آنیت کبیر؛ آرامگاه ابدی آتاتورک در آنکارا

آنیت کبیر، محل دفن آتاتورک است؛ البته، به‌غیر از مقبره، دارای سازه‌ها، مجسمه‌ها، گالری هنری، موزه، پارک و دیدنی‌های فراوانی است. این مجموعه بهترین مکان برای آشنایی با جمهوری ترکیه و تاریخچه آن است.

آنیت کبیر، از مشهورترین جاذبه‌های توریستی آنکارا است و ازنظر معماری، هنری تاریخی و فرهنگی اهمیت بسیاری دارد. ساخت این بنا حدود ۹ سال زمان برد و معماران، مجسمه‌سازان، نقاشان و هنرمندان برجسته‌ای در فرایند ساخت آن کمک کردند؛ به همین دلیل این بنا، جاذبه معماری و هنریِ مهمی است.

آتاتورک، بنیان‌گذار جمهوری ترکیه و از مهم‌ترین اشخاص تاریخ این کشور، در این مکان دفن شده است؛ به همین دلیل، آنیت کبیر جاذبه‌ای تاریخی محسوب می‌شود. در طراحی مجسمه‌ها و نقش‌برجسته‌های روی دیوار هم از تاریخ ترکیه الهام گرفته شده‌ است تا فرهنگ و سرگذشت مردم را به تصویر بکشند. این مجموعه، بخش‌ها و جاذبه‌های فراوانی دارد که در این مطلب از بوکینگ، با آن‌ها آشنا می‌شوید.

آنچه درباره آنیت کبیر خواهید خواند:

• آنیت کبیر کجاست؟
• تاریخچه آرامگاه آنیت کبیر
• معماری آرامگاه آنیت کبیر
• بخش های مختلف آنیت کبیر
• امکانات رفاهی آنیت کبیر
• اطلاعات بازدید از آنیت کبیر
• دیدنی های اطراف آنیت کبیر

آنیت کبیر کجاست؟

• آدرس: ترکیه، آنکارا، چانکایا، آنتی تپه، مبوسولری (Turkey, Ankara, Cankaya, Anittepe, Mebusevlerit) (مشاهده روی نقشه)
• شماره تماس: ۶۱ ۱۸ ۲۳۱ ۳۱۲ ۹۰+

آنیت کبیر بر فراز تپه آنتی تپه در منطقه چانکایا قرار دارد. مسیر دسترسی به این بنا نیز ازطریق محله یوجی تپه (Yucetepe) و خیابان آکدنیز (Akdeniz) است. آنیت کبیر در فاصله ۲ کیلومتری از ترمینال اتوبوس آشتی (Asti Ankara Intercity Bus Terminal) و در فاصله ۱ کیلومتری از راه‌آهن آنکارا قرار دارد؛ اما فاصله‌ آن با فرودگاه اسن بوغا آنکارا حدود ۲۵ کیلومتر است.

منبع عکس: وبسایت Aa.com.tr. عکاس: Husame Battal

مسیر دسترسی به آنیت کبیر

برای رفتن به آنیت کبیر، می‌توانید از انواع وسایل حمل‌ونقل عمومی، مثل اتوبوس، مترو و تاکسی استفاده کنید. در ادامه، درباره هرکدام از این روش‌ها به شما توضیح می‌دهیم.

• مترو: نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به آنیت کبیر، ایستگاه مترو تاندوغان (Tandogan) است که به آن، ایستگاه آنادولو (Anadolu) هم می‌گویند. این ایستگاه در خط M1 قرار دارد و فاصله‌اش با آنیت کبیر، حدودا ۱ کیلومتر است.
• اتوبوس: نزدیک‌ترین ایستگاه‌های اتوبوس به آنیت کبیر، ایستگاه اتوبوس تانادوغان است. این ایستگاه تا آنیت کبیر حدودا ۱ کیلومتر فاصله دارد.
• تاکسی: می‌توانید از هر نقطه‌ای در آنکارا، به مقصد آنیت کبیر تاکسی بگیرید. برای تاکسی گرفتن، می‌توانید از تاکسی‌های خیابانی، ایستگاه‌های تاکسی یا از اپلیکیشن اوبر استفاده کنید.

متروی آنادولو. منبع عکس: وبسایت Govisity.com. عکاس: نامشخص

تاریخچه آرامگاه آنیت کبیر

مصطفی کمال آتاتورک، بنیان‌گذار جمهوری ترکیه، نقش مهمی در تاریخ این کشور دارد. او پس‌از شکست امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول، جنبش ملی ترکیه را راه‌اندازی کرد تا از تجزیه کشور توسط متفقین جلوگیری کند. آتاتورک در این زمان، دولتی موقت در آنکارا تشکیل داد و متفقین را شکست داد؛ این نبرد، بعدها به «جنگ استقلال ترکیه» معروف شد. او در سال ۱۹۲۲ سلطنت عثمانی را لغو و جمهوری ترکیه را تاسیس کرد و همچنین خودش اولین رئیس‌جمهور ترکیه شد.

اقدامات آتاتورک باعث شد که ترکیه، به کشوری مدرن و سکولار تبدیل شود؛ به همین دلیل، پس‌از مرگش در سال ۱۹۳۸، دولت و مردم خواستار ساخت مقبره‌ای برای یادبود دستاوردها و افکار او شدند. پس‌از مرگ آتاتورک، جسد او مدتی در موزه قوم‌نگاری آنکارا نگهداری شد تا مقبره او ساخته شود. برای ساخت این مقبره، کمیسیونی ازسوی دولت تشکیل شد.

در ۱۷ ژانویه ۱۹۳۹ کمیسیون دولت تصمیم گرفتند که مقبره را روی آنتی‌تپه بسازند. آنتی‌تپه که در آن زمان، رسات‌تپه (Rasattepe) نام داشت، محل یک رصدخانه و چند قبر بود که متعلق به تمدن فریژی قرن سوم قبل‌از میلاد بودند. پس‌از انتخاب این تپه برای ساخت مقبره آتاتورک، قبرها با کاوش‌های باستانی خارج شدند و به موزه تمدن‌های آناتولی منتقل شدند.

در ۱ مارچ ۱۹۴۱ مسابقه‌ای برای معماری مقبره آتاتورک برگزار شد که از بین ۴۸ شرکت‌کننده از سراسر دنیا، امین اونات (Emin Onat) و اورهان آردا (Orhan Arda) برنده شدند. در اکتبر ۱۹۴۴ ساخت‌وساز آغاز شد و در اکتبر ۱۹۵۵ به اتمام رسید. آنیت در زبان ترکی به معنای بنای یادبود و کبیر، به معنای مقبره است؛ بنابراین، آنیت کبیر را می‌توانیم به مقبره یادبود ترجمه کنیم.

منبع عکس: وبسایت Mustafakemalim.com. عکاس: نامشخص

معماری آرامگاه آنیت کبیر

آرامگاه آنیت کبیر در چهار مرحله پرزحمت ساخته شد. مرحله اول از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵ بود که شامل خاک‌برداریِ اولیه و ساخت دیوار حایل جاده شیرها بود. مرحله دوم از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰ صرف ساخت مقبره، بناهای میدان مراسم، باغ و تقویت بدنه بنا برای جلوگیری از نشست شد. در مرحله سوم که طی سال ۱۹۵۰ بود، ساخت راه‌های منتهی به مقبره، جاده شیر، میدان مراسم، سنگ‌کاری مقبره، پله‌ها و نصب تابوت انجام شد. در مرحله چهارم که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ زمان برد نیز سنگ‌فرش تالار افتخار، قسمت‌های زیرین طاق‌ها و تزئینات حاشیه‌ای به پایان رسید.

آرامگاه آنیت کبیر جزو آثار دومین جنبش معماری ملی ترکیه محسوب می‌شود و به عقیده برخی از افراد، بهترین اثر این دوران است. آثار این جنبش که متعلق به سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ هستند، با ویژگی‌هایی مثل بناهای یادبود، تقارن‌گرا، روکش سنگ تراش‌خورده و جزئیات زیاد شناخته می‌شوند؛ ازطرفی، این آرامگاه، ترکیبی از معماری سلجوقی و مدرن است؛ برای مثال، تزیینات سنگ‌تراشی حاشیه برج‌ها، نمونه‌ای از معماری سلجوقی هستند.

آنیت کبیر ۷۵۰ هزار متر مربع مساحت دارد و به دو بخش پارک صلح و بلوک یادبود تقسیم می‌شود. بلوک یادبود، خود به سه بخش جاده شیرها، میدان مراسم و تالار افتخار (مقبره آتاتورک) تقسیم می‌شود. مسیر رسیدن به آرامگاه، با ۳۳ پله بزرگ به طول ۵۵ متر و ارتفاع ۲۱ متر، شکوه خاصی پیدا کرده است. در محوطه آنیت کبیر۱۰ برج متقارن ساخته شده‌اند که معماری یکسانی دارند. تمام این برج‌ها مستطیل‌شکل با عرض ۱۲ متر مربع، طول ۱۴ متر مربع و ارتفاع ۷٫۲۰ متر مربع هستند؛ همچنین، سقفی هرمی‌شکل و تزیینات هندسی با نقش‌های گلیم دارند.

در سراسر آنیت کبیر از سنگ‌های تراورتن قرمز، مشکی، سفید و سنگ‌های مرمر قرمز، مشکی، سبز و کرم استفاده شده است؛ همچنین، این سنگ‌ها از نقاط مختلف ترکیه، مثل چانقری، قیصریه، هاتای، آدنا و چاناکاله آورده شده‌اند.

منبع عکس: وبسایت Trthaber.com. عکاس: نامشخص

بخش های مختلف آنیت کبیر

آنیت کبیر به‌غیر از آرامگاه آتاتورک، بخش‌های مختلفی ازجمله کتابخانه، گالری هنری، موزه، ۱۰ برج و یک منطقه جنگلی دارد. در ادامه، هرکدام از این بخش‌ها را معرفی می‌کنیم.

جاده شیرها (Road of Lions)

جاده شیرها مسیری پیاده‌روی با طول ۲۶۲ متر است. در دو طرف این مسیر، ۲۴ مجمسه شیر وجود دارند که توسط حسین اوزکان (Huseyin Ozkan) ساخته شده‌اند. این مجسمه‌ها به سبک هیتی‌ها (قومی هندواروپایی باستانی) حکاکی شده‌اند؛ زیرا آتاتورک به تاریخ ترک و آناتولی اهمیت فراوانی می‌داد. تعداد این مجسمه‌ها نماد ۲۴ قبیله ترک قوم اوغوز است. حالت نشسته این شیرها نیز نماد قدرت در عین آرامش و صلح است.

منبع عکس: وبسایت 4Traveler.me. عکاس: نامشخص

میدان مراسم (Ceremonial Plaza)

میدان مراسم، فضایی باز در انتهای جاده شیرها است که ۱۲۹ متر طول و ۸۴ متر عرض دارد. این فضا برای ۱۵ هزار نفر ظرفیت دارد و با سنگ‌های تراورتن سیاه، سفید، قرمز، زرد و نقش‌های قالی و گلیم تزیین شده است. این میدان، محله رژه سربازان ترک نیز محسوب می‌شود؛ همچنین، مقبره آتاتورک در شرق همین میدان قرار گرفته است.

منبع عکس: وبسایت Alaturka.info. عکاس: نامشخص

تالار افتخار (Hall of Honor)

تالار افتخار محل آرامگاه آتاتورک است و مهم‌ترین بخش آنیت کبیر محسوب می‌شود. پس‌از اینکه درهای برنزی این تالار را باز کنید، با سازه‌ای مستطیلی شکل با ۴۱٫۶۵ متر عرض، ۵۷٫۳۵ متر طول و ۱۷ متر ارتفاع مواجه می‌شوید. سنگ قبر این آرامگاه ۵۰ تن وزن دارد و از جنس سنگ مرمر قرمز است. این قبر در واقع آرامگاه نمادین آتاتورک است و جسد واقعی او، درست در زیر این قبر و در طبقه همکف دفن شده است که بازدید از آن برای عموم مجاز نیست.

در سمت راست مقبره نمادین آتاتورک، سخنان او به جوانان و در سمت چپ مقبره، سخنرانی او در دهمین سالگرد جمهوری ترکیه، با حروف برجسته طلاکاری‌شده حک شده‌اند.

منبع عکس: وبسایت Marmarisinfo.com. عکاس: نامشخص

پارک صلح (Peace Park)

آنیت کبیر منطقه‌ای جنگلی دارد که با الهام از عبارت معروف آتاتورک «صلح در خانه، صلح در جهان»، پارک صلح نامیده شده است. بیش از ۲۵ کشور از سراسر دنیا به این پارک درخت و گیاه اهدا کرده‌اند؛ کشورهایی ازجمله ژاپن، چین، اتریش، قبرس، انگلستان، آمریکا، پرتغال و فرانسه. امروز تعداد این درختان و گیاهان تزیینی به ۵۰ هزار عدد رسیده است که از ۱۰۴ گونه مختلف هستند.

منبع عکس: وبسایت Yolcu360.com. عکاس: نامشخص

گروه مجسمه زن (Female statue group)

در مقابل برج استقلال، مجسمه‌ای قرار دارد که از آثار حسین اوزکان است و سه زن را نمایش می‌دهد. این سه زن، لباس‌های محلی ترکیه را پوشیده‌اند و هرکدام، نمایانگر مفهومی عمیق هستند؛ زن سمت راست، سبدی حلقه‌ای‌شکل از غلات را نگه داشته‌ که نماد فراوانی در کشور ترکیه است؛ همچنین، زن سمت چپ، ظرفی در دست دارد که نماد طلب رحمت از خداوند است.

زنی که در وسط قرار دارد، نماد غم و سختی زنان ترکیه است که صورتش را با دست پوشانده و گریه می‌کند. این مجسمه به‌خوبی نشان می‌دهد که زنان ترکیه چطور احساسات مختلفی مثل غرور، غم و شادی را در جنگ استقلال ترکیه تجربه کرده‌اند.

منبع عکس: وبسایت Tripadvisor.com.tr. عکاس: نامشخص

گروه مجسمه مرد (Male statue group)

در مقابل برج آزادی، گروهی از سه مجسمه مرد وجود دارد که مانند اغلب مجسمه‌های این بنا، اثر حسین اوزکان است. در این گروه مجسمه، مرد سمت راست با لباس‌های نظامی، سربازی ترک را نشان می‌دهد. مرد سمت چپ، کتابی را در دست نگه داشته است تا روشنفکران و جوانان ترک را به تصویر بکشد. پشت‌سر این دو و بین آن‌ها نیز مردی با لباس محلی ایستاده است که نشان‌دهنده دهقانان ترک است.

در گروه مجسمه مرد، اقشار مختلف جامعه ترک به تصویر کشیده شده‌اند؛ اما در چهره تمام آن‌ها غمی دردناک وجود دارد. هدف هنرمند از ساخت این مجسمه، نشان دادن قدرت و اراده مردان کشور در جنگ استقلال ترکیه است.

منبع عکس: وبسایت Myforevertravel.com. عکاس: نامشخص

موزه آنیت کبیر آتاتورک بین برج پیمان ملی و برج اصلاحات قرار گرفته است. این موزه در ۲۱ ژوئن ۱۹۶۰ افتتاح شده است و شامل بسیاری از لوازم شخصی آتاتورک مثل لباس‌ها، مدال‌ها، وسایل تزیینی و هدایای دریافتی او می‌شود.

منبع عکس: وبسایت Dokmimarlik.com. عکاس: Dok Mimarli

تابوت عصمت اینونو (Smet Inonu’s Sarcophagus)

عصمت اینونو، نخست‌وزیر آتاتورک بود و پس‌از مرگ او، دومین رئیس‌جمهور ترکیه شد. او در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۳ فوت کرد و سه روز بعد، با فرمان دولت، در آنیت کبیر به خاک سپرده شد. تابوت عصمت اینونو بین برج پیروزی و برج صلح قرار گرفته است. سنگ قبر عصمت اینونو نیز با سنگ گرانیت صورتی روی پایه‌ای با سنگ تراورتن سفید قرار داده شده است.

منبع عکس: وبسایت Aa.com.tr، عکاس: Metin Aktas

برج استقلال (Independence Tower)

برج استقلال اولین برج از ۱۰ برجی است که در محوطه آنیت کبیر می‌بینید. این برج به‌خاطر نقش‌برجسته روی دیوارهای داخلی‌اش معروف است که اثر زوهتو موریدولو ((Zuhtu Muridoglu است. این نقش‌برجسته، مردی را نشان می‌دهد که ایستاده و با دو دست، شمشیری را نگه داشته است و همچنین عقابی در کنارش روی صخره نشسته است.

برای تفسیر نقش‌برجسته برج استقلال، باید به هنر دوران سلجوقی برگشت. در دوران سلجوقی، عقاب نماد قدرت و استقلال بود. جوان نیز در این اثر، نماد مردم ترکیه است که برای استقلالشان مبارزه می‌کنند. روی دیوارهای برج استقلال، نقل‌قول‌های آتاتورک درباره استقلال نیز حک شده‌اند؛ علاوه‌بر این، در این برج می‌توانید ماکتی از آنیت کبیر و تابلوهای راهنمای دیجیتال را ببینید.

برج آزادی (Freedom Tower)

در برج آزادی، نقش‌برجسته‌ای وجود دارد که اثر زوهتو موریدولو است. این نقش‌برجسته، فرشته‌ای را به تصویر می‌کشد که برگه‌ای کاغذ را در دستش نگه داشته است. کنار این فرشته نیز اسبی ایستاده است. در این نقش‌برجسته، فرشته نماد تقدس آزادی و برگه کاغذ، نماد اعلامیه آزادی است؛ همچنین، اسب نمادی از آزادی و استقلال محسوب می‌شود.

در دیواره‌های برج آزادی چند تا از جملات آتاتورک درباره آزادی حکاکی شده‌اند. یک نمایشگاه عکس‌ از فرایند ساخت آنیت کبیر و همچنین چند نمونه از سنگ‌هایی که در ساخت این بنا استفاده شده‌اند، در این برج وجود دارند.

برج محمتچیک (Mehmetcik Tower)

برج محمتچیک در انتهای جاده شیرها و در سمت راست آن قرار دارد. محمتچیک در ترکی به معنای سرباز پیاده است و به نقش‌برجسته نمای بیرونی این برج اشاره دارد. نقش‌برجسته این برج که اثر زوهتو موریدولو است، سربازی را درحال ترک خانه و رفتن به جبهه نشان می‌دهد که مادرش دستش را روی شانه‌ او گذاشته است.

در برج محمتچیک، فروشگاه هدیه و کتاب‌فروشی نیز وجود دارد که محل مناسبی برای خرید مقاله و کتاب درباره آنیت کبیر و آتاتورک است.

برج پیروزی (Victory Tower)

بر دیوارهای برج پیروزی، تاریخ سه پیروزی مهم آتاتورک و سخنان او درباره این پیروزی‌ها حک شده‌اند؛ ازطرفی، در این برج می‌توانید کالسکه اسلحه‌ای‌شکلی که جسد آتاتورک را حمل کرد، ببینید. این کالسکه در تاریخ ۱۹ نوامبر ۱۹۳۸ تابوت آتاتورک را از کاخ دولما باغچه به سرایبورنو (Sarayburnu) برد و به نیروی دریایی تحویل داد.

برج صلح (Peace Tower)

روی دیوارهای برج صلح می‌توانید شعار معروف آتاتورک «صلح در خانه، صلح در جهان» را ببینید؛ همچنین، نقش‌برجسته‌ای خواهید دید که سربازی را نشان می‌دهد که با شمیرش از دهقانان دفاع می‌کند. این اثر هنری، جنگ سربازان ترک برای راحتی مردم کشور را به تصویر می‌کشد و اثر نصرت سومان (Nusret Suman) است.

در برج صلح می‌توانید ماشین‌های رسمی و تشریفاتی آتاتورک را ببینید. قدمت این ماشین‌ها متعلق به سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۸ است.

برج ۲۳ آوریل (23 April Tower)

در برج ۲۳ آوریل، دو جاذبه مهم وجود دارد؛ اول، نقش‌برجسته‌ای که بازگشایی مجلس ملی ترکیه در ۲۳ آوریل ۱۹۲۰ را نشان می‌دهد. در این نقش‌برجسته، زنی به تصویر کشیده شده است که کاغذی با تاریخ ۲۳ آوریل و کلیدی که نماد افتتاح مجلس است را در دستانش دارد.

جاذبه دوم، خودروی شخصی کادیلاک آتاتورک است؛ خودرویی متعلق به سری ۸۰. آتاتورک این خودرو را بین سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ استفاده می‌کرد.

برج اصلاحات (Tower of Reforms)

نام برج اصلاحات، به نقش‌برجسته دیوارهای داخلی آن اشاره دارد. در این نقش‌برجسته، دو دست را خواهید دید که یکی از آن‌ها، مشعلی کم‌نور و دیگری، مشعلی پرنور را نگه داشته است. مشعل کم‌نور نماد سقوط امپراتوری عثمانی و مشعل پرنور، نماد اصطلاحات آتاتورک است. این نقش‌برجسته اثر نصرت سومان است.

در برج اصطلاحات، به‌غیر از نقش‌برجسته‌های روی دیوار، دیدنی‌های دیگری نیز وجود دارند؛ برای مثال، پوشاک آتاتورک در این برج به نمایش گذاشته شده‌اند؛ ازطرفی، مجسمه‌ای مومی از آتاتورک در این برج وجود دارد که در ابعاد واقعی ساخته شده است و اثر یلماز بویوکرسن (Yilmaz Buyukersen).

برج پیمان ملی (National Pact)

برج پیمان ملی یا برج میساکی میلی (Misak-i Milli)، در ورودی موزه آنیت کبیر قرار دارد. نقش‌برجسته این برج، تصویر شمشیری است که چهار دست، آن را نگه داشته‌اند و این تصویر، اتحاد مردم را نشان می‌دهد.

در برج پیمان ملی، می‌توانید عکس‌هایی از مراسم مهمی که در آنیت کبیر برگزار شده است را ببینید. در وسط برج نیز سکویی قرار گرفته است تا نمایندگانی که در مراسم آنیت کبیر شرکت می‌کنند، دفتر یادبود رسمی این بنا را امضا کنند.

برج جمهوری (Tower Of The Republic)

برج جمهوری در ورودی گالری هنری آنیت کبیر قرار دارد. روی دیوارهای این برج می‌توانید برخی از نقل‌قول‌های آتاتورک را بخوانید. داخل برج نیز می‌توانید ماکت‌هایی از ساختمان دبیرستان نظامی موناسیتر (Monastir Military Senior High School) را ببینید که محل فارغ‌التحصیلی آتاتورک بود. در این برج، ماکت‌های ساختمان‌های کنگره سیواس، ارزروم و ساختمان مجلس بزرگ ملی ترکیه را هم خواهید دید.

برج دفاع از حقوق (Defence of Rights Tower)

در برج دفاع از حقوق، از دیگر نقش‌برجسته‌های نصرت سومان را خواهید دید. در این نقش‌برجسته، درختی وجود دارد که نماد کشور ترکیه است؛ همچنین، مردی با شمشیری در دست با دشمن می‌جنگد و از این درخت محافظت می‌کند. سخنان آتاتورک درباره اهمیت دفاع از حقوق نیز روی دیوارهای برج حکاکی شده‌اند.

کتابخانه آتاتورک و انقلاب ترکیه (Ataturk and Turkish Revolution Library)

کتابخانه آتاتورک و انقلاب ترکیه، بین برج محمتچیک و برج پیروزی قرار گرفته‌اند؛ یعنی همان ساختمانی که اداره موزه و فعالیت‌های فرهنگی در آن قرار دارد. این کتابخانه، محل مناسبی برای محقق‌ها، خوانندگان و افراد علاقه‌مند به تاریخ مبارزات ملی ترکیه و آتاتورک است.

گالری هنری

بین برج جمهوری و برج دفاع از حقوق، گالری هنری آنیت کبیر را خواهید دید. در این گالری می‌توانید از کتابخانه شخصی آتاتورک بازدید کنید؛ همچنین، روی دیوارهای گالری می‌توانید نقاشی‌های رنگ‌روغن از آتاتورک و دیگی دولتمردان را ببینید که رحمی پهلوانلی (Rahmi Pehlivanli) آن‌ها را کشیده است. سینمایی در این گالری وجود دارد که می‌توانید در آن فیلم‌هایی درباره آتاتورک و آنیت کبیر تماشا کنید.

امکانات رفاهی آنیت کبیر

مجموعه آنیت کبیر به امکانات رفاهی مناسبی مجهز شده‌اند؛ برای مثال، سیستم تهویه‌مطبوع که در تمام فصل‌های سال، شرایط مناسبی را برای بازدید فراهم کرده است. این مجموعه، کافه‌ای با انواع غذاها و یک فروشگاه هدیه دارد. سرویس بهداشتی و پارکینگ نیز برای بازدیدکنندگان این مجموعه موجود است.

منبع عکس: وبسایت Tripadvisor.com.tr. عکاس: نامشخص

اطلاعات بازدید از آنیت کبیر

• ساعت بازدید (سال ۲۰۲۵): همه‌روزه از ساعت ۹ تا ۱۶:۳۰
• هزینه بازدید (سال ۲۰۲۵): رایگان

در نظر داشته باشید ساعت بازدید از موزه آنیت کبیر نیز از ساعت ۹ تا ۱۶:۳۰ است و ورود به این مجموعه مشمول پرداخت هزینه ورودی می‌شود.

منبع عکس: وبسایت Museums.eu. عکاس: نامشخص

نکات بازدید از آنیت کبیر

• تمام طول سال برای بازدید از آنیت کبیر مناسب است؛ اما هنگام پاییز و بهار که هوای آنکارا معتدل است، بهترین زمان محسوب می‌شود. در تابستان و زمستان بازدید از محوطه باز آنیت کبیر می‌تواند کمی سخت باشد؛ هرچند، این مجموعه در تمام فصل‌های سال به روی عموم باز است؛ ازطرفی بهترین زمان برای بازدید از این بنا، سالگرد مرگ آتاتورک یعنی ۱۰ نوامبر است؛ در این روز، بسیاری از مردم از سراسر ترکیه به آرامگاه آتاتورک می‌آیند و مراسم مختلفی به مناسبت سالگرد او برگزار می‌شود.
• از جذاب‌ترین صحنه‌هایی که می‌توانید در آنیت کبیر ببینید، لحظات تغییر شیفت نگهبانان است. نگهبانان آنیت کبیر هر ۱ ساعت، یک بار با اعلام فرمان نظامی، تعویض می‌شوند. آن‌ها این کار را با دنبال کردن دستور‌العمل‌های تشریفاتی، فریادها و قدم‌های نظامی انجام می‌دهند که مانند یک نمایش جذاب است.
• ساعت بازگشایی آنیت کبیر، گاهی در روزها و مناسبت‌های خاص تغییر می‌کند؛ بنابراین، بهتر است همیشه قبل‌از رفتن به این مجموعه، ساعت بازگشایی آن‌ را بررسی کنید.
• آنیت کبیر با ۱۰ برج، موزه، کتابخانه، گالری هنری و بسیاری از بخش‌های جذاب دیگر، مجموعه بزرگی محسوب می‌شود. بهتر است برای بازدید از این مکان، حداقل ۲ ساعت را در نظر بگیرید.

منبع عکس: وبسایت Dailysabah.com. عکاس: نامشخص

دیدنی های اطراف آنیت کبیر

پارک گنچلیک (Genclik Park)

• فاصله از جاذبه: ۱٫۶ کیلومتر (۵ دقیقه با خودرو)

پارک گنچلیک، پارکی در مرکز شهر آنکارا است که ۲۷٫۵ هکتار مساحت دارد. این پارک، استخری بزرگ و پلی زیبا، درختانی سرسبز، فواره‌های آب و چندین کافه و رستوران دارد؛ علاوه‌بر این، محل مناسبی برای پیاده‌روی یا استراحت محسوب می‌شود. در پارک گنچلیک، شهربازی کوچکی نیز وجود دارد که برای تفریحات هیجان‌انگیز کودکان و بزرگسالان ایدئال است.

منبع عکس: وبسایت Weloveankara.com. عکاس: نامشخص

موزه نقاشی و مجسمه‌سازی آنکارا (Ankara Painting and Sculpture Museum)

• فاصله از جاذبه: ۳ کیلومتر (۹ دقیقه با خودرو)

موزه نقاشی و مجسمه‌سازی آنکارا در سال ۱۹۳۰ به‌دستور آتاتورک ساخته شد؛ این موزه نقاشی، به هنرهای زیبا و مجسمه‌سازی اختصاص دارد. در این موزه، نمایشگاه‌های ترکی و بین‌المللی برگزار می‌شوند که آثار نقاشی، مجسمه، سرامیک چاپ و عکاسی را به نمایش می‌گذارند.

منبع عکس: وبسایت Dailysabah.com. عکاس: نامشخص

موزه قوم نگاری آنکارا (Ethnography Museum of Ankara)

• فاصله از جاذبه: ۳ کیلومتر (۹ دقیقه با خودرو)

موزه قوم نگاری آنکارا، محل ایدئالی برای آشنایی با تاریخ، هنر و فرهنگ ترک است. در این موزه می‌توانید لباس‌ها، کفش‌ها و زیورآلاتی را ببینید که از مناطق آناتولی جمع شده‌اند. ظروف فلزی مثل سینی، دیگ، کوزه، فرش‌ها و قالیچه‌های ترک نیز در این موزه نگهداری می‌شوند. جالب است بدانید که در دوران ساخت آنیت کبیر، تابوت آتاتورک در این موزه نگهداری می‌شد.

منبع عکس: وبسایت Turkishmuseums.com. عکاس: نامشخص

محله تاریخی هامامونو (Hamamonu)

• فاصله از جاذبه: ۴ کیلومتر (۱۱ دقیقه با خودرو)

هامامونو محله‌ای تاریخی است که ساختمان‌های عثمانی و خانه‌های چوبی فراوانی دارد. بسیاری از ساختمان‌های تاریخیِ این محله، امروز به کافه، رستوران و فروشگاه سوغاتی‌ و صنایع‌دستی تبدیل شده‌اند. از جاذبه‌های دیگر این محله، خانه محمد عاکف ارسوی (Mehmet Akif Ersoy) است. او شاعر مهم ترک بود که سرود ملی ترکیه را سرود و امروز، خانه‌اش در این محله به موزه تبدیل شده است.

منبع عکس: وبسایت Anatoliatravelservices.com. عکاس: نامشخص