گرمای تابستان فراهم کرده است.
تنگه نازی که به آن «تنگه آب ناز» هم گفته میشود، مسیر باریکی در دل کوه و دره است که با دیواره‌های سنگی مرتفع احاطه شده است و رودخانه‌ای زلال از میان آن عبور می‌کند. بسیاری از گردشگران برای شنا در آب خنک رودخانه، رفتینگ سبک، پیادهروی و عکاسی از چشماندازهای کم‌نظیر به این تنگه می‌آیند. گفته میشود دلیل نام‌گذاری تنگه نازی، به طبیعت دنج و باریک این دره باز می‌گردد که در برخی بخش‌ها، عرض آن تنها چند متر است.
اگر مسیر تنگه نازی را به‌سمت پایین ادامه دهید، به آبشار بی‌بی سیدان می‌رسید؛ آبشاری نسبتا کم‌ارتفاع که آب زلالش از دل صخره‌ها بیرون می‌ریزد و حوضچه‌ای طبیعی در پایین‌دست تشکیل می‌دهد. این حوضچه، از جذابترین نقاط منطقه و محلی برای آب‌تنی، شنا یا حتی نشستن کنار آب و لذت بردن از آبوهوای دلپذیر است. اطراف تنگه و آبشار بی بی سیدان، مکان‌هایی برای نشستن، پهن کردن زیرانداز و حتی پیک‌نیک وجود دارد.
مسیر تنگه نازی به‌صورت طبیعی باقی مانده است و تنها در برخی از بخش‌ها، با هدف تسهیل رفت‌وآمد، سکوهای سنگی یا مسیرهایی برای نشستن تعبیه شده است. سادگی و طبیعت دست‌نخورده تنگه نازی باعث شده است که این تنگه و آبشار بی‌بی سیدان برای عاشقان طبیعت‌گردی و عکاسان، بسیار جذاب باشد.
روستای بی‌بی سیدان در گذشته، محل زندگی و ییلاق (محل گذران تابستان) بوده است. این روستا بهدلیل موقعیتش در دامنه کوه و کنار رودخانه، کشاورزی پررونق، باغ‌های انار، زردآلو و گردو داشته است. در دل روستا، مقبره‌ای قدیمی به نام «بی‌بی سیدان» قرار دارد که احترام و جایگاه ویژه‌ای نزد مردم محلی دارد. بسیاری از گردشگران در مسیر بازدید از تنگه نازی و آبشار بیبیسیدان، از این مقبره دیدن می‌کنند و معماری ساده و فضای معنوی آن را از نزدیک می‌بینند.
آبوهوای منطقه بیبیسیدان در تابستان خنک و در برخی ساعات شب حتی کمی سرد میشود. تیر و مرداد، که گرمای شهرها به اوج می‌رسد، محبوب‌ترین زمان سفر به تنگه نازی و بی‌بی سیدان است. در تابستان، رودخانه پرآب است و سرسبزی اطراف به اوج می‌رسد.
مردم ساکن روستای بی‌بی سیدان محصولات محلی مثل عسل، خشکبار، دوغ محلی یا گیاهان دارویی کوهی را برای فروش عرضه می‌کنند. خرید مستقیم محصولات از روستاییان، علاوه‌بر حمایت از اقتصاد محلی، حس‌وحال اصیل‌تری به سفر می‌بخشد.
آبشار پونه زار
آبشار پونهزار. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Sonia Amini
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان فریدون‌شهر، ۲۵ کیلومتری غرب فریدون شهر، روستای چغیورت (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۲۱۵ کیلومتر (۲ ساعت و ۵۰ دقیقه با خودرو)
آبشار پونه زار که در ارتفاعات شهرستان فریدون‌شهر قرار دارد، از مشهورترین و چشم‌نوازترین آبشارهای استان اصفهان و حتی ایران به شمار می‌رود. این آبشار با ارتفاعی حدود ۷۰ متر، از دامنه‌های سرسبز رشته‌کوه زاگرس سرچشمه می‌گیرد. علت نام‌گذاری این آبشار به «پونهزار»، رشد فراوان گیاه معطر پونه در حاشیه مسیر و پای آبشار است. در فصل بهار و تابستان، عطر خوش این گیاه فضای اطراف را پر می‌کند و این ویژگی، یکی از شاخصه‌های طبیعی و بومی منطقه به حساب می‌آید.
از ویژگی‌های بارز آبشار پونهزار، می‌توان به موقعیتش در کنار سایر جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی فریدون‌شهر و غرب استان اصفهان اشاره کرد. این آبشار در مسیر فریدون‌شهر به روستای «پشندگان» قرار دارد و در دل منطقه‌ای کوهستانی و خنک واقع شده است.
فاصله آبشار پونهزار از فریدون‌شهر حدود ۲۵ کیلومتر است. این آبشار بهدلیل نزدیکی به جاذبه‌های دیگری مانند پیست اسکی فریدون‌شهر (تنها پیست اسکی استاندارد استان اصفهان)، چشمه خرسی و آبشارهای فصلی، بخشی از ۱ مسیر گردشگری منحصربه‌فرد در این منطقه محسوب میشود. بسیاری از گردشگران در سفر به فریدون‌شهر، برای بازدید از آبشار پونهزار، روستاهای اطراف، مراتع مرتفع و مناطق ییلاقی، برنامه‌ای ترکیبی ترتیب می‌دهند.
آبشار پونهزار در محدوده‌ای کوهستانی که بخشی از زاگرس مرکزی محسوب میشود، واقع شده است. کوهستان‌های اطراف این آبشار، سرچشمه بسیاری از رودخانه‌ها و چشمه‌های دائمی هستند که به‌سوی دشت‌های مرکزی ایران جاری می‌شوند. ویژگی قابل‌توجه این منطقه، تنوع کم‌نظیر پوشش گیاهی ازجمله درختان بلوط ایرانی، بید، افرا، چنار و گونه‌های گیاهی مرتعی مثل گون، آویشن و البته پونه است. این تنوع گیاهی نه‌تنها زیبایی خاصی به چشم‌انداز منطقه داده است، بلکه بستری مناسب برای پرندگان، پستانداران کوچک، خزندگان و حشرات کوهستانی فراهم کرده است.
منطقه فریدون‌شهر و روستاهای اطراف پونهزار، ازنظر تاریخی، قدمتی طولانی دارند. این منطقه محل سکونت گروه‌های مختلف قومی ازجمله گرجی‌های ایران است که در دوره صفویه، به این منطقه کوچ داده شدند. هنوز هم در بخش‌هایی از شهرستان فریدون‌شهر و روستاهای اطراف، گویش و فرهنگ گرجی زنده مانده است. این پیشینه تاریخی باعث شده است که گردشگری فرهنگی در کنار گردشگری طبیعی منطقه اهمیت ویژه‌ای پیدا کند و آبشار پونهزار نیز به‌عنوان بخشی از این ترکیب فرهنگی - طبیعی شناخته شود.
آبشار پونهزار بخشی از ۱ مسیر رودخانه‌ای کوهستانی است که آب آن از چشمه‌های بالادست در دل کوهستان سرچشمه می‌گیرد و پس از فروریختن از این آبشار مرتفع، به مسیر خود ادامه می‌دهد. در اطراف آبشار، حوضچه‌های طبیعی کوچک و جریان‌های آب روان ایجاد شده است که برای استراحت و عکاسی بسیار مطلوب هستند.
نزدیکی آبشار پونهزار به فریدون‌شهر این امکان را فراهم می‌کند که بازدیدکنندگان بتوانند شب را در اقامتگاه‌های محلی، خانههای بوم‌گردی و مهمان‌پذیرهای کوچک شهر سپری کنند؛ همچنین، از غذاهای محلی و محصولات بومی منطقه بهره‌مند شوند. فرهنگ غذایی این منطقه، که متاثر از زندگی در کوهستان است، شامل غذاهای سنتی تهیه‌شده از لبنیات محلی، سبزی‌های کوهی و گوشت تازه میشود.
روستای خفر
طبیعت زیبای روستای خفر. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Mostafa Meraji
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان سمیرم، بخش پادنا، دهستان پادنا وسطی (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۲۴۵ کیلومتر (حدود ۳ ساعت و ۳۰ دقیقه با خودرو)
روستای خفر در ضلع جنوبی‌ترین بخش استان اصفهان و در دامنه‌های رشته‌کوه زاگرس (دنا) واقع شده است. این روستا از جذابترین ییلاقات تابستانی کشور به شمار می‌رود. روستای خفر که اغلب به‌عنوان «عروس دنا» یا «ماسوله اصفهان» شناخته میشود، بافتی پلکانی، آب‌وهوایی خنک و مناظری بینظیر دارد. این ویژگی‌ها، در ماه‌های گرم تابستان، روستای خفر را به مقصدی محبوب برای طبیعت‌گردان و کوهنوردان تبدیل می‌کند.
ارتفاع روستای خفر حدود ۲٬۲۰۰ تا ۲٬۴۰۰ متر از سطح دریا است. این ویژگی باعث میشود که در تابستان، دمای این روستا از ۲۵ درجه سانتی‌گراد فراتر نرود و نسیم خنکی از رشته‌کوه دنا جریان یابد. شلوغی برف در زمستان، روستای خفر را به «جهنم سفید» معروف کرده است؛ اما تابستان این روستا، آرامش و طراوت را به اهالی و گردشگران هدیه می‌دهد.
از ویژگی‌های بارز روستای خفر، معماری پلکانی و ماسوله‌مانند خانه‌ها است که با مصالحی مثل سنگ، چوب و خشت ساخته شدهاند. این سبک معماری، علاوه بر زیبایی بصری، کارایی اقتصادی دارد؛ به این صورت که پشت‌بام هر خانه، به‌عنوان حیاط خانه بالایی عمل می‌کند؛ همچنین، کوچههای سنگ‌فرش‌شده با دیوارهای بلند سنتی، فضایی دلنشین را فراهم می‌کنند.
روستای خفر را بهدلیل زمستانهای بسیار سرد و برفی‌اش، با نام «جهنم سفید» نیز میشناسند. این لقب از تضاد جالب میان زیبایی طبیعت برفی و دشواری زندگی مردم محلی در سرمای طاقت‌فرسا گرفته شده است.
در فصل زمستان، روستای خفر زیر لایه‌ای ضخیم از برف سفید مدفون میشود. ارتفاع برف در زمستان گاهی به چند متر می‌رسد و دمای هوا به‌شدت کاهش می‌یابد. این شرایط علاوه‌بر چشم‌اندازی بسیار دیدنی و رویایی، مشکلات زیادی برای تردد، دامداری و زندگی روزمره اهالی ایجاد می‌کند؛ ازاین‌رو، «خفر» با وجود زیبایی زمستانی خیره‌کننده‌اش، از نگاه مردم محلی و گردشگرانی که این دشواری‌ها را دیده‌اند، به «جهنم سفید» شهرت یافته است.
روستای خفر به‌عنوان مبدا اصلی صعود به ۱۴ قله از بلندترین نقاط رشته‌کوه دنا شناخته میشود که قله قاش‌مستان با ارتفاع ۴٬۴۳۵ متر (بلندترین قله زاگرس)، یکی از آن‌ها است. این ویژگی، موجی از کوهنوردان حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای را به این روستا جذب می‌کند.
جاذبه‌هایی نظیر غار یخی کیخسرو در ارتفاع ۳٬۸۵۰ متری، یخچال‌های طبیعی، چشمه‌های سرد (مانند چشمه سیدمحمد) و آبشارهای متعدد ( ازجمله پی‌دنی و خفر)، مجموعه‌ای گسترده از تفریحات طبیعی و ماجراجویانه را پیش روی گردشگران قرار می‌دهد.
آبشار خفر در فاصله حدود ۵ کیلومتری از روستای خفر واقع شده است و ارتفاعی بین ۳۰ تا ۳۵ متر دارد. این آبشار بهدلیل جریان شدید و فضای مه‌آلودی که از پراکنده شدن قطرات آب توسط باد ایجاد میشود، از زیبایی ویژه‌ای برخوردار است. مسیر دسترسی به آبشار خفر ازطریق عبور از رودخانه است که این خود، تجربه‌ای هیجان‌انگیز برای کوهنوردان و خانواده‌هایی است که به‌دنبال سفری متفاوت در تابستان هستند.
ازجمله جذابیت‌های روستای خفر، می‌توان به باغ‌های میوه مانند سیب، گردو، آلوزرد و گیلاس، به‌ویژه در تابستان، اشاره کرد. باغداری و زنبورداری فعالیت اصلی اهالی این روستا در فصل‌های گرم است؛ همچنین، محصولات متنوع باغی، به‌ویژه سیب، به‌عنوان سوغات محلی شناخته میشود.
رودخانه‌های پرآب و یخچال‌های طبیعی در اطراف روستای خفر، اکوسیستمی ارزشمند برای مطالعه و مشاهده ایجاد کرده است. این روستا به لطف پوشش گیاهی متنوع (بلوط، افرا، بید، چنار، گون و آویشن) و همچنین وجود جانوران وحشی و پرندگان، بسیار غنی است.
آبشار آب ملخ
آبشار آب ملخ. منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: Martin K
- آدرس: استان اصفهان، شهرستان سمیرم، بخش پادنا، کیلومتر ۶۰ جاده سمیرم به یاسوج، دهستان پادنای سفلی، روستای چهارراه (مشاهده روی نقشه)
- مسافت از مرکز شهر اصفهان: حدود ۲۲۰ کیلومتر (۲ ساعت و ۵۰ دقیقه با خودرو)
آبشار آب ملخ که به «تخت سلیمان» نیز معروف است، از چشم‌نوازترین پدیده‌های طبیعی استان اصفهان و شهرستان سمیرم به حساب می‌آید. این آبشار در مسیر رودخانه ماربر و نزدیک روستایی به همین نام واقع شده است. نام آب ملخ برای این آبشار به ترکیبات خاصی در آب اشاره دارد که به باور مردم محلی، ملخ‌ها را از بین می‌برد و اجازه نمی‌دهد به مزارع منطقه آسیب برسانند.
نام «تخت سلیمان» برای آبشار آب ملخ، از قطعه‌سنگی حجیم گرفته شده است که مانند پلی طبیعی روی رودخانه قرار دارد. این سنگ عظیم بر اثر فروریختن بخشی از کوه دنا پدید آمده است و آب رودخانه را به درون تونلی طبیعی به طول حدود ۸۰ متر هدایت می‌کند. سقف این تونل را آب چشمه‌هایی پوشانده است که از دل کوه جاری می‌شوند و جریان اصلی آبشار را تشکیل می‌دهند. این ساختار طبیعی و پل سنگی عجیب، آبشاری خاص و دیدنی را خلق کرده است.
منطقه اطراف آبشار آب ملخ با پوشش گیاهی متنوعی ازجمله بلوط، چنار، بید و گیاهان کوهستانی مانند پونه و آویشن، آراسته شده است. رود خروشان ماربر در این مسیر، جلوه‌ای از زیبایی بکر زاگرس را به نمایش می‌گذارد؛ همچنین حوضچه‌های پایین آبشار آب ملخ، فضایی مناسب برای آب‌تنی، پیک‌نیک و عکاسی فراهم کرده‌اند؛ علاوه‌بر این، در پشت آبشار غاری طبیعی وجود دارد که در ورودی آن چشمه‌ای می‌جوشد. این غار از زیباترین پدیده‌های طبیعی این منطقه محسوب میشود.
منطقه تخت سلیمان با وجود جذابیت زیاد آبشار آب ملخ، خطراتی به‌همراه دارد. پرتگاه‌های پنهان پشت آبشار آب ملخ و جریان گردابی رودخانه، خطرات جدی ایجاد کرده‌اند.
فصل‌های بهار و تابستان بهترین زمان برای بازدید از آبشار آب ملخ هستند؛ چراکه در این فصل‌ها، حجم آب در بیشترین حد خود قرار دارد و پوشش گیاهی منطقه سرسبز و تماشایی است.
سوالات متداول
بهترین ییلاقهای اطراف اصفهان کدامند؟
پارک کوهستانی صفه، باغ بهادران، پارک ملی کلاهقاضی، منطقه گردشگری لادر، مجموعه تفریحی سد خمیران، آبشار شاه لولاک، پارک ساحلی زرینشهر، روستای طامه، دهکده چادگان، روستای هونجان، چشمه مرغاب عسگران، دریاچه طرق رود، گلستانکوه، تنگه غرقاب، روستای ابیانه، روستای اوره و روستای سیور ازجمله ییلاقهای شناختهشده اطراف شهر اصفهان هستند.
بهترین آبشارهای اطراف اصفهان کدامند؟
آبشار لولاک، تنگه نازی و آبشار بیبیسیدان، آبشار پونهزار و آبشار آب ملخ ازجمله جذابترین آبشارهای اطراف اصفهان هستند.
پارک کوهستانی صفه چه امکاناتی دارد؟
پارک کوهستانی صفه امکانات متنوعی ازجمله تلهکابین، سالن بولینگ، پارک بادی، باغوحش، مسیرهای پیادهروی با چشماندازهای طبیعی بینظیر، پارکینگ، آلاچیق، چشمهها و برکههای زیبا دارد.
دلیل شهرت روستای ابیانه چیست؟
خانههای ابیانه با خاک سرخ محلی ساخته شدهاند که چهره روستا را کاملا متمایز و چشمنواز میسازد؛ همچنین، نمای پلکانی و کوچههای باریک به جذابیت بصری این روستا افزوده است.
دلیل نام‌گذاری آبشار آب ملخ چیست؟
مردم محلی باور دارند ترکیباتی در آب آبشار آب ملخ وجود دارد که در آبیاری مزارع، ملخ‌ها را از بین می‌برد و اجازه نمی‌دهد به منطقه آسیب برسانند.
چرا روستای خفر اصفهان را با نام جهنم سفید میشناسند؟
روستای خفر در شهرستان سمیرم استان اصفهان، بهدلیل زمستانهای بسیار سرد و برفی و زندگی طاقتفرسای مردم بومی در این فصل، با نام «جهنم سفید» شناخته میشود.
دیدگاه شما چیست؟